Στην ανατολική Θεσσαλονίκη υπάρχει ένα μαγαζί που ζει σε δικό του ρυθμό. Εκεί, πριν ακόμη χαράξει η μέρα, από τις 4 τα ξημερώματα, η Μαρία ή Μανιόλα Φιράι, όπως τη γράφουν ακόμη τα χαρτιά, ανασκουμπώνεται για να πλάσει το ζυμάρι, να ανοίξει φύλλα, να ανάψει φωτιά με ξύλα, να βάλει πάνω την πυροστιά και να ψήσει πίτες στο παραδοσιακό ξυλόφουρνο – το σατς- όπως τις έψηναν παλιά στο χωριό. Μέχρι τις 7 έχει ήδη ανοίξει δεκάδες φύλλα κάτω από το «άγρυπνο βλέμμα» της γιαγιάς της, της Ελευθερίας, η φωτογραφία της οποίας κρέμεται στον τοίχο.
Στόχος της: να φτιάξει τουλάχιστον δέκα πίτες την ημέρα, δώδεκα φύλλα η καθεμία. Οι πίτες της γίνονται ανάρπαστες -όποιος πρόλαβε, πρόλαβε. Το μαγαζί κλείνει στις 3 μετά το μεσημέρι, όμως η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ -ούτε καν την Κυριακή, γιατί ο κόσμος αναζητά τις πίτες της.
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
