Οι τρόποι για να μειώσετε τον κίνδυνο άνοιας που δεν φαντάζεστε

Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Νόσου Alzheimer και Συναφών Διαταραχών το 40 τοις εκατό, των προβλεπόμενων περιπτώσεων άνοιας θα μπορούσαν να καθυστερήσουν ή ενδεχομένως ακόμη και να αποφευχθούν αντιμετωπίζοντας μόνο 12 παράγοντες κινδύνου.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Νόσου Alzheimer και Συναφών Διαταραχών λέει ότι η αντιμετώπιση των παραγόντων κινδύνου άνοιας για τα άτομα, τόσο πριν όσο και μετά τη διάγνωση, θα μπορούσε να μειώσει ή να επιβραδύνει τα επερχόμενα 119.446 προβλεπόμενα κρούσματα άνοιας στην χώρα μας έως το 2050 με τρόπο προσβάσιμο και οικονομικά προσιτό.

Ποια είναι τα μέτρα πρόληψης που δεν γνωρίζουμε;

Υπάρχουν πολλοί αποδεδειγμένοι παράγοντες κινδύνου για άνοια, για πολλούς από τους οποίους ο καθένας μας έχει έναν βαθμό προσωπικού ελέγχου. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν το κάπνισμα, την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, τη σωματική αδράνεια, τη σπάνια κοινωνική επαφή, τους τραυματισμούς στο κεφάλι και καταστάσεις όπως ο διαβήτης, η απώλεια ακοής, η κατάθλιψη, η παχυσαρκία και η υπέρταση.

Επιπλέον, πολλές κυβερνήσεις έχουν ήδη συμφωνήσει να δώσουν προτεραιότητα στη μείωση του κινδύνου άνοιας και στην υποστήριξη αυτών που ζουν με άνοια και των περιθαλπόντων τους μέσω της δέσμευσής τους στο Παγκόσμιο Σχέδιο Δράσης του ΠΟΥ για την απόκριση της δημόσιας υγείας στην άνοια. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι πολλές κυβερνήσεις έχουν ξεχάσει ή αγνοήσει αυτή τη δέσμευση.

«Τόσο συχνά, όσοι έχουν διαγνωστεί με άνοια μας λένε ότι δεν γνώριζαν ότι υπάρχουν τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου για άνοια και εύχονταν να ήξεραν πώς να μειώσουν τον κίνδυνο πολύ νωρίτερα στη ζωή τους. Συχνά, μόνο μετά τη διάγνωση συνειδητοποιούν πόσο πρακτική μπορεί να είναι η πρόληψη της άνοιας τόσο για την πρόληψη ή την καθυστέρηση της εμφάνισης, αλλά και για την πιθανή επιβράδυνση της εξέλιξης της πάθησης», λέει η κα Barbarino. Από την άλλη η κυρία Τσολάκη τονίζει: “ Δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς ή πολύ αργά για να μειώσουμε τον κίνδυνο της άνοιας”.

Αν και τα άτομα μπορούν να εφαρμόσουν αλλαγές στον τρόπο ζωής τους για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας ή να επιβραδύνουν την πρόοδο της άνοιας, η πολιτεία έχει να διαδραματίσει σαφή ρόλο στη μείωση του κοινωνικού κινδύνου.

Η χρηματοδότηση πρωτοβουλιών όπως η μείωση των ποσοστών καπνίσματος και παχυσαρκίας, η αντιμετώπιση ζητημάτων ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη ή η βελτίωση της πρόσβασης σε ακουστικά βαρηκοΐας, η χρήση των οποίων έχει αποδειχθεί ότι επιβραδύνει την νοητική έκπτωση σε όσους αντιμετωπίζουν απώλεια ακοής.

Πόσες χώρες έχουν αναπτύξει εθνικά σχέδια για την πρόληψη ή καθυστέρηση της άνοιας;

Πιο συγκεκριμένα μόνο 40 κυβερνήσεις παγκοσμίως έχουν αναπτύξει μέχρι στιγμής εθνικά σχέδια για την άνοια, με ακόμη λιγότερες από αυτές να περιλαμβάνουν στρατηγικές μείωσης του κινδύνου. Ως αποτέλεσμα, οι κυβερνήσεις χάνουν ένα ζωτικό εργαλείο για την καθυστέρηση ή την πρόληψη μελλοντικών υποθέσεων.

«Καλούμε τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να επενδύσουν σε υπηρεσίες έρευνας και υποστήριξης, να μειώσουν τον κίνδυνο άνοιας και να επενδύσουν σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης για τη μείωση του κινδύνου. Ξεκάθαρες, πειστικές εκστρατείες που περιορίζουν τον θόρυβο και τη σύγχυση μεγάλου μέρους των μηνυμάτων που σχετίζονται με την υγειονομική περίθαλψη», λέει η κα Barbarino, Διευθύνων Σύμβουλος της Alzheimer’s Disease International.

«Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα, ελλείψει θεραπείας, για την πρόληψη όσο το δυνατόν περισσότερων περιπτώσεων. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι πληθυσμοί έχουν επίγνωση των στρατηγικών μείωσης του κινδύνου άνοιας, σε όλες τις ηλικίες, και έχουν πρόσβαση στις απαραίτητες πληροφορίες, συμβουλές και υπηρεσίες υποστήριξης».

Υπάρχουν νέα φάρμακα για την αντιμετώπιση της άνοιας;

Φέτος έχει σημειωθεί πρόοδος στις πιθανές φαρμακευτικές θεραπείες για την άνοια που έχει φέρει ελπίδα σε πολλούς ανθρώπους που ζουν με άνοια και στους περιθάλποντές τους. Ωστόσο, αυτές οι θεραπείες μπορεί να μην είναι κατάλληλες ή διαθέσιμες για κάθε άτομο που ζει με άνοια.

H Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Alzheimer και Συναφών Διαταραχών κα Μάγδα Τσολάκη τονίζει ότι «παρόλη την ελπίδα που δημιουργούν τα υπό έγκριση νέα φάρμακα, αυτά απευθύνονται σε άτομα με ήπια νοητική διαταραχή και ήπια άνοια καθυστερώντας την εξέλιξη της νόσου και δεν αποτελούν θεραπεία της. Ακόμα όμως κι αν στο μέλλον βρεθεί το φάρμακο που θα θεραπεύει τη νόσο, πάντοτε η πρόληψη θα είναι το σημαντικότερό μας εργαλείο, ώστε να μην νοσήσουμε και να χρειαστούμε φαρμακευτική αγωγή».