Τετάρτη βράδυ πάλι… λείψαμε λίγο, αλλά δεν είναι όλες οι Τετάρτες ίδιες…
Η αποψινή ας πούμε είναι από αυτές που θα μείνουν αξέχαστες σε εκδοτικούς οίκους, βιβλιοπώλες, αναγνώστες, ιστορικούς, πολιτικούς, συγγραφείς, παρουσιαστές βιβλίων…
Απόψε λοιπόν ο πρώην πρωθυπουργός, πρώην βουλευτής και νυν επιτυχημένος με βάση τις πωλήσεις του βιβλίου του νέος συγγραφέας, παρουσίασε το βιβλίο του και μαζί και την απόφαση του (;) να ξανά ηγηθεί κόμματος, κίνησης, δεν ξέρω κι εγώ τι ακριβώς, ώστε να φτάσουμε στην Ιθάκη…
Η Ιθάκη βέβαια του καθενός, γνωρίζει δεν γνωρίζει τον Καβάφη, είναι διαφορετική. Δεν είναι όλοι σε τούτο τον τόπο γαλουχημένοι με Σεφέρη, Καβάφη, Σικελιανό, Ελύτη και άλλους πολλούς σημαντικούς, κι αν κάτι ξέρουν το ξέρουν από μελοποιημένα ποιήματα, που και πάλι δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα για το στίχο, μόνο ότι τους αρέσει! Τι ωραίο να σου αρέσει ένας στίχος, να σε συντροφεύει, να τον τραγουδάς, να προχωράς…τέλος πάντων, τι λέγαμε;
Λέγαμε για την Ιθάκη του καθενός…και έξω βρέχει κι έρχεται μπόρα μεγάλη λένε οι ειδικοί. Την ονοματίσανε Μπάιρον και θα ρίξει τουλούμια όπως λέει ο λαός.
Θα ρίξει τουλούμια και το μισό, κι αν όχι παραπάνω, του λαού είναι μέρα νύχτα στους δρόμους και στις εθνικές οδούς, κάτω από μια πρόχειρη τέντα και μέσα σε μια καμπίνα για ένα άτομο ενός τρακτέρ, είναι εκεί, όχι γιατί δεν έχει σπίτι να πάει, αλλά γιατί δεν γνωρίζει αν θάχει σπίτι αύριο…Σάμπως γνώριζε ένα βράδυ πριν τον Ντάνιελ και τον Ιανό τι θάχε την αυριανή; Σάμπως ήξερε όταν άρμεγε ένα απόγιομα τι θα τον εύρει το ξημέρωμα;
Σάμπως γνώριζε ότι η οικονομική βοήθεια που δικαιούταν θα γινόταν Φεράρι, αλυσίδες φραπεδομάγαζων, χασάπικα για λίγους, τζόκερ που τα κέρδισαν κάποιοι που ποτέ δεν έπαιξαν, γόβες Λουμπουτέν και συνολάκια Βερσάτσε;
Γνώριζε δεν γνώριζε, βρέθηκε στο έλεος του θεού. Θυμάστε πως τον Π\Θ τα πρώτα χρόνια τον λέγανε Μωυσή; Ε ας πούμε βρέθηκαν στο έλεος του Μωυσή, κι αυτός όχι μόνο δεν τους πέρασε απέναντι, αλλά τους άφησε μονάχους τους δυο τρία χρόνια, τώρα τους τάζει λαγούς με πετραχήλια κι από πάνω προσπαθεί να βάλει το άλλο μισό του λαού απέναντι.
Ποιο άλλο μισό; Αυτό που αντί για ένα κιλό μελομακάρονα κι ένα κιλό κουραμπιέδες, μέρες πούρχονται, θα αγοράσει από ένα κομμάτι για τον καθένα της οικογένειας και θα το κρύψει όπως κάνανε οι γιαγιές και οι μανάδες με τα γλυκά του κουταλιού κι ό,τι νόστιμο, μετρημένο όμως, κομμάτι κομμάτι, έφτιαχναν. Το άλλο του λαού μισό που θέλει πέντε μεροκάματα από τα έξι που παίρνει για να τα βγάλει πέρα, κι αν λέω, αν του μείνει το έκτο, το κρατάει για καμιά ανάγκη…
Πολύ θα τόθελα να γράψω ένα αστείο κείμενο, ξέρετε πόσο δύσκολο όμως είναι σε βροχερούς καιρούς; Στους καιρούς που πάνω απ’ όλους μας πέφτει μια στεγνή κι αθόρυβη βροχή, που δεν τη νοιώθουμε που βλέπουμε τον διπλανό μας βρεγμένο, που απορούμε πώς βράχηκε αυτός, μέχρι να μας τρυπήσει η υγρασία το κόκκαλο…
Ξημερώνει, έπιασε βροχή, χειμώνας είναι…θα βρέξει, θα χιονίσει…
Το μέσα μας νάναι ζεστό κι όλα του κόσμου τα νησιά δικά μας θάναι…!
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
