Ποδοσφαιρικό θαύμα στη Σουηδία: Η Μιάλμπι κατέκτησε το πρωτάθλημα – Ο μοναδικός Έλληνας περιγράφει

Το ποδοσφαιρικό θαύμα που συγκλόνισε τον αθλητικό κόσμο της Ευρώπης είναι γεγονός! Η άσημη μέχρι πρότινος Μιάλμπι, κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα Σουηδίας, και μάλιστα δια… περιπάτου!

Διαψεύδοντας όλα τα προγνώστικα – ακόμα μέχρι πριν λίγες εβδομάδες πολλοί πίστευαν ότι το θαύμα δεν θα ολοκληρωθεί – αυτή η ομάδα μιας κωμόπολης 1.200 κατοίκων έβαλε τα γυαλιά στις παραδοσιακές δυνάμεις της χώρας, σκόρπισε ευτυχία στους λίγους αλλά φανατικούς οπαδούς της και απέδειξε ότι στο ποδόσφαιρο όλα είναι δυνατά.

Στη μικρή κωμόπολη, κοντά στο Μάλμε, κατοικεί εδώ και 20 χρόνια ένας Έλληνας, ο μοναδικός, ο οποίος διατηρεί επίσης τη μοναδική αλλά πολύ δημοφιλή πιτσαρία της περιοχής! Ο Ιωσήφ Μποζ περιέγραψε αναλυτικά στο Newsbomb τον τρόπο και, κυρίως, την αίτια, που συνέβη αυτό το θαύμα, δηλώνει και ο ίδιος φανατικός υποστηρικτής της Μιάλμπι, ενώ μάλιστα η πιτσαρία του είναι και σπόνσορας της ομάδας!

0103

0203

0303

Ο ίδιος, με καταγωγή από ένα χωριό λίγο έξω από την Κοζάνη, δηλώνει ευτυχισμένος για τον τρόπο που του τα έφερε η ζωή ώστε να κατοικήσει στην συγκεκριμένη πόλη, όπου έκανε οικογένεια και μεγαλώνει τα τρία του παιδιά.

«Αυτό το θαύμα με την ομάδα ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια αλλά ολοκληρώνεται φέτος. Πρόκειται για μια πολύ οργανωμένη ομάδα που ο κόσμος την αγαπάει πολύ και για αυτό ήρθε αυτό το αποτέλεσμα. Πρόκειται για εργατικούς ανθρώπους που αφιέρωσαν όλο τους το είναι σε αυτοί και για πολλούς, η Μιάλμπι είναι το μοναδικό χόμπι και η χαρά. Δουλεύουν για αυτήν μέχρι και σήμερα και οι προηγούμενες γενιές που τη δημιούργησαν όπως και οι βετεράνοι ποδοσφαιριστές της», εξηγεί.

Ρωτάμε τον συμπατριώτη μας για να αντιληφθούμε την αναλογία, εάν η φετινή έκπληξη είναι η αντίστοιχη του 1987, οπότε και πρωταθλήτρια Ελλάδος είχε στεφθεί η Λάρισα. «Όχι», μας απαντάει αμέσως. «Είναι σαν να πάρει το πρωτάθλημα φέτος ο Λεβαδειακός», αναφέρει με σιγουριά. «Περάσαμε από πολλά κύματα. Είχαμε πέσει στη Γ’ Εθνική κι από τότε άρχισε η ανοδική πορεία, μέχρι φέτος», εξηγεί.

Η αγάπη και ο σεβασμός δίνουν… πρωτάθλημα

Όσο για το μυστικό της επιτυχίας; Αυτό δεν είναι άλλο από την ειλικρινή αγάπη και σεβασμό για την ομάδα, στα καλά και στα δύσκολα, αλλά και στον τρόπο αντιμετωπίζει όλη η πόλη τον σύλλογο.

«Εδώ τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από την Ελλάδα. Πρέπει να δείτε το πανηγύρι που γίνεται κάθε Κυριακή, με τι χαρά πάει ο κόσμος στο γήπεδο! Να δείτε τα μικρά παιδιά να παίζουν δίπλα στο γήπεδο σε ειδικούς χώρους, τους παππούδες, οικογένειες, γυναίκες, όλοι μαζί. Πόσο το χαιρόμαστε όλοι, πόσο ανυπομονούμε κάθε Κυριακή – από τη Δευτέρα μέχρι τότε συζητάμε συνέχεια για την ομάδα μας. Συχνά, πάμε έξω από το γήπεδο για να δούμε τους ποδοσφαιριστές και να τους χαιρετήσουμε – αυτοί πάντα μας μιλάνε, είναι χαιρετάμε τους ποδοσφαιριστές, είναι πολύ απλοί όλοι τους».

Η ατμόσφαιρα αυτή -όχι μόνο τη φετινή χρονιά που όλα πήγαν απίστευτα καλά αλλά πάντα- υφίσταται και στο γήπεδο. «Ο προπονητής τους αγκαλιάζει όλους πριν το ματς, και τους αναπληρωματικούς πριν το ματς. Όταν ρώτησα τον πρόεδρο τι ήταν αυτό που μας έφερε ώστε να πάρουμε το πρωτάθλημα, μου είπε: Για να πάνε όλα καλά, από τον τελευταίο φίλαθλο μέχρι τον παίκτη στον πάγκο, πρέπει να είναι όλοι χαρούμενοι. Για αυτό φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Αυτό είναι και το μυστικό».

Αυτό το μυστικό το γνωρίζει και ο πρόεδρος, που είναι «ένας απλός άνθρωπος, επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης αγροτικών εκτάσεων, και βρίσκεται 45 χρόνια στην ομάδα, αφού ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής της»…

«Όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα, στόχος ήταν να είμαστε στους πρώτους οκτώ. Η έβδομη θέση θα ήταν επιτυχία. Αυτό που μας έκανε να χαρούμε περισσότερο ήταν αυτή η αύρα που είχαμε — ότι βοηθάμε την ομάδα και η ομάδα μας ανταμείβει. Δίναμε τον καλό μας εαυτό, κι αυτοί και εμείς. Τους αγκαλιάζουμε, μας χειροκροτούν κι αυτοί. Μας ανταμείψαν την αγάπη τους», συμπληρώνει.

Ο Ιωσήφ Μποζ περιγράφει τις Κυριακές που η ομάδα παίζει στη έδρα της, σε ένα γήπεδο με χωρητικότητα μόλις 6.000 θεατές, λίγο έξω από την πόλη, σαν… «μυσταγωγία»: «Άλλο να το δείτε εδώ κι άλλο να σας το περιγράφω. Η πορεία από το σπίτι μέχρι το γήπεδο, πώς το ζουν οι φίλαθλοι, πώς ντύνονται και πώς τραγουδούν. Και στις ήττες δεν συμβαίνει τίποτα· πάλι είναι όλοι χαρούμενοι και λένε μόνο “υπομονή, θα τα καταφέρουμε άλλη φορά”. Είκοσι χρόνια εδώ δεν άκουσα ποτέ κανέναν να μιλάει άσχημα για κανέναν, ούτε μετά από κακά αποτελέσματα. Εδώ, αν βρίσεις έναν ποδοσφαιριστή, θα σε πετάξουν οι υπόλοιποι από το γήπεδο. Και σε απομονώνουν· δεν θα σε θέλουν ούτε στις παρέες», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Δείτε χαρακτηριστικές εικόνες από το σημερινό ματς με τη Νόρσεπινγκ:

0106

0206

0306

0406

0506

0606

Επίσης, προσθέτει, «αν έρθουν και φίλαθλοι με φανέλες άλλων ομάδων, π.χ. της Γκέτεμποργκ ή της Μάλμε, δεν ακούγεται τίποτα· όλοι είναι καλοδεχούμενοι και κανείς δεν δημιουργεί προβλήματα».

Καταστάσεις δυστυχώς… ανήκουστες σε σύγκριση με τη χώρα μας…

«Όλα είναι θέμα παιδείας — και εδώ υπάρχει παιδεία, γι’ αυτό συμβαίνει αυτό. Και η παιδεία φέρνει τον σεβασμό· αυτό είναι και το μεγαλύτερο χάρισμα που έχουν: όλοι να βοηθούν τον διπλανό τους στα πάντα», εξηγεί.

Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο στο σημερινό ματς:

Η τακτική της επιτυχίας

Του χρόνου, είναι χρονιά… Τσάμπιονς Λιγκ για τη Μιάλμπι, που μέχρι τώρα δεν είχε παίξει ποτέ Ευρώπη ούτε κάποια διάκριση να επιδείξει, εντός και εκτός. Και οι οπαδοί της περιμένουν να ζήσουν τη μεγάλη γιορτή της συμμετοχής, και, γιατί όχι, να προκριθούν και στη League Phase.

Ποιο είναι το αγωνιστικό κλειδί της επιτυχίας όμως; «Η άμυνα ήταν το δυνατό μας σημείο, δεν δεχόμασταν εύκολα γκολ, αλλά και η ποιότητα των επιθετικών — όλοι έπαιζαν ο ένας για τον άλλον. Επίσης, η τακτική του προπονητή, καθώς σκοράραμε πολλά κρίσιμα γκολ από στημένες φάσεις», επισημαίνει ο Ιωσήφ, τονίζοντας ότι ο MVP δεν είναι άλλος από τον Μανέ, τον οποίο παραλίγο να αποκτήσει φέτος ο Ολυμπιακός.

«Ευτυχώς που τον κρατήσαμε, είναι ένας παίκτης-κόσμημα που χαίρεσαι να τον βλέπεις. Αλλά του είπαν άλλα εδώ κι άλλα του έδειξαν στον Ολυμπιακό — και γι’ αυτό επέστρεψε ευτυχώς σε εμάς», αναφέρει.

Άλλο «μυστικό» είναι ο πολύ καλός προγραμματισμός της ομάδας, αλλά και η ομοιογένεια. «Η ομάδα είναι πολύ δεμένη, οι ποδοσφαιριστές γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους, κι έχουμε πολύ καλό προπονητή που τους εμπνέει και τον σέβονται. Κι όχι μόνο αυτό. «Πολλοί παίκτες είναι από την περιοχή μας αφού η ομάδα έχει πολύ καλή ακαδημία, και βγάζει ταλέντα που έχουν παίξει και σε καλές ομάδες του εξωτερικού. Φέτος πήρε το πρωτάθλημα για πρώτη φορά και η Κ17 — κι αυτό λέει πολλά», συμπληρώνει.

Ρωτάμε τέλος τον Ιωσήφ, ποιο θα ήταν το μήνυμα του προς την Ελλάδα, έχοντας αποκομίσει αυτή την εμπειρία ενός ποδοσφαιρικού θαύματος…

«Πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποκτήσουμε την παιδεία που χρειάζεται — και τον σεβασμό, γιατί δεν σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Οι ελληνικές ομάδες πρέπει να τα βάλουν κάτω, να γίνουν πιο οργανωμένες, να έχουν σχέδιο και καλή ψυχολογία. Όταν οι φίλαθλοι βρίζουν και πιέζουν υπερβολικά, πώς να πάει μια ομάδα μπροστά;

Όταν αγαπάς κάτι και δίνεις το είναι σου σε κάτι, κι αυτό σου το ανταποδίδει… Αυτή την ευτυχία ζει το χωριό μας τώρα. Κι όλα να γίνονται απλά και ωραία»…