Παρουσίαση του Βάιου Κουτριντζέ, συγγραφέα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
*ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ *
₪
Α. ΟΡΙΣΜΟΣ
Β. ΑΙΤΙΑ, ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ
Γ. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Α. Ορισμός
Ως λογοτεχνικό θεωρείται κάθε περιοδικό, που πληροί, αθροιστικά, τις κατωτέρω προϋποθέσεις:
α) να κυκλοφορεί ανά τακτά ή άτακτα χρονικά διαστήματα (εβδομαδιαία-μηνιαία-…-ετήσια).
β) να περιέχει κείμενα, (διηγηματικά, δοκιμιακά, ποιητικά και μεταφρασμένης λογοτεχνίας)[1], διαφόρων συγγραφέων[2], τα οποία να διαθέτουν λογοτεχνικότητα (βλ. παρακ. 6δ).
γ) να φέρουν στο εξώφυλλό τους (και στη ράχη, όπου είναι εφικτό) συνεχόμενη και διακριτή αρίθμηση με αριθμητικά ψηφία (1,2,3…),
δ) να φέρουν στο σώμα τους, ως τίτλο, το ίδιο ακριβώς[3] λογότυπο. (Εάν, στον τίτλο ενός περιοδικού, υπάρχει η λέξη-πυρήνας, που έχει ξαναχρησιμοποιηθεί, και προστέθηκε ένα επιθετικός προσδιορισμός, τότε προκύπτει ένα καινούργιο ΛΠ. Η απόφαση, για το αν έγινε ή όχι αλλαγή του λογότυπου, δεν είναι πάντα μια απλή διαπιστωτική πράξη. Επί παραδείγματι, στην περίπτωση του ΛΠ «τράμ», το τιτλοδοτούμενο ως: «το τράμ»[4], είναι νέο ΛΠ ή όχι; Οι αλλαγές των συντελεστών της έκδοσης, {όλων ανεξαιρέτως, μη εξαιρεμένου ούτε του εκδότη}, των επιχειρήσεων εκτύπωσης, κά., του σχήματος του περιοδικού, δε δημιουργούν νέο ΛΠ, αν δε μεταβάλλεται λεκτικά -δεν αλλάζει η γραμματική διατύπωση- το λογότυπο.)
Β. Αιτία και σκοπός της έκδοσης, και στόχοι του εκδότη
Τα ΛΠ τίθενται στην κυκλοφορία:
α) για κάποια αιτία. Συνηθέστερη είναι, απλά, η ικανοποίηση της επιθυμίας ενός πνευματικού ανθρώπου), που είναι ενδεχόμενο να μείνει ανεξιχνίαστη αν δε διευκρινιστεί από τον εκδότη.
β) για να πραγματοποιήσουν κάποιους σκοπούς, οίον:
- να δημιουργήσουν πνευματική κίνηση σε μια πόλη που η πνευματικότητα υποφώσκει και οι μορφωμένοι είναι έτοιμοι να συσπειρωθούν γύρω από ένα ΛΠ[5]
- να κυριαρχήσουν στο χώρο των ΛΠ, προκειμένου να δημιουργήσουν «Σχολή[6]». Τάση, δηλαδή για μια ομοιογενή εμφάνιση της λογοτεχνικής παραγωγής
γ) για να πετύχουν κάποιους βασικούς στόχους, όπως το ν’ αποκτήσουν γραμμή επικοινωνίας, ειδικά, με τους νέους ανθρώπους ενός κοινωνικού συνόλου ή να συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής που θα εκδίδονται.
Γ. Περιεχόμενο
α. Γενικά
Τα ΛΠ επιτελούν τριπλό έργο: μορφωτικό-πληροφοριακό-ψυχαγωγικό. Το φέρνουν εις πέρας με το κατάλληλο περιεχόμενο.
Η κειμενική ύλη ενός ΛΠ, που, κατά κανόνα, απαρτίζεται από:
- προλογικό σημείωμα
- πεζογραφήματα[7]
- ποιήματα
- δοκίμια
- μελετήματα[8]
- μεταφρασμένη λογοτεχνία
- αφιέρωμα/ματα
- κριτικά άρθρα
- βιβλιοκρισίες-βιβλιοπαρουσιάσεις
- σχόλια[9]
- ειδήσεις[10]
- σελίδες για τις Τέχνες[11]
- ειδικές σελίδες, με πρωτότυπες ονομασίες, π.χ. «επί τον τύπον των σελίδων» («Εντευκτήριο»), «εξ όνυχος» («η λέξη»), κ.ά..
- Πίνακες: α) συνεργατών, με συνοπτικά βιο(εργο)γραφικά, β) περιεχομένων τεύχους, γ) περιεχομένων Τόμου.
επιλέγεται προσεχτικά, έτσι ώστε να επαρκεί για την άσκηση του πολλαπλού ρόλου του.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν κείμενο αποτελεί ΤΜΗΜΑ μελέτης για τα ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και έχει ως περιεχόμενο τα ΚΕΦΑΛΑΙΑ για τη γενική θεώρηση των λογοτεχνικών περιοδικών (προδημοσίευση). Η αρίθμηση των υποσημειώσεων είναι διαφορετική εκείνης της μελέτης. Το πόνημα συντάχτηκε πριν έξι μήνες και δημοσιεύεται χωρίς καμία νεότερη επέμβαση ή διόρθωση.
…συνεχίζεται
[1] Όλες τις κατηγορίες ή μερικές, ανάλογα με τους στόχους του περιοδικού.
[2] Το λογοτεχνικό περιοδικό είναι ένα συλλογικό έργο.
[3] Έτσι, όταν το ΛΠ «Συντέλεια», άλλαξε το λογότυπο σε «Νέα Συντέλεια» δημιουργήθηκε ένα νέο ΛΠ.
[4] Η συγκεκριμένη περίπτωση θα μελετηθεί, λεπτομερώς, στο λήμμα του ΛΠ.
[5] Η περίπτωση του ΛΠ «θράκα», στη Λάρισα, που στις αρχές του 1980, κατάφερε να γίνει πόλος έλξης, κυρίως, Θεσσαλών ποιητών (αργότερα και άλλων περιοχών) και να δημιουργήσει έναν κύκλο διανοούμενων της πόλης (ποιητών, πεζογράφων, των υπευθύνων -δημοσιογράφων- των σελίδων πολιτισμού του τοπικού έντυπου τύπου, εικαστικών, κ.ά..), που συγκεντρώνονταν σε εβδομαδιαία βάση, συζητούσαν για τα λογοτεχνικά δρώμενα της πόλης και ανεγίγνωσκον διηγήματα και ποιήματα. Η προσπάθεια τελεσφόρησε, επειδή οι συντελεστές ήταν νέοι λογοτέχνες στην αρχή της δημιουργικότητάς τους, είχαν σκοπό (τη δημιουργία πνευματικής κίνησης) και συγκεκριμένους στόχους (φεστιβάλ ποίησης, εκδόσεις βιβλίων ποίησης), που επιτεύχθηκαν, όμως, εν μέρει, αφού το εγχείρημα δεν είχε ανταπόκριση στο αγοραστικό κοινό της πόλης. Οι ιδρυτές του ΠΛ ήταν οι ποιητές: Ιντζές Στάθης, Γώγος Θάνος, Ψάλτης Αντώνης. Σήμερα, την προσπάθεια στηρίζει μόνο ο Θάνος Γώγος.
[6] Σχολές δημιούργησαν η «Νέα Εστία», η «Ευθύνη», κ.ά..
[7] Η νουβέλα και το μυθιστόρημα δεν είναι εφικτό να δημοσιευτούν σε ένα ΛΠ, εξ αντικειμένου. Έχουν συμπεριληφθεί, όμως, αποσπάσματά τους ή προδημοσιεύσεις.
[8] Τα μελετήματα, γενικώς, δεν ανήκουν στη λογοτεχνία, διότι ο γραπτός λόγος, εξ αντικειμένου, δεν είναι έντεχνος. Κάποια ΛΠ, ωστόσο, περιέχουν και μελετήματα.
[9] Σχολιασμός των δρώμενων στο χώρο των βιβλίων, των συγγραφέων, κ.λπ..
[10] Από τον πνευματικό χώρο.
[11] Έργα, δημιουργοί, άρθρα.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
