Συνέντευξη στον Λάμπρο Αναγνωστόπουλο
Η Άννα Μανωλοπούλου έχει τη δική της πορεία στην λογοτεχνία της Λάρισας. Με αφορμή την παρουσίαση των δύο νέων της βιβλίων, «Η Νύχτα Ίσκιος του Ουρανού – Αστέρια τα όνειρά μας» και «Ημερολόγιο της Σιωπής – Στον καθρέφτη», από τις εκδόσεις «Παρουσία», η κα Μανωλοπούλου μας παραχώρησε συνέντευξη που «ξεχειλίζει» από ποίηση και συγκίνηση.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Από πότε αρχίσατε να γράφετε;
Από τότε που έμαθα γραφή και ανάγνωση. Αλλά και από τότε που συνειδητοποίησα το πεπερασμένο της ύπαρξής μας και το αχανές άγνωστο προκοσμικό και μετακοσμικό χάος της ανυπαρξίας μας. Γράφω λοιπόν γιατί ο κόσμος θα χαθεί χωρίς την Τέχνη. Η Τέχνη, για μένα, είναι η αήττητη, διαιώνια Αμαζόνα που πολεμά για την άλωση του τίποτα· αλλά και για το Ωσαννά του Εφήμερου, κάνοντας μιαν ευχή:
Σώσον, Κύριε, την Τέχνη όπου γης για να σε σώσει και
Ευλόγησον των ποιητών Σου την κληρονομίαν.
Μιλήστε μας για την Τέχνη γενικά…
Η Τέχνη είναι η αποκάλυψη του θεϊκού στοιχείου που έχουμε μέσα μας και εδραιώνει την αυτογνωσία ότι ο άνθρωπος εκτός από ύλη (σώμα) έχει ψυχή και πνεύμα (ουρανό και γη). Γι’ αυτό:
Θαύμα της φύσης…
ο άνθρωπος… που
αν και θνητός
αφήνει έργα αθάνατα.
Έτσι και εγώ γράφω στο βιβλίο μου «Η Νύχτα Ίσκιος του Ουρανού – Αστέρια τα όνειρά μας»:
«Όταν συνομιλούν ο ουρανός και η γη
με τους αιώνες οι άγγελοι χορεύουν με
τις λέξεις στο συμπόσιο των άστρων».
Η Τέχνη: απόσβεση του πεπρωμένου.
Ο Πλάτων ονομάζει τους ποιητές «ερμηνείς των θεών… Ινδάλματα της Ειμαρμένης». Αυτό δηλαδή που λέμε ταλέντο είναι θεϊκή δωρεά.
Η Τέχνη, λοιπόν, είναι ο μεταβολισμός του εφήμερου. Λατρεία της ζωής δίχως αίρεση, για του Μέλλοντος τη Μοίρα.
Η μουσική τι ρόλο παίζει στην ποίηση;
Πρωτεύοντα. Ο Κάλβος άλλωστε ονομάζει τα ποιήματά του Ωδές. Η Μουσική είναι η ικεσία της μελωδίας των ήχων που προωθούν οι Μούσες στους ιερούς ρυθμούς του Σύμπαντος, για την αρμονία της ύλης και του πνεύματος… στης φθοράς μας το παλίμψηστον δέος.
Μια συναυλία ονείρων η ζωή
Το πεπρωμένο ορχήστρα
Μαέστρος η Ελπίδα.
Σε όλη μου τη ζωή μαζεύω λέξεις, για να υμνήσω πρώτα τη γλώσσα την ελληνική, που σημαίνει πατρίδα, και ύστερα να υποκλίνομαι στην ιστορία της. Τις λέξεις τις βάζω μία-μία δίπλα, να στήνουν συντροφιά με τον ρυθμό και τη μελωδία της αφήγησης. Έτσι στήνω μια σκαλωσιά αέρινη, ψηλή, τόσο που να ακουμπά στον ουρανό, να κατεβαίνουν οι άγγελοι και να μου μιλούν για την αγάπη του Θεού στη μουσική των λέξεων.
Η γλώσσα μας, φάρος πολιτισμού, πέρα από σύνορα. Για της ζωής τον Έρωτα και την Αγάπη.
Θα μας πείτε δύο λόγια για το Ημερολόγιο της Σιωπής – Στον καθρέφτη;
Το έγραφα όταν έχασα το σύντροφο της ζωής μου και σκέφτηκα πως:
Τίποτα ωραίο δεν πεθαίνει
πριν απ’ τον πόνο μας.
Είναι ένα τελετουργικό αποχαιρετισμού στο τέμενος της λήθης. Εκεί όπου το νοητό αγγίζει το Αόρατο και το Ορατό το τραγικό. Εκεί που η θλίψη συναντά τη ματαιότητα, και η Σκέψη – η λέξη – γίνονται τέχνη στη γλώσσα των ιλίγγων.
Όπως λέει και ο Νίτσε: Έχουμε την Τέχνη, μόνο την Τέχνη, για να αντέχουμε την Αλήθεια του Τίποτα.
Επομένως, το Ημερολόγιο της Σιωπής κινείται στο μεταφυσικό πεδίο;
Πράγματι. Γράφω σαν ξεναγός στην γαλάζια υπέρβαση της μεταφύσης, όπως ο Βιργίλιος στη Θεία Κωμωδία του Δάντη. Ξεκινώ από τις θρησκείες – όπως ο Ζωροαστρισμός που μελέτησε τη σύνθεση των αντιθέτων – αλλά εγώ εμπιστεύομαι τους ποιητές, τους μουσικούς, τους ζωγράφους και πεζογράφους. Γι’ αυτό και ο Ζωροάστρης (Περσία), Ζαρατούστρας κατά τον Νίτσε, μας μιλά για την πάλη ανάμεσα στο Καλό και το Κακό. Εγώ όμως προτιμώ να ακούσω τις απόψεις για την άλλη ζωής από ποιητές, ζωγράφους, μουσικούς, πεζογράφους και γενικά από τους καλλιτέχνες.
Γιατί για μένα η Τέχνη είναι:
Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο
στις “Καμπάνες” του Πόε,
στα “Άνθη του Κακού” του Μπωντλαίρ,
στη “Κόλαση” του Ρεμπώ,
στις φλέβες της αφήγησης του Προυστ,
του Κάφκα, του Νίτσε…
Θα ήθελα να τους συναντήσω στο χώρο της υπέρβασης και να τους εξομολογηθώ. Οραματίζομαι μια ποίηση ουσιαστική, αναγεννησιακή, που κάνει βαθιές τομές στον πόνο και στα όνειρά μας.
Αν κλείνατε με μία ευχή. Ποια θα ήταν αυτή;
Ας είναι ευλογημένη η ποίηση.
Άνθος του Στοχασμού
και των ονείρων μίσχος.
*Η εκδήλωση παρουσίασης των δύο βιβλίων θα πραγματοποιηθεί στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2025 και ώρα 7.30 μ.μ.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
