Ποιες τροφές μας κάνουν να μυρίζουμε άσχημα και ποιες όμορφα

Μάλιστα, η διατροφή δεν επηρεάζει μόνο την ένταση ή την «ποιότητα» της οσμής μας, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο την αντιλαμβάνονται οι άλλοι – άρα και το πόσο ελκυστικοί είμαστε, αναφέρει το BBC News.

Αναπνοή και ιδρώτας

Οι βασικές οδοί μέσω των οποίων το φαγητό επηρεάζει την οσμή του σώματος είναι δύο: τα έντερα και δέρμα. Καθώς χωνεύουμε την τροφή και αυτή μεταβολίζεται στο έντερο, η δράση των βακτηρίων παράγει πτητικά μόρια που μπορεί να οδηγήσουν σε δύσοσμη αναπνοή, ένα πρόβλημα που αφορά περίπου το ένα τρίτο των ενηλίκων παγκοσμίως. Παράλληλα, χημικά συστατικά της τροφής περνούν στο αίμα και κατόπιν αποβάλλονται μέσω του ιδρώτα, όπου συνδυάζονται με τα βακτήρια του δέρματος. Ο ίδιος ο ιδρώτας δεν μυρίζει· η οσμή δημιουργείται όταν τα βακτήρια διασπούν τις ουσίες που φθάνουν στην επιφάνεια του δέρματος. Το αποτέλεσμα εξαρτάται από τη χημική σύνθεση κάθε τροφής, με τις θειούχες ενώσεις να είναι οι συνηθέστεροι ένοχοι για τις πιο έντονες μυρωδιές.

Τα σταυρανθή λαχανικά – μπρόκολο, κουνουπίδι, λάχανο, λαχανάκια Βρυξελλών – μπορεί να είναι βασικά στοιχεία μιας υγιεινής διατροφής, όμως περιέχουν μεγάλες ποσότητες θειούχων ενώσεων, που οποίες συχνά θυμίζουν τη μυρωδιά των σάπιων αυγών. Όταν αυτές περνούν στην κυκλοφορία του αίματος και καταλήγουν στο δέρμα, ο ιδρώτας αποκτά μια όξινη και επίμονη οσμή. Παρόμοιο μηχανισμό έχουν και τα λαχανικά της οικογένειας allium, όπως το σκόρδο και το κρεμμύδι, τα οποία μεταβολίζονται σε έντονα αρωματικές ενώσεις που επηρεάζουν τόσο την αναπνοή όσο και τον ιδρώτα.

Παραδόξως, όμως, μελέτες δείχνουν ότι ενώ το σκόρδο επηρεάζει αρνητικά την αναπνοή των ανθρώπων, κάνει τον ιδρώτα στις μασχάλες πιο ελκυστικό. Σε πειράματα όπου άνδρες κατανάλωσαν μικρή ή μεγάλη ποσότητα σκόρδου, καθώς και συμπληρώματα, οι γυναίκες αξιολόγησαν τον ιδρώτα όσων κατανάλωσαν πολύ σκόρδο ως πιο ευχάριστο και πιο ελκυστικό. Η εξήγηση συνδέεται με τις αντιοξειδωτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες του σκόρδου, που επηρεάζουν θετικά την οσμή του ιδρώτα.

Το σπαράγγι, πάλι, έχει μια πολύ μοναδική επίδραση στη μυρωδιά μας. Περιέχει ασπαραγυσικό οξύ και, όταν αφομοιώνεται από τον οργανισμό, απελευθερώνει θειούχες ενώσεις που αλλάζουν έντονα τη μυρωδιά του ιδρώτα και των ούρων για ώρες. Ωστόσο, δεν παράγουν όλοι οι άνθρωποι αυτή την ιδιαίτερη οσμή και ούτε όλοι μπορούν να τη μυρίσουν, μια διαφορά που φαίνεται να οφείλεται στη γενετική.

Πέρα από τις παραπάνω εξαιρέσεις, η αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών συνδέεται με πιο ευχάριστη μυρωδιά. Μελέτη στην Αυστραλία έδειξε ότι άνδρες που έτρωγαν περισσότερα φρούτα και λαχανικά, ανέδιδαν μια μυρωδιά πιο γλυκιά, φρουτώδη και λουλουδένια. Η ίδια έρευνα συνέδεσε επίσης τη μεγαλύτερη κατανάλωση τροφών πλούσιων σε καροτενοειδή – χρωστικές που βρίσκονται στα καρότα, τις κολοκύθες, τις ντομάτες, την παπάγια κ.ά.– με πιο ελκυστική όψη δέρματος, ενώ διαπίστωσε ότι διατροφές με λίγο λίπος, μέτρια ποσότητα κρέατος, αυγών ή τόφου ενίσχυαν τη θετική αξιολόγηση της οσμής. Αντίθετα, οι δίαιτες πλούσιες σε υδατάνθρακες σχετίζονταν με λιγότερο ελκυστικές μυρωδιές.

Κρέας και ψάρι

Το κρέας και το ψάρι μπορούν επίσης να παράγουν μια διακριτή οσμή σώματος, καθώς oι ζωικές πρωτεΐνες διασπώνται σε αμινοξέα και λιπαρά, τα οποία αποβάλλονται μέσω του ιδρώτα. Τα ψάρια και τα φασόλια για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσουν έντονη μυρωδιά λόγω της τριμεθυλαμίνης, μιας ουσίας με χαρακτηριστική οσμή. Υπάρχει μάλιστα μια σπάνια πάθηση, η τριμεθυλαμινουρία, κατά την οποία ο οργανισμός αδυνατεί να μετατρέψει την τριμεθυλαμίνη σε άοσμη ένωση με αποτέλεσμα το σώμα να μυρίζει έντονα… ψαρίλα.

Όσον αφορά το κρέας, παλαιότερη έρευνα με άνδρες που ακολούθησαν για δύο εβδομάδες δίαιτα με ή χωρίς κρέας έδειξε ότι η μυρωδιά όσων δεν κατανάλωναν κρέας κρίθηκε ως πιο ελκυστική, πιο ευχάριστη και λιγότερο έντονη. Η διαπίστωση θεωρήθηκε απρόσμενη, επειδή το κρέας θεωρείται σημαντικό μέρος της ανθρώπινης διατροφής σε όλη την εξέλιξη του είδους. Όμως ερμηνεύεται από το γεγονός ότι η σύγχρονη κατανάλωση κρέατος είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που χαρακτήριζε τις προγονικές ανθρώπινες κοινωνίες.

Αλκοόλ και καφές

Η κατανάλωση αλκοόλ – ειδικά σε μεγάλες ποσότητες και τακτά χρονικά διαστήματα – μπορεί να προκαλέσει κακή οσμή τόσο στην αναπνοή όσο και στον ιδρώτα. Καθώς ο οργανισμός το μεταβολίζει στο ήπαρ, απελευθερώνει ακεταλδεΰδη, μια τοξική και πτητική ένωση, η οποία έχει μια έντονη, αναγνωρίσιμη μυρωδιά «μπαγιάτικου» αλκοόλ. Επιπλέον, η αφυδάτωση που συνοδεύει την κατανάλωση αλκοόλ μειώνει την παραγωγή σάλιου και επιτρέπει στα βακτήρια του στόματος να πολλαπλασιαστούν, εντείνοντας τη δυσάρεστη αναπνοή. Μελέτες διαπίστωσαν ότι όσοι πίνουν καθημερινά έχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις θειούχων ενώσεων στην αναπνοή τους.

Η καφεΐνη πάλι, μπορεί να διεγείρει τους ιδρωτοποιούς αδένες των περιοχών στη μασχάλες και τη βουβωνική χώρα, αυξάνοντας την παραγωγή ιδρώτα και δημιουργώντας ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη βακτηρίων, οδηγώντας ενδεχομένως σε ισχυρότερη σωματική οσμή. Μελέτες έχουν εντοπίσει μόρια καφεΐνης ακόμη και στον ιδρώτα, αν και δεν είναι σαφές αν η ίδια η καφεΐνη επηρεάζει απευθείας την οσμή.