Η σύγχρονη υφαντική τέχνη μπορεί να μας μάθει να υφαίνουμε συλλογικά το νόημα με τα νήματα της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης μας, της αγάπης μας για τη φύση
Με μεγάλη επιτυχία τελέστηκαν τα εγκαίνια της μεγαλύτερης ομαδικής έκθεσης σύγχρονης υφαντικής «Μίτοι για την Εποχή μας» στο Λόφος Art Project στην Αθήνα, όπου συμμετέχει η ταλαντούχα Βολιώτισσα δημιουργός Ελένη Τόπα, Έφορος του Λυκείου Ελληνίδων Βόλου, όπως επίσης και η γνωστή Λαρισαία εικαστικός Τζένη Μπαμπαλή, μετά από πρόταση της ιστορικού τέχνης Δρ Φαίης Τζανετουλάκου. Στην έκθεση συμμετέχουν 42 σύγχρονοι Έλληνες καλλιτέχνες που εκφράζονται μέσω της υφαντικής τέχνης. Επιμέλεια: Δημήτρης Σαραφιανός.
[ad
Ο μύθος του λαβύρινθου είναι ίσως ο πιο οικείος μύθος στην απομαγευμένη εποχή μας. Ποιος δεν έχει νιώσει να χάνεται σε δαιδαλώδεις, άγνωστους διαδρόμους, όταν ξεκινά μια νέα διαδρομή ζωής – χωρίς προκαθορισμένη ρότα, αλλά με προκαθορισμένο τέλος; Ποιος δεν αναζητά ένα μίτο για να ξεφύγει – ή να νιώσει ότι ξεφεύγει – από τους παραλογισμούς του σύγχρονου κόσμου; Είτε πρόκειται για την αναμέτρηση με το ασυνείδητο, είτε για την αναζήτηση ενός νοήματος σε μια αβέβαιη εποχή, είτε για καθημερινά προβλήματα που σχετίζονται με την πολυπλοκότητα των κοινωνικών σχέσεων, το απογυμνωμένο και τραυματισμένο άτομο, που στην ατομικότητά του δύσκολα κατανοεί τις δυνάμεις που ορίζουν τον κοινωνικό του περίγυρο, εύκολα χάνεται στα μονοπάτια της ζωής, έχοντας να αντιμετωπίσει τους σύγχρονους Μινώταυρους, αλλά και τους Κύκλωπες και τους Λαιστρυγόνες, που καταλήγει «να κουβανεί» εντός του.
Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να μας προσφέρει ένα μίτο; Και αν ναι, τι είδους; Μια ελπίδα για έναν μεταθανάτιο κόσμο; Μια παρηγοριά ή ξεγνοιασιά; Η υφαντική σύγχρονη τέχνη, έχοντας άμεση σχέση με το νήμα του μίτου, καταφέρνει να θέτει ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα που ίσως μας βοηθούν να αποκωδικοποιήσουμε κάποια κοινωνικά σύμβολα.
Το ύφασμα, όπως και ο πηλός, είναι από τα πρώτα υλικά που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος στην καθημερινότητά του. Κατ’ εξοχήν λεπταίσθητη εργασία που, στα πλαίσια ενός πρώιμου κατακερματισμού της εργασίας, ανέλαβαν οι γυναίκες και συνδέεται άμεσα με τη φύση. Ο μύθος της Αθηνάς και της αράχνης μας μιλάει για την οικειοποίηση των φυσικών δυνάμεων και των δεξιοτήτων του ζωικού βασιλείου από τον άνθρωπο και τον πολιτισμό που αυτός οικοδομεί. Έτσι, η προστασία μας μέσω των ενδυμάτων, αλλά και η ζεστασιά του χώρου μας, μέσα από τα χαλιά και τις φλοκάτες, αποτέλεσαν αναπόσπαστα στοιχεία των λαϊκών πολιτισμών και εξύμνησαν την αναγκαιότητα και την τέχνη της γυναικείας εργασίας. Πάντα βέβαια μέσα σε ένα πατριαρχικό ιστοριογραφικό πλαίσιο που αναγόρευε σε τέχνη την αναπαράσταση του υφάσματος και όχι το ύφασμα καθ’ εαυτό.
Η βιομηχανοποίηση μεταμόρφωσε την ύφανση σε design, διαμορφώνοντας μια αγορά ειδών πολυτελείας. Είναι όμως τα φεμινιστικά κινήματα που θα ανοίξουν το δρόμο για την αναγωγή του υφαντού σε σύγχρονη τέχνη. Από την εποχή των πρωτοπόρων Judy Chicago, Olga de Amaral στη Δύση και Magdalena Abakanowicz στην Ανατολή δεν νοείται σήμερα μουσείο σύγχρονης τέχνης ή biennale που να μην εκθέτει υφαντική τέχνη, απλώνοντας για μια ακόμα φορά βαθιά τις ρίζες του μοντέρνου στην παράδοση και ξεδιπλώνοντας νέους μίτους στην προσπάθεια του σύγχρονου ανθρώπου να βρει νόημα στη ζωή του.
Η υφαντική τέχνη έχει μακρά και αδιατάρακτη παράδοση στην Ελλάδα και η δουλειά των σύγχρονων καλλιτεχνών δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τη διεθνή παραγωγή. Στόχος της έκθεσης είναι να φέρει σε επαφή το ευρύ κοινό με μια σύγχρονη τέχνη που είναι πολύ κοντά στις αρχέγονες, μα και τόσο οικείες, πρακτικές της ύφανσης και του πλεξίματος και που έχει πολλά να μας διδάξει για τους σύγχρονους λαβυρίνθους και την προσπάθεια διεξόδου από αυτούς.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες (με αλφαβητική σειρά):
Δημήτρης Αντωνίτσης, Ειρήνη Απέργη, Γρηγορία Βρυττιά, Ζωή Γαϊτανίδου, Πέννυ Γκέκα, Κατερίνα Ζαχαροπούλου, Νίκη Καναγκίνη, Μαριγώ Κάσση, Ελένη Κρίκκη, Blind Adam (Θάνος Κυριακίδης), Σοφία Κυριακίδου, Κωστής, Μαρία Κώτσου, Κωνσταντίνος Λαδιανός, Βασιλική Λευκαδίτη, Adi Liraz, Στάθης Λογοθέτης, Ζιζη Μακρή, Ηλιοδώρα Μαργέλλου, Πανδώρα Μουρίκη, Τζένη Μπάμπαλη, Δώρα Μπελεγρίνου, Κατερίνα Νάκου, Μπία Ντάβου, Violeta Ortega, Iana Postanciuc, Κυριάκος Ρόκος/Ρουμπίνα Σαρελάκου, Στέφανος Ρόκος/Αντιόπη Πανταζή, Πάνος Σαραφιανός/Κατερίνα Νάκου, Ρουμπίνα Σαρελάκου, Ιφιγένεια Σδούκου, Δήμητρα Σιατερλή, Ερατώ Ταγαρίδη, Ιωάννα Τερλίδου, Ευτυχία Τζανετουλάκου, Γιώργος Τσακίρης, Doris Hakim, Εύα Χειλαδάκη, Jose Hendo, Θάλεια Χιώτη, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης. Παρουσιάζονται επίσης έργα από το Λύκειο Ελληνίδων Βόλου (Έφορος: Ελένη Τόπα), από τις Πολιτικές Κρατούμενες στο Τρίκερι, καθώς και από τις Κρατούμενες στις Φυλακές Ελαιώνα Θήβας.
Η έκθεση θα ενισχυθεί με ποικίλες περαιτέρω δράσεις, όπως ημερίδες, workshops, συζητήσεις, κ.ά.,
Η έκθεση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Πληροφορίες:
Οργάνωση: Λόφος art project AMKE, Βελβενδού 39, Κυψέλη
Επιμέλεια έκθεσης: Δημήτρης Σαραφιανός
Διάρκεια έκθεσης: 13/11-31/12/2025
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 18.00-21.00
Είσοδος: Δωρεάν
www.lofosartproject.com Ι Facebook Ι Instagram
Την έκθεση συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος.
Φωτογραφίες έργων της έκθεσης και βιογραφικά των καλλιτεχνών θα βρείτε ΕΔΩ
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
