«Κλαίμε από τη μέρα που θανάτωσαν τα ζώα μας»: ο Τάσος Γαργάλας η Μαίρη Μάρου, κτηνοτρόφοι από τη Λάρισα, μιλούν στη Voria.gr για αγώνα επιβίωσης και εκπέμπουν SOS για την επόμενη μέρα του πρωτογενούς τομέα.
Η Θεσσαλία τα τελευταία δύο χρόνια δοκιμάζεται διαρκώς. Πρώτα από την κακοκαιρία Daniel που άφησε πίσω της πλημμυρισμένα χωράφια, κατεστραμμένες υποδομές και ανθρώπους να παλεύουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Και τους τελευταίους μήνες από την ευλογιά των αιγοπροβάτων, τη ζωονόσο που οδήγησε στη μαζική θανάτωση ζώων και στη σταδιακή αποδιάρθρωση του κτηνοτροφικού τομέα.
Στο Καλαμάκι του δήμου Κιλελέρ, δύο κτηνοτρόφοι με δεκαετίες εμπειρίας, μιλούν στη Voria.gr για τις απώλειες που βίωσαν, για την ανασφάλεια που βιώνουν σήμερα και για τον λόγο που εδώ και σχεδόν 20 ημέρες βρίσκονται στα μπλόκα των αγροτικών κινητοποιήσεων, στη Νίκαια.
«Μέσα σε μία στιγμή χάθηκε μια ολόκληρη ζωή»
Ο Τάσος Γαργάλας είναι 50 ετών, αγροτοκτηνοτρόφος στο Καλαμάκι Λάρισας. Η ζωή του είναι άρρηκτα δεμένη με τη μονάδα που είχε δημιουργήσει η οικογένειά του και η οποία αποτελούσε το μοναδικό του εισόδημα. Όπως εξηγεί, η καταστροφή δεν ήρθε απότομα, αλλά… χτίστηκε σταδιακά μέσα από διαδοχικά πλήγματα, αφού με την κακοκαιρία Daniel το 2023 χάθηκαν τα χωράφια και οι ζωοτροφές από τις πλημμύρες και περίπου 20 μήνες αργότερα ήρθε η ευλογιά να αποτελειώσει ό,τι είχε απομείνει.
Η στιγμή που κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά παραμένει χαραγμένη στη μνήμη του. Ένα απόγευμα, την ώρα που άρμεγε τα κατσίκια μαζί με τον γιο του, παρατήρησαν πως έλειπε ένα ζώο. Όταν το εντόπισαν, τα συμπτώματα ήταν ξεκάθαρα. «Μόλις το είδα, κατάλαβα τι είχε συμβεί. Είχε κοκκινίλες και εξανθήματα και εκείνη τη στιγμή μου κόπηκαν τα πόδια», λέει, εξηγώντας πως παρότι άκουγε για κρούσματα στον Έβρο και αργότερα στην περιοχή του Βόλου, ποτέ δεν περίμενε ότι θα βρεθεί ο ίδιος αντιμέτωπος με την ασθένεια, η οποία θα έπληττε τα δικά του ζωντανά.
Αμέσως ειδοποίησε τις αρμόδιες υπηρεσίες. Την επόμενη ημέρα λήφθηκαν δείγματα που στάλθηκαν στην Αθήνα και λίγες ημέρες αργότερα ήρθε η επιβεβαίωση πως στο κοπάδι υπήρχε ευλογιά, κάτι που σήμαινε ότι και τα 700 παραγωγικά ζώα της μονάδας έπρεπε να θανατωθούν. «Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τους κόπους μιας ζωής και την περιουσία σου να χάνονται μέσα σε μία ώρα. Δεν μπορείς να το διαχειριστείς εύκολα», σημειώνει.
Ο κ. Τάσος υποστηρίζει πως οι κτηνοτρόφοι είχαν προειδοποιήσει έγκαιρα για τον κίνδυνο, επισημαίνοντας ότι ενημέρωσαν την πολιτεία και τις υπηρεσίες της. Όπως λέει, είχε ζητήσει προληπτικά μέτρα γιατί αλλιώς θα ερχόταν η απόλυτη καταστροφή, χωρίς ωστόσο να υπάρξει ουσιαστική ανταπόκριση. Σύμφωνα με τον ίδιο, ενώ τον Μάρτιο υπήρχε έξαρση κρουσμάτων της ζωονόσου στις περιοχές του Βόλου, δεν εφαρμόστηκαν τα προβλεπόμενα πρωτόκολλα, με αποτέλεσμα σήμερα η κτηνοτροφία στην παρακάρλια περιοχή να έχει ξεκληριστεί.
«Κλαίμε από τη μέρα που τα θανάτωσαν»
Η Μαίρη Μάρου είναι 65 ετών και ασχολείται με την κτηνοτροφία περισσότερα από 50 χρόνια, έχοντας αφιερώσει τη ζωή της στη μονάδα που διατηρούσε με τον σύζυγό της στο Καλαμάκι Λάρισας. Η οικογενειακή εκμετάλλευση αριθμούσε 600 πρόβατα και αποτελούσε τη βασική πηγή εισοδήματός τους, με το γάλα και το κρέας να διοχετεύονται τόσο στην ελληνική αγορά όσο και στο εξωτερικό.
Όπως περιγράφει, με τις πλημμύρες υπέστησαν σοβαρές ζημιές, για τις οποίες μέχρι σήμερα δεν έχουν αποζημιωθεί, αφού καταστράφηκαν καλλιέργειες, ζωοτροφές και υποδομές, ενώ τα ζώα της σώθηκαν μόνο επειδή εκείνη την περίοδο βρίσκονταν στα βουνά.
Η ευλογιά εμφανίστηκε αιφνιδιαστικά στις αρχές Ιουλίου, όταν ένα αρνάκι μόλις 20 ημερών παρουσίασε συμπτώματα. «Δεν έτρωγε καθόλου και όταν το πήραμε στα χέρια μας είδαμε σπυράκια στην κοιλιά», αναφέρει, εξηγώντας πως ειδοποίησαν αμέσως την Κτηνιατική υπηρεσία, η οποία πήρε δείγμα και λίγες ημέρες αργότερα τους ανακοίνωσαν πως το κοπάδι ήταν θετικό. Την 1η Ιουλίου και τα 600 ζώα της μονάδας θανατώθηκαν.
«Από εκείνη την ημέρα κλαίμε, δεν μπορούμε να το χωνέψουμε, δεν μπορούμε να το πιστέψουμε, από τη μέρα που τα ζώα θανατώθηκαν δεν σταμάτησαν τα δάκρυα», λέει, σημειώνοντας πως από τότε εκείνη και ο σύζυγός της έχουν μείνει άνεργοι, χωρίς καμία ξεκάθαρη εικόνα για το τι θα ακολουθήσει. Στην περιοχή τους, όπως εξηγεί, μέχρι τα μέσα Αυγούστου δεν είχε απομείνει ούτε ένα κοπάδι, γεγονός που καθιστά πρακτικά αδύνατη την επανεκκίνηση της δραστηριότητας.
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στο ζήτημα του εμβολιασμού και των αποζημιώσεων, τονίζοντας πως χωρίς το εμβόλιο δεν μπορεί να γίνει καμία ανασύσταση ζωικού κεφαλαίου, ενώ οι αποζημιώσεις που καταβλήθηκαν απέχουν πάρα πολύ από την πραγματική αξία των ζώων. «Πήραμε 170 ευρώ για κάθε ζώο, όταν η πραγματική του αξία είναι περίπου 480 ευρώ. Ουσιαστικά δεν καλύπτεται ούτε το ένα τρίτο της ζημιάς», τονίζει.
Από την απώλεια στον αγώνα
Σήμερα, τόσο ο Τάσος Γαργάλας όσο και η Μαίρη Μάρου βρίσκονται στο μπλόκο της Νίκαιας Λάρισας μαζί με εκατοντάδες αγρότες και κτηνοτρόφους, μια επιλογή διαμαρτυρίας, αλλά και ύστατης προσπάθειας να ακουστεί η φωνή τους. Τα αιτήματα είναι κοινά και ξεκάθαρα: άμεση αναπλήρωση του ζωικού κεφαλαίου, ουσιαστική αποζημίωση για το χαμένο εισόδημα, χορήγηση του εμβολίου για την ευλογιά ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν με ασφάλεια στη δουλειά τους και γενναία μέτρα στήριξης του πρωτογενούς τομέα που, όπως λένε, κινδυνεύει να καταρρεύσει οριστικά.
Για τους δύο κτηνοτρόφους, τα μπλόκα δεν είναι πολιτική πράξη αλλά πράξη επιβίωσης. Είναι η προσπάθεια ανθρώπων που έχασαν μέσα σε λίγες ώρες ό,τι έχτιζαν μια ζωή και που σήμερα ζητούν απλώς να τους δοθεί η δυνατότητα να ξανασταθούν στα πόδια τους και να κάνουν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα, να δουλέψουν τη γη και φροντίσουν τα ζώα τους.
Πηγή: voria.gr
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
