Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου – Αρχιτέκτων Μηχανικός, Μέλος του ΔΣ και πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Λάρισας
“Ο αέρας καταργεί κάθε ψευτιά και ξεσκεπάζει κάθε επίχρισμα χρυσού για να φανεί το ευτελές και το ασήμαντο, που ωστόσο αυτό εθαύμαζαν και προσκυνούσαν οι αδαείς” γράφει ο Μάνος Ελευθερίου στον Καιρό των Χρυσανθέμων.
Μας πάει γάντι στην περίπτωσή μας εδώ στην Λάρισα!
Γιατί πως αλλιώς να εξηγηθεί;
Όταν οι “θεράποντες” των “κηνσόρων”, των τιμητών των κατεδαφίσεων των αξιόλογων κτιρίων της πόλης μας αυτοφτιασιδώνονται παρουσιαζόμενοι ως υπέρμαχοι της διατήρησης “της ιστορικής μνήμης και της ζωντανής ιστορίας μιας πόλης” ενώ εγκατέλειψαν απροστάτευτο το ιστορικό της κέντρο τον καιρό της παντοδυναμίας τους, η υπόθεση είναι τελειωμένη. Δεν σώνεται τίποτα!
Δεν μπορώ να μην ρωτήσω τον αρθρογράφο: Αν είστε όντως αυτός ο υπέρμαχος, όπως διατείνεσθε, τι θα κάνετε με το “ταπεινό” γραφείο του Θεόκλητου Φαρμακίδη, με το πρώτο εργαστήριο-φαρμακείο του Δημάρχου Καραθάνου, που στέκουν όρθια μέχρι στιγμής από συγκυριακή τύχη απέναντι από το αρχαίο θέατρο;
Ας μην γελιόμαστε εσείς θα τα γκρεμίσετε! Θα το κάνει μεν η νέα δημοτική αρχή αλλά ο ηθικός αυτουργός θα είστε εσείς!
Βρήκατε και τα εξιλαστήρια θύματα!
Το “Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής” της πόλης μας! “Ξεχνούν τον αντικειμενικό τους στόχο που είναι η διάσωση των κτηρίων” γράψατε!
Καλά το σκεφτήκατε! Ποιος συμπολίτης ξέρει ότι αυτό το συμβούλιο αρνείται υπερασπιζόμενο την διάσωση και οι υποθέσεις καταλήγουν να κρίνονται στην Αθήνα; Εκεί τα πράγματα είναι απλά. Οι πολιτικοί λύνουν τα προβλήματα με ένα τηλεφώνημα και κατεδαφίζονται. Και όμως η απλή έκφραση της θέλησης της δημοτικής αρχής για προστασία των αξιόλογων κτιρίων θα ευόδωνε την διατήρηση τους. Απουσιάζατε…
Αν κάποιος πολίτης διαμαρτυρηθεί επώνυμα στο δημοτικό συμβούλιο για την βαρβαρότητα στο Μπεζεστένι, “Κήνσορες” διερωτώνται αν υπάρχουν “Θεσμοί”. Η στόχευση προφανής. Ποιος είσαι εσύ που διαμαρτύρεσαι; Ποιον εκπροσωπείς; Οι αρμόδιοι θεσμοί το επιτρέπουν. Άρα;
Ο συλλογισμός σωστός, αν βέβαια υπάρχουν και επιχειρήματα. Οι “Θεσμοί” που συμφωνούν κρύβονται, δεν παρουσιάζουν την αιτιολόγησή τους στους πολίτες, αποφεύγοντας να υποστούν την αντιπαράθεση, και οι πολίτες με την σειρά τους λόγω της απαξίωσης έχουν κάθε λόγο να αδιαφορούν. Έτσι ακολούθως οι “Κήνσορες” κρύβονται πίσω από τους θεσμούς! Επιτυχημένο κυκλικό οικοσύστημα που όμως σπάει κόκαλα.
Κολλάμε μόνο στο γεγονός ότι και το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής είναι και αυτό “Θεσμός”. Θεσμός που για σας έχει το ελάττωμα του “στείρου επιστημονισμού”. Πως τολμάει να λέει όχι στα θέλω των πολιτικών; Γραφειοκράτες λοιπόν. Μια γενίκευση που σίγουρα θα ακουστεί ευήκοα αυτονόητη στα αυτιά των συμπολιτών μας.
Δεν το αρνούμαι, υπάρχουν και “Θεσμοί” που αρνούνται τον “στείρο επιστημονισμό” και λένε ναι σε όλα. Καλώς ή κακώς τους εύχεστε να κρατούν γερά…
Μόνο που μάλλον μπερδεύετε την “επιστημονισμό” με την “παρανομία”! Γιατί για παράδειγμα ο νόμος επιβάλλει, (γιατί άραγε;) για τις αναπλάσεις γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής. Γιατί ο νόμος επιβάλλει τις αναπλάσεις να τις υπογράφει Αρχιτέκτονας. Και το συμβούλιο λειτουργεί μέσα σε νομοθετικό πλαίσιο. Αν εσείς για να εισπράξετε το πολιτικό σας αντίδωρο βαφτίζετε ένα έργο “Ανάπλαση”, όπως συνέβη στην “μελέτη” για τον “Ιπποκράτειο Τόπο” και δεν υπογράφεται από Αρχιτέκτονα όπως προβλέπεται, δεν ευθύνεται το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής για την αργή σας αντίδραση έστω στην κατεύθυνση μιας αληθοφανούς σύννομης συμβατότητας.
Θα περίμενε κανείς από έναν μηχανικό, δάσκαλο τόσα χρόνια στο ΤΕΙ να υπερασπίζεται την επιστημοσύνη και τον νόμο. Η έκφραση “στείρος επιστημονισμός”, “φόβος προς τις δημόσιες υπηρεσίες” και “πελατειακές κυβερνητικές παρεμβάσεις” που απευθύνετε μεμφόμενος τα μέλη του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής, αποκαλύπτουν σε έναν σκεπτόμενο άνθρωπο τις πραγματικές σας προθέσεις.
Τα γεγονότα είναι αντίθετα από αυτά που αναφέρετε. Είναι απλό να καταλάβει κανείς ότι το επανειλημμένα διατυπωμένο μένος σας προς αυτό το συμβούλιο προέρχεται από το γεγονός ότι δεν συντάχθηκε στην παραβατική σας λογική, είπαν όχι στις υπηρεσίες του δήμου που δέχονταν να υπογράφουν μελέτες που δεν έκαναν, και τις προωθούσαν κάτω από την δική σας πίεση, μια που λόγω της θέσης σας εσείς αποτελούσατε τόσα χρόνια στην διοίκηση του Δήμου αυτό που εκφράζει η έννοια “πελατειακή κυβερνητική παρέμβαση”. Οι Αρχιτέκτονες εκεί τίμησαν με υπευθυνότητα τον ρόλο που τους ανατέθηκε από την πολιτεία ανταποκρινόμενοι στα καθήκοντά τους. Αν και είναι γνωστό ότι στις μέρες μας το όχι φέρνει προβλήματα.
Τελειώνοντας διερωτώμαι αν, η παρουσία στο επιμύθιο του άρθρου σας της λέξης “φόβος”, που σε καμία περίπτωση δεν επηρέασε τα μέλη του συμβουλίου στις μέχρι τώρα γνωμοδοτήσεις τους, θα πρέπει να εκληφθεί ως απειλή καριέρας.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
