Σφοδρή κριτική άσκησε στην κυβέρνηση η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατά την συζήτηση και ψήφιση της τροπολογίας για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στη Βουλή.
Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας χαρακτήρισε «άφαντο» και «κρυπτόμενο» τον πρωθυπουργό «πίσω από όσους» παρίσταντο εκείνη την ώρα στην Ολομέλεια και τόνισε ότι το κόμμα της εμμένει και επιμένει να υπερασπίζεται εντός του Κοινοβουλίου το Σύνταγμα της χώρας ενώ δήλωσε ότι κάποιοι εντός της κυβέρνησης έχουν την επιθυμία να επιβάλλουν «στρατιωτικό νόμο» και να καταστείλουν τη διαμαρτυρία πολιτών.
Η Ζ. Κωνσταντοπούλου μίλησε για τον πατέρα θύματος των Τεμπών Πάνου Ρούτσι και τον «αγώνα» που έδωσε στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, επισημαίνοντας ότι επρόκειτο για μια «πράξη τόσο πηγαία και τόσο δυνατή που πανικόβαλε μια αδύναμη, έμφοβη, πανικόβλητη πρωθυπουργική ελλειμματική συνείδηση. Πανικόβαλε τον πρωθυπουργό, πανικόβαλε και όλους εκείνους γύρω από τον πρωθυπουργό, κυβερνώντες, δικαστικούς και εισαγγελείς που είναι ταγμένοι και εντεταλμένοι να συγκαλύπτουν και αποκάλυψε αυτή την αντιδραστική, αντιδημοκρατική θέση, στάση, νοοτροπία και πρωτοβουλία».
Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας συμπλήρωσε: «Και αφού μετά από 23 ημέρες, ο χώρος μπροστά στη Βουλή, μπροστά στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, εκεί όπου είναι γραμμένα με κόκκινη μπογιά τα ονόματα των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών, ο χώρος αυτός απέκτησε μια σύγχρονη, κοινωνική, συλλογική λαϊκή υπόσταση με πρώτη τη νεολαία να περιφρουρεί και να διαφυλάσσει τον χώρο, τότε που η κοινωνία ολόκληρη προσήλθε στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και στο μνημείο των θυμάτων και των ονομάτων του εγκλήματος των Τεμπών και κατέθεσε η κοινωνία ολόκληρη την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή της, τότε που ακόμα και μέλη της κυβερνητικής πλειοψηφίας είπαν το αυτονόητο, ότι δεν μπορεί να απαγορεύεται δικαστικά και κυβερνητικά η αναζήτηση της αλήθειας σε έναν πατέρα που έχει χάσει το παιδί του, τότε ο κύριος πρωθυπουργός ηττημένος και χολωμένος από αυτή την ήττα, αντί να δείξει ακεραιότητα, φρόνημα, ηγεσία, αντί να αναγνωρίσει μια μεγαλειώδη πράξη ενός πολίτη, τι έκανε; Οργάνωσε την εκδίκηση. Η εκδίκηση είναι αυτή η τροπολογία με την οποία επιχειρείται η ποινικοποίηση της παρουσίας μπροστά από τη Βουλή».
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είπε ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να φυλάξει το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, υποστηρίζοντας ότι «είναι ψευδεπίγραφη η διατύπωση περί προστασίας της ακεραιότητας και της κατά προορισμό χρήσης» αυτού. «Ποιος όρισε τον προορισμό» του μνημείου; διερωτήθηκε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, για να απαντήσει η ίδια ότι «προορισμός του χώρου αυτού είναι η εμπέδωση της λαϊκής κυριαρχίας», την οποία -όπως είπε- την παραβιάζει, «όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 και 2 του Συντάγματος».
Η τροπολογία «ποινικοποιεί την ελευθερία σκέψης, φρονήματος, συνείδησης. Παραβιάζει το δικαίωμα του συνέρχεσθε κατά το άρθρο 11 του Συντάγματος, παραβιάζει το άρθρο 7 για την απαγόρευση ποινικοποίησης συμπεριφορών χωρίς νόμο που ψηφίζει η Βουλή και είναι γραπτός, σαφής και ειδικός και βεβαίως παραβιάζει το άρθρο 25 του Συντάγματος, για την αρχή της αναλογικότητας και συνολικά το πνεύμα του Συντάγματος και το άρθρο 28 για την υπερνομοθετική ισχύ όλων εκείνων των διεθνών συμβάσεων που κατοχυρώνουν την ελευθερία του συνέρχεσθε», υπογράμμισε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας.
Η κυρία Κωνσταντοπούλου τόνισε ότι «το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και στην έκφραση και στην αντίθετη άποψη είναι το πιο θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα» και προσέθεσε απευθυνόμενη στην κυβέρνηση ότι αυτό που «σας ενοχλεί στα αλήθεια, δεν είναι τα φαναράκια που ανάβουν κάθε βράδυ νέα παιδιά, δίπλα σε κάθε όνομα θύματος. Αυτό που σας ενοχλεί είναι αυτό που ακριβώς πρεσβεύει ο χώρος. Είναι η μνήμη, είναι η αντίσταση, είναι η συλλογικότητα, ο αγώνας, η ανατροπή και η ανατροπή που έγινε πριν από λίγε ημέρες με έναν μεγαλειώδη πρωτοφανή αγώνα ενός ανθρώπου, που απέδειξες ότι και ένας άνθρωπος μόνος του, με τη ψυχή του αποφασισμένη και τη κοινωνία δίπλα του μπορεί να κατατροπώσει και τα πιο τερατώδη σχήματα».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
