Σε επιστολή που υπογράφουν πολίτες (τα στοιχεία τους είναι στη διάθεση του larissanet.gr) επισημαίνουν τα εξής:
«Αισθάνομαι την ανάγκη να περιγράψω μια παραλίγο τραγωδία, που ζήσαμε πηγαίνοντας ημερήσια εκδρομή την περασμένη Κυριακή με τουριστικό λεωφορείο από την Λάρισα με προορισμό το Νυμφαίο Φλώρινας και την Καστοριά.
Το λεωφορείο ήταν γεμάτο με 50 θέσεις επιβατών (46 γυναίκες–4 άνδρες). Ενώ βρισκόμασταν στην διαδρομή από Νυμφαίο προς Καστοριά πλησίον της περιοχής του Λέχοβου, ακουσθήκαν περίεργοι θόρυβοι στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Οι γυναίκες φώναξαν στον οδηγό ότι ακουγόταν γδούποι στο αυτοκίνητο, αλλά εκείνος δεν ακινητοποίησε το όχημα. Κατά τα λεγόμενα των συνεπιβατών μου υπήρξαν σινιάλα με τα φώτα και κορναρίσματα διερχόμενων ΕΙΧ που προσπαθούσαν να ειδοποιήσουν για τον κίνδυνο..
Μετά από 2-3 λεπτά ακούστηκε ένας πιο δυνατός γδούπος, που αυτή την φορά ακούστηκε καθαρά σε όλο το λεωφορείο και αμέσως μετά είδαμε ξαφνικά φωτιά από το τζάμι στο πίσω δεξιά μέρος του λεωφορείου και αισθανθήκαμε την ύπαρξη αναθυμιάσεων, που ερχόταν επίσης από τα πίσω μέρος του λεωφορείου. Οι πίσω συνεπιβάτες άρχισαν να σηκώνονται όρθιοι και ακολουθήσαν και οι συνεπιβάτες των πιο μπροστινών θέσεων όλοι αναστατωμένοι και απαιτώντας από τον οδηγό και να σταματήσει – πράγμα που το έκανε – αλλά και να ανοίξει άμεσα τις πόρτες ώστε να ανασάνουμε από τον καπνό και να βγούμε από το όχημα.
Εδώ αντιληφθήκαμε την πλήρη απουσία του οδηγού – και της συνοδού – να μας ενημερώσει, αλλά και την τακτική τους να μην ανοίγουν τις πόρτες, ενώ τους το ζητούσαμε επιτακτικά.
Αφού δεν γινόταν τίποτα από τα δύο αυτά, πολλοί φοβηθήκαμε ότι οι πόρτες δεν άνοιγαν πιθανότατα γιατί είχαν φρακάρει. Ο πανικός και η αγωνία άρχισαν να μας κυριαρχούν και όλοι συνωστίζονταν κυρίως προς την μεσαία πόρτα εξόδου. Οι φωνές πολλών ήταν ότι έπρεπε να σπάσουμε κάποιο τζάμι, ώστε να πάρουμε αέρα, αλλά τα τζάμια ως γνωστό είναι και πολύ χονδρά, αλλά και δεν βρίσκαμε κάποιο αντικείμενο για να το κάνουμε. Εκεί είχαμε φτάσει λοιπόν, να σκεφτόμαστε σπάσιμο τζαμιών και έξοδο από εκεί! Μετά περίπου 5 λεπτών ο οδηγός άνοιξε την μεσαία πόρτα και την μπροστινή και επιτέλους εξήλθαμε αρκετά γρήγορα όλοι οι επιβαίνοντες νιώθοντας ανακούφιση για ότι «ευτυχώς τη γλυτώσαμε». Βγαίνοντας από το λεωφορείο διαπιστώσαμε ότι ακόμα η φωτιά σιγόκαιγε στο πίσω μέρος του λεωφορείου και υπήρχε αρκετός καπνός πάνω από την ρόδα – το τμήμα το είχε ανοίξει ο οδηγός –υποθέτω ότι χρησιμοποίησε πυροσβεστήρα (φωτ. επάνω). Κατά τα λεγόμενα συνεπιβατών είχε πάρει φωτιά η τουρμπίνα κα τα λάδια της μηχανής – δεν γνωρίζω παραπάνω γιατί ελάχιστες γνώσεις έχω από μηχανολογικά –
Στην τροχαία που ήρθε στην σύντομη συζήτηση που διενεργήθηκε ο οδηγός ισχυρίστηκε ότι δεν άνοιξε τις πόρτες, γιατί είδε τον καπνό από έξω ο οποίος θα έμπαινε μέσα αν τις άνοιγε. Η εξήγηση που έδωσε μου φάνηκε παντελώς ανόητη και αστεία, αφού ο καπνός είχε εισέλθει στο λεωφορείο και έγινε πρώτα αντιληπτός στα πίσω καθίσματα, και μετά σε όλο το λεωφορείο. Ο οδηγός τους επιβάτες και πίσω και μπροστά να σηκώνονται όλοι και να ζητούν να μας ανοίξει τις πόρτες, γιατί δεν άντεχαν τον καπνό
Τι άραγε ήθελε να κρύψει ο οδηγός; Κάποιοι υποστήριξαν, πως δεν ήθελε να βρεθεί κάποιος από τους εξερχόμενους του λεωφορείου να βγάλει βίντεο της φωτιάς. Κάποιοι άλλοι που βρίσκονταν στα μπροστινά καθίσματα μου είπαν ότι δεν αποφάσιζε τι θα κάνει γιατί τηλεφώνησε στην εταιρεία του και ζήτησε οδηγίες,. Και ότι τον είδαν ακόμα να κατεβαίνει από το λεωφορείο κλείνοντας όμως πίσω του την πόρτα του οδηγού
Εγώ αισθάνομαι ότι ρισκάρισε τις ζωές μας προσπαθώντας να καλύψει την εταιρεία του
Από κει και πέρα όλα πήραν τον φυσιολογικό τους δρόμο δηλ. μετά περίπου μιάμιση ώρα μας παρέλαβε άλλο λεωφορείο σταλμένο από την εταιρεία, μας πήγε για μια ώρα στην Καστοριά και μετά περίπου από 40 λεπτά αναμονής και πάλι ένα τρίτο λεωφορείο μας μετέφερε Λάρισα
Στη Λάρισα μας περίμενε κάποιος υπεύθυνος της εταιρείας και αφού μας ζήτησε συγγνώμη «για την ταλαιπωρία» «αλλά μηχανήματα είπε είναι και αυτά, μπορούν να πάθουν βλάβη», μας υποσχέθηκε ότι θα μας έκανε και 50% έκπτωση σε μια νέα εκδρομή με την εταιρεία του.
Η τρομάρα δηλαδή που πήραμε βαφτίστηκε σε μια «απλή ταλαιπωρία»
Οι αντιδράσεις από αρκετούς ήταν ιδιαίτερα έντονες, ειδικά για την κατάσταση του λεωφορείου, όμως δεν στάθηκα για πολύ, αποχώρησα αφού τον ρώτησα, γιατί ο οδηγός δεν άνοιξε αμέσως τις πόρτες. Μου απάντησε ότι ήταν δική του η εντολή γιατί αυτό θεώρησε καλύτερο στην προκειμένη περίπτωση.
Τα θέματα που προκύπτουν θεωρώ δύο τα πιο σημαντικά
- Εκτιμώ ότι το λεωφορείο ήταν κακοσυντηρημένο όχι κατάλληλο για ένα τέτοιο ταξίδι (αυτό εκτιμούν και αρκετοί από τους συνεπιβάτες μου, που μίλησα μαζί τους), οπότε γεννάται το θέμα ποιος ελέγχει και υπογράφει την καταλληλότητα
- Η παράλογη και άκρως επικίνδυνη απόφαση που πήραν ο οδηγός και ο εντολέας του, να κρατήσουν κλειστές τις πόρτες για 5-6 λεπτά – χωρίς να δώσουν καμία εξήγηση για το τι κάνουν- δημιουργώντας πανικό σχεδόν σε μας τους επιβάτες του λεωφορείου αυτού
Πιστεύω ότι εάν διαρκούσε το κλείσιμο αυτό 2-3 λεπτά παραπάνω θα είχαμε πολύ επικίνδυνες επιπτώσεις στην υγεία μας και αναισθησίες λόγω αναθυμιάσεων. Υπόψη ότι δεν υπήρχε κανένα ανοικτό παράθυρο
Η γενική μου εντύπωση είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια τριτοκοσμική χώρα, που στην σκέψη πολλών είναι πως θα συγκαλύψουν ευθύνες και όχι πως θα σώσουν ανθρώπους, όταν συμβεί το ατύχημα. Αλλά και αρκετά από τα υποψήφια θύματα δείχνουν μια περίεργη συμπεριφορά με την σκέψη «αφού εμείς τη γλυτώσαμε, τέλος καλά, όλα καλά και δεν μας νοιάζει εάν αυτό μπορεί να συμβεί και σε άλλους συνανθρώπους μας σε κάποια επόμενη φορά με τραγική και μοιραία κατάληξη…, αρκεί εμείς να μην μπλέξουμε…
*Το άρθρο γράφεται με σκοπό την ευαισθητοποίηση όσων εμπλέκονται στις εκδρομές με δημόσιας χρήσης λεωφορεία, και των αρμοδίων αρχών, ώστε να μη θρηνήσουμε ξανά νέα θύματα»
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
