Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
«Ισχύς μου και ύμνησίς μου ο Κύριος. Παιδεύων επαίδευσέ με ο Κύριος (Ψαλμ.ΡΙΖ.
Όταν ρώτησα κάποιον, γιατί δεν συγχωρεί τον εχθρό του, όπως έκανε ο Ιησούς, μου απάντησε, ο Ιησούς είναι Θεός, εγώ δεν είμαι. Ο άνθρωπος αυτός, όπως είναι φανερό δεν είχε ζήλο για την σωτηρία του και δε μελετούσε τη Γραφή και την αρχαία φιλοσοφία. Ή μπορεί να μελετούσε τις Γραφές και τους Αγίους της Εκκλησία, αλλά δεν είχε ζήλο για τη σωτηρία του και λησμόνησε το Ευαγγέλιο, που γράφει πως «είμαστε θεοί», εννοώντας ότι μπορούμε να μοιάσουμε το Θεό και αυτόν να έχουμε το εσώτατο κέντρο της προσωπικής μας ζωής.
Η Γραφή και οι άγιοι προσπαθούν να μας διδάξουν πώς να κάνουμε κέντρο της ζωής μας, αυτό που είναι απ’ την αρχή μέσα μας, το αρεστό στο Θεό «είναι μας», με ένα λόγο να γίνουμε αυτό που είναι ο αληθινός εαυτός μας. Αυτό σημαίνουν τα λόγια, να γίνουμε αυτό που είμαστε. Να διώξουμε από μέσα μας αυτόν που μας εξαπατά, ότι δήθεν είναι ο εαυτός μας, το σαρκικό φρόνημα.
Ο βασιλεύς Θεοδόσιος, αν δεν κάνω λάθος, κάτω απ’ το βασιλικό ένδυμα φορούσε το τρίχινο ένδυμα των μοναχών, για να του θυμίζει το Θεό. Το ένδυμα που γνωρίζουμε με τις σωματικές αισθήσεις μας λέει ποιοί είμαστε ως σωματικές υπάρξεις, δηλαδή, ως σώμα με το οποίο ταυτίζουμε τον εαυτό μας, αγνοώντας τον αληθινό εαυτό μας. Το ένδυμά μας το πνευματικό, είναι κρυμμένο ο θησαυρός των αγαθών, η πίστη μας ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός και ο Κύριός μας.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει «το μυστήριον το αποκεκρυμμένον από των αιώνων και από των γενεών, νυνί εφανερώθη τοις αγίοις αυτού οίς ηθέλησε ο Θεός γνωρίσαι τίς ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τούτου εν τοις έθνεσιν, ός εστι Χριστός εν υμίν, η ελπίς της δόξης.»
Ο Θεός χαρίζει στον άνθρωπο το πνεύμα της αναλογίας και της αναγωγικής θεωρίας, χάρις σ’ αυτό. Δεν θα γνωρίζαμε τα πνεύματα και δε θα ήταν η εφικτή η ενότητα σε ένα πνεύμα. Η άγνοια της ενότητας των ανθρώπων γεννάει τον εωισμό, τη σκληρότητα και την αποξένωση κι από τον ίδιο τον εαυτό μας.
Δεν θα υπήρχε οικείωση με τη Δημιουργία και με το Δημιουργό, το Θεό μας. Δε θα είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τον εαυτό μας ούτε να τον εκφράσουμε. Δε θα υπήρχε κατανόηση ούτε αγάπη μεταξύ μας. Με ένα λόγο δεν θα είχαμε «πνευματικό σώμα», που είναι το αυτό στη γη και στον ουρανό, τώρα και στην αιωνιότητα.
Θα μου πείτε τί σχέση έχουν όλα αυτά με τις ουράνιες κατοικίες. Θα καταλάβουμε τη σχέση, εμβαθύνοντας στα λόγια του Ευαγγελίου,» όσα αν δησητε επί της γης έσται δεδεμένα εν τω ουρανώ και όσα αν λύσητε επί της γης έσται λελυμένα εν τω ουρανώ.» Ότι αυτό ισχύει στην Ιερωσύνη, ως τελειότητα, δε σημαίνει ότι παύει να ισχύει και στο λαό.
Ο Ιησούς καλεί να γίνουμε τέλειοι, όπως ο Ουράνιος Πατέρας είναι τέλειος. «Πάντες εις έν πνεύμα εποτίσθημεν. Είμαστε πολλά μέλη σε ένα σώμα, στην τελειότητα του ουρανού. Η Εκκλησία διδάσκει να ζούμε στη γη με το ευαγγέλιο του ουρανού. Οι αξίες της ζωης στη γη έχουν μοναδικό στήριγμα την πίστη στο Θεό. Στην αθεϊα ακόμα και οι αξίες της ζωής καταργούνται μαζί με την ελευθερία του ανθρώπου.
Ονομάζουμε «ουράνια κατοικία», το ένδυμα που λάβαμε στο βάπτισμά μας. «¨Οσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε». Το ουράνιο σώμα μας είναι αιώνιο. Είναι το ίδιο στον ουρανό και στη γη. Με αυτό θα επιστρέψουμε στην αγκαλιά του Ουράνιου Πατέρα. Στην πορεία προς Εμμαούς οι μαθητές του Ιησού δεν γνώρισαν τον Κύριο. Στο ουράνιο σώμα δεν υπάρχει πόνος , ή λύπη , η στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.
mlvardospot.blogspot.com
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
