Χαρούμενες αναμνήσεις λέω τα σπουδαιότερα από όσα θυμάμαι στα βιβλία που διάβασα σε όλη μου τη ζωή. Από μικρό παιδί στο δημοτικό σχολείο, δεν αποχωρίσθηκα τα αγαπημένα βιβλία που συναντούσα, όπου κι αν πήγαινα. Ποτέ δεν έλειπε από το χέρι μου το βιβλίο. Ακόμα και οι παλιοί συμμαθητές μου στη γυμνάσιο της Λαρίσης, όταν με ξανασυναντούσαν μετά από χρόνια, απορούσαν: «Ακόμα με ένα βιβλίο στο χέρι είσαι»;
Η μελέτη των βιβλίων, όταν συνειδητοποίησα ότι η ανώτερη Τέχνη είναι θρησκευτική, αργότερα έγινε προσευχή του Ιησού, νοερή προσευχή, «Γλώσσα», όπως την ονομάζει ο Απόστολος Παύλος. Κατόπιν η μελέτη έγινε δοκιμασία να έχω το Θεό στη συνείδησή μου και ειδικότερα, να είναι η συνείδησή μου, ο καθαρός οφθαλμός, που γράφει το |Ευαγγέλιο.
Όταν ο οφθαλμός σου είναι καθαρός λέει ο Ιησούς, είναι όλο το σώμα σου το πνευματικό σου είναι πνευματικό. Σώμα πνευματικό είναι το πνεύμα του Θεού μέσα μας, ο θησαυρός των αγαθών ή αλλιώς ο πολύτιμος μαργαρίτης, και οι πνευματικές αισθήσεις με τις οποίες μπορούμε να δούμε το πνεύμα του Θεού.
Η παραβολή του Ιησού για ην εύρεση του θησαυρού στον αγρό που ο ευρέτης πούλησε όλα τα υπάρχοντά του, για να τον αποκτήσει, στην ουσία της μιλάει για την επιφάνεια του Θεού.
Πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Κύριο , ότι μας έδωσε νίκη, και αυτή είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμο η πίστις ημών. Τίς εστίν ο νικών τον κόσμον; ει μη ο πιστεύων ότι Ιησούς έστιν ο υιός του Θεού; (Α’ Ιωάννου Ε’, 4).
Ο πολύτιμος μαργαρίτης είναι η πίστη στον Ιησού και στην Ανάσταση του Ιησού εκ των νεκρών. Η παραβολή του θησαυρού δείχνει ότι ο θησαυρός αυτός είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορεί να αποκτήσει ο άνθρωπος.
Έχοντας το θησαυρό αυτό μπορούμε να αποκτήσουμε ό,τι πολύτιμο αγαπάει η ψυχή μας και πάνω από όλα την επιφάνεια του πνεύματος του Θεού και να ενωθούμε σε ένα πνεύμα με το πνεύμα του Θεού. Δεν θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε τίποτε πολυτιμότερο. Γι’ αυτό χαιρόμαστε με το Θεό σε ένα καινούριο κόσμο, μετά το Θάνατο του σώματος.
Ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη στο Κεφ. Κ’, μιλάει για την ένωση του πνεύματός μας με το πνεύμα του Θεού με αυτά τα λόγια:
«Και είδον ουρανόν καινόν και γην καινή. ο γάρ πρώτος ουρανός και η πρώτη γη απήλθον, και η θάλασσα ουκ έστιν έτι. και την πόλιν την αγίαν Ιερουσαλήμ καινήν είδον καταβαίνουσαν εκ του ουρανού από του Θεού , ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην τω ανδρί αυτής.
και ήκουσα φωνής μεγάλης εκ του ουρανού λεγούσης ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων , και σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί λαός αυτού έσονται, και αυτός ο Θεός μετ’ αυτών έσται. και εξαλείψει απ΄ αυτών ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος ουκ έσται έτι, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος ουκ έσται έτι. ότι τα πρώτα απήλθον. (…)
και ου μη εισέλθη εις αυτήν πάν κοινόν και ο ποιών βδέλυγμα και ψεύδος, ει μη οι γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής του αρνίου. »
Η Γραφή μας δίδει τους συνδέσμους για να έχουμε επίγνωση της ενοίκησης του Ιησού μέσα μας. Με την ενύπαρξη του Ιησού μέσα μας γίνεται Αυτός το εσώτατο κέντρο της προσωπικής μας ζωής. Υπάρχουν τρεις τρόποι με τους οποίους έχουμε επίγνωση του Θεού, η αδιάλειπτη προσευχή του ονόματος του Ιησού , η οποία μας ενώνει με την ειρήνη του Θεού.
«Έκαστος γλώσσαν έχει. Ου γαρ έστι ο Θεός ακαταστασίας, αλλά ειρήνη.» Με την κοινωνία μας με τα παθήματα του Ιησού, που μας δίνει χαρά και με το να έχουμε το Θεό εσώτατο κέντρο της προσωπικής μας ζωής. Δοκιμάζουμε να έχουμε επίγνωση του Θεού δεόμενοι, κοινωνώντες και αφορώντες.
Ότι έχουμε το πνεύμα του Θεού μέσα μας είναι μυστήριο κρυμμένο από καταβολής κόσμου. Για το μυστήριο αυτό μίλησαν με τον σπερματικό λόγο, πριν την ενανθρώπιση του Θεού οι Προφήτες ακόμα και οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και ποιητές.
Τελευταία διάβασα στην προμετωπίδα μιας ασπρόμαυρης αμερικανικής ταινίας αυτά τα λόγια του Ευριπίδη: «Ποιός ξέρει αν ο θάνατος δεν είναι απλώς ζωή κι αυτό που οι θνητοί λένε ζωή να είναι θάνατος.»
mlvardospot.blogspot.com
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
