Πλασματικά έτη δυο ταχυτήτων ισχύουν για τους ασφαλισμένους στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.
Οι μεν ασφαλισμένοι του δημοσίου έχουν δικαίωμα να αναγνωρίσουν ως και 12 έτη, έναντι 7 ετών που είναι το όριο εξαγορών για τους ασφαλισμένους του ιδιωτικού τομέα.
Από την άλλη πλευρά στον ιδιωτικό τομέα ένας ασφαλισμένος μπορεί να αναγνωρίσει μονομιάς τα 7 έτη μόνον από μια κατηγορία, αυτή την ανεργίας και των κενών διαστημάτων ασφάλισης, πράγμα το οποίο δεν ισχύει για ασφαλισμένους που μπήκαν στο δημόσιο και πριν τον διορισμό τους είχαν διάστημα ανεργίας από εργασία στον ιδιωτικό τομέα.
Για παράδειγμα ένας ασφαλισμένος του ιδιωτικού τομέα που έχει συμπληρώσει στην εργασιακή του πορεία 4 ή και 5 χρόνια ανεργίας και κενών διαστημάτων ασφάλισης λόγω εναλλαγής επαγγελμάτων, μπορεί να αναγνωρίσει το διάστημα των κενών ασφάλισης και της ανεργίας ως πλασματικό χρόνο ασφάλισης και έτσι να φτάσει νωρίτερα στη σύνταξη συμπληρώνοντας με τα πλασματικά έτη τα απαιτούμενα χρόνια για να συνταξιοδοτηθεί.
Αν όμως πρόκειται για δημόσιο υπάλληλο ο οποίος πριν διοριστεί εργαζόταν στον ιδιωτικό τομέα και είχε διαστήματα ανεργίας και κενά ασφάλισης, δεν μπορεί να αναγνωρίσει ως πλασματικό χρόνο αυτά τα κενά ασφάλισης, ούτε την ανεργία, διότι αυτές οι δυο κατηγορίες δεν υπάγονται στους χρόνους που αναγνωρίζονται για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος στο δημόσιο.
Αυτή η παράλειψη του νόμου πρέπει να αποκατασταθεί καθώς λειτουργεί εις βάρος πολλών ασφαλισμένων οι οποίοι δεν έχουν πλασματικούς χρόνους από σπουδές παρά μόνον από τέκνα και στρατιωτική θητεία αν πρόκειται για άνδρες. Στην πράξη μπορεί να έχουν δικαίωμα να αναγνωρίσουν ως και 12 έτη αλλά καταλήγουν να μην μπορούν να αναγνωρίσουν πάνω από 2 έτη οι άνδρες από τη στρατιωτική θητεία, ενώ αν πρόκειται για γυναίκες με ένα παιδί και χωρίς σπουδές τότε ο πλασματικός χρόνος που μπορούν να αξιοποιήσουν είναι μόνον ένα έτος.
Ο μόνος τρόπος για να μη χαθούν τα χρόνια αυτά είναι να τα έχουν αναγνωρίσει οι ασφαλισμένοι ενόσω ήταν στον ιδιωτικό τομέα, προτού δηλαδή διοριστούν στο δημόσιο και να τα συνυπολογίσουν ως χρόνο ιδιωτικού τομέα για σύνταξη με διαδοχική ασφάλιση μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Από την άλλη πλευρά όμως αδικούνται οι μητέρες ασφαλισμένες πριν το 1992 στο ΙΚΑ και σε άλλα ταμεία μισθωτών (ΔΕΚΟ, τραπεζών) καθώς δεν έχουν το δικαίωμα να αναγνωρίσουν πλασματικό χρόνο λόγω τέκνων για να βγούν με διατάξεις ανήλικου τέκνου, ενώ στο δημόσιο τα τέκνα είναι στους πλασματικούς χρόνους που αναγνωρίζονται για σύνταξη μητέρων με ανήλικο τέκνο.
Οι στρεβλώσεις και οι πολλές τελικά ταχύτητες στα πλασματικά έτη είναι γνωστές στο υπουργείο Εργασίας και στο παρελθόν συζητήθηκαν προτάσεις για αντικατάσταση όλων των πλασματικών ετών από ένα ενιαίο όριο αναγνώρισης 5 ετών χωρίς να εξετάζεται αν είναι από στρατιωτική θητεία, παιδιά, σπουδές ή ανεργία. Το σχέδιο αυτό δεν έχει αποσυρθεί και είναι πιθανό να ανασυρθεί σε ένα από τα επόμενα νομοθετήματα του υπουργείου Εργασίας.
Ποιοι και τι αναγνωρίζουν
Οι παλαιοί –πριν το 1993- ασφαλισμένοι έχουν το δικαίωμα να συμπληρώσουν με πλασματικούς χρόνους τα «ένσημα» που τους λείπουν ως το 2012 και έτσι να κατοχυρώσουν όρια ηλικίας συνταξιοδότησης πριν τα 67, ή και πριν τα 62.
Οι ασφαλισμένοι μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα σε 12 κατηγορίες πλασματικών χρόνων για να συμπληρωθούν –ενδεικτικά- οι παρακάτω προϋποθέσεις συνταξιοδότησης:
- Η 40ετία, σε όλα τα ταμεία οποτεδήποτε από παλαιούς (ως το 1992) και νέους (από 1/1/1993) ασφαλισμένους.
- Η 35ετία σε ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ ως το 2012 για παλαιούς (ως το 1992) ασφαλισμένους.
- Η 25ετία ως το 2012 σε ταμεία ΔΕΚΟ ή τραπεζών για μητέρες, ασφαλισμένες πριν το 1993.
- Οι 5.500 ημέρες ασφάλισης ως το 2012 για μητέρες ασφαλισμένες πριν το 1993 με ανήλικο τέκνο.
- Οι 900 ημέρες ασφάλισης για σύνταξη με 4.500 ημέρες ασφάλισης οι από τις οποίες οι 3.600 στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
- Οι 2.100 ημέρες ασφάλισης γα σύνταξη με 10.500 ημέρες ασφάλισης εκ των οποίων οι 7.500 σε ειδικότητες βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
Οι νέοι μετά το 1993 ασφαλισμένοι μπορούν να αναγνωρίσουν πλασματικά έτη μόνον για να συμπληρώσουν τα 40 χρόνια ασφάλισης και να κατεβάσουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 67 στα 62.
Μέχρι 12 πλασματικά έτη μπορούν να αναγνωρίσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι για γρήγορη έξοδο καθώς και για προσαύξηση στη σύνταξη.
Καθοριστικός παράγοντας στις εξαγορές είναι να συμπληρώνεται η 25ετία ως το 2012 που αποτελεί και το κριτήριο της θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος και του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης.
Στο Δημόσιο αναγνωρίζονται, xρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας, εκπαιδευτική άδεια έως 5 έτη, γονική άδεια ανατροφής παιδιών, και ως 5 έτη επιπλέον λόγω τέκνων.
Κόστος και απόσβεση
Το κόστος εξαγοράς είναι υψηλό καθώς για τους μισθωτούς ο κάθε μήνας αναγνώρισης εξαγοράζεται με εισφορά 20% επί του μέσου μισθού του τελευταίου 12μήνου πριν την υποβολή της αίτησης. Για τους ελεύθερους επαγγελματίες ο κάθε μήνας αναγνώρισης κοστίζει όσο η μηνιαία εισφορά σύνταξης που έχουν επιλέξει να καταβάλουν.
Το κλειδί πριν κάνει κάποιος την αίτηση είναι πόσο θα κερδίσει στη σύνταξη και πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να κάνει απόσβεση του κόστους εξαγοράς με επιπλέον σύνταξη. Η εξαγορά συμφέρει όταν με τα πλασματικά έτη θεμελιώνεται δικαίωμα για πλήρη σύνταξη ενώ χωρίς την εξαγορά ο ασφαλισμένος θα έπαιρνε τη μειωμένη σύνταξη.
Το ελάχιστο κόστος εξαγοράς υπολογίζεται με εισφορά 20% επί του εκάστοτε κατώτατου μισθού. Με τον σημερινό κατώτατο μισθό στα 880 ευρώ το ελάχιστο κόστος εξαγοράς πλασματικού χρόνου είναι 176 ευρώ το μήνα. Ο υπολογισμός αυτός γίνεται για τους μισθωτούς που οι αποδοχές του τελευταίου 12μήνου πριν την υποβολή της αίτησης για αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπολείπονται του εκάστοτε κατώτατου μισθού, και για ανέργους.
Πηγή: capital.gr
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
