Ο κόσμος της δημοσιότητας φαντάζει λαμπερός, γεμάτος επιτυχίες και θαυμασμό. Πίσω όμως από τα φώτα και τα χαμόγελα, αρκετοί διάσημοι κουβαλούν εμπειρίες σκοτεινές, δύσκολες και συχνά ανομολόγητες.
Στο άρθρο που ακολουθεί, 9 γνωστοί Έλληνες μιλούν ανοιχτά για τις προσωπικές τους περιπέτειες με τις ουσίες – μια εξομολόγηση που σοκάρει, προβληματίζει, αλλά κυρίως αποκαλύπτει την ανθρώπινη πλευρά πίσω από τα «είδωλα».
Αίθρα Λυκουρέζου
«Έχω δοκιμάσει τα πάντα. Κοκαΐνη, έκσταση, τριπάκια, όπιο. Στις 18 Μαΐου 2003 ήρθε η στιγμή που είπα τέλος. Πρέπει να ξέρεις πως όταν σταματάς το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, χρειάζεται να αλλάξεις 180 μοίρες την κοινωνική σου ζωή. Μου πήρε χρόνο να ξεπεράσω τον φόβο μου, να ξαναβγώ στην κοινωνία, γιατί είχα πάθει αγοραφοβία».
«Στην πορεία της απεξάρτησής μου ήμουν μόνη μου και όλο αυτό μου πήρε πολύ χρόνο. Έχω κάνει ό,τι μπορείς να φανταστείς όταν ήμουν στη φάση της απεξάρτησης. Αυτό μου πήρε 20 χρόνια».
Δημήτρης Σκαρμούτσος
«Ό,τι είχε βγει μέχρι την δεκαετία του ’90 το έχω κάνει! Νομίζω ότι έχασα τα πιο σύγχρονα. Η ιστορία με τα ναρκωτικά ξεκινάει πάντα με χαρά και γέλιο. Δηλαδή τις πρώτες φορές περνάς πάρα πολύ καλά, ανάλογα και τι ναρκωτικά θα κάνεις και καταλήγει πάντα με κλάμα, τόσο από σένα, όσο και από τους γύρω σου. Ξεκίνησα με αμφεταμίνη, δεν ήμουν δηλαδή παραδοσιακός τύπος που θα ξεκινούσα με χασίς ή μαριχουάνα, που ήταν τότε δημοφιλή στην Αμερική. Με βοηθούσε πάρα πολύ να κάνω δουλειές, να διαβάζω, να μένω ξύπνιος περισσότερες ώρες και σιγά σιγά δοκίμασα τα πάντα. Κάποια τα απέρριπτα, γιατί δεν μου ταίριαζαν και κάποια άλλα μου κολλούσαν πάρα πολύ.
Μου κόλλησε πάρα πολύ η ηρωίνη. Ήταν ένα ναρκωτικό το οποίο ήταν φοβερά δημιουργικό. Όντας παιδί του ’70 και του ’80 είχα την παρακαταθήκη, δηλαδή είχα ανθρώπους δίπλα μου να μου μιλούν για αυτό το ναρκωτικό και ευτυχώς τώρα, αλλά δυστυχώς τότε μου κόλλησε. Κάτω από άλλες συνθήκες αυτή την στιγμή δεν θα μιλούσαμε. Έχω σχεδόν πεθάνει τρεις φορές. Ήμουν όμως τυχερός και είμαι εδώ σήμερα και μπορώ με σιγουριά να διηγούμαι τις ιστορίες που πέρασαν»
Βασίλης Ζούλιας
«Δεν απαντάται το γιατί. Έτσι, πονάς. Είναι όλα μαζί. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Κανείς δεν έχει καταφέρει να τη δώσει. Ένιωθα έναν έντονο συναισθηματικό πόνο που όταν πήρα ναρκωτικά ανακουφίστηκε. Είπα τώρα δεν θα ξανά χρειαστεί να πονέσω. Αυτό ήταν μια ουτοπία. Στα 29 σταμάτησα τη χρήση των ναρκωτικών και έπρεπε να βιώσω τα συναισθήματά μου εξ’ αρχής. Το αγαπημένο μου ναρκωτικό ήταν η ηρωίνη. Δεν πρέπει όμως να διαχωρίζονται τα ναρκωτικά. Όλες οι ουσίες που αλλάζουν τη διάθεση είναι εθιστικές.
Όλοι το είχαν καταλάβει, αλλά κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα απολύτως, αν το άτομο δεν το αποφασίσει. Η μητέρα μου ήταν σε απελπιστική κατάσταση. Η σκληρή χρήση μου νομίζω κράτησε επτά χρόνια. Μια εθισμένη προσωπικότητα, είναι δυστυχισμένη,
Έκανα απόπειρες αυτοκτονίας τις οποίες μπορείς να τις πεις και απόπειρες προσοχής. Ήταν Τσικνοπέμπτη και με έπιασε η αστυνομία ως χρήστη. Τότε δεν υπήρχε διαχωρισμός, μου είπαν κατευθείαν για Κορυδαλλό. Όταν άκουσα αυτή τη λέξη στο δικαστήριο, έφυγα από το χέρι της μητέρας μου και πήδηξα στο κενό»
Πάνος Μουζουράκης
«Έκοψα τα ναρκωτικά γιατί άρχισαν να με χαλάνε. Δεν έπινα τίποτα ιδιαίτερα ναρκωτικά, μόνο ‘τσιγάρα’. Το μόνο πράγμα που έκανε το χασίς ήταν να πολλαπλασιάζει τις ανασφάλειες. Έτσι το σταμάτησα. Ευτυχώς το αλκοόλ δεν έχει τέτοια επήρεια πάνω μου, οπότε συνεχίζω και πίνω»
Τζούλι Μασίνο
«Γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη από εκεί πήγα Νιού Τζέρσεϊ και έπειτα στη Φλόριντα. Έφυγα από την οικογένειά μου όταν ήμουν 15 ετών. Έκανα συναυλίες, έκανα δίσκο, γύρισα πίσω χάλια. Άρχισα τα ναρκωτικά από πολύ νωρίς. Νόμιζα ότι ήταν το cool πράγμα που έπρεπε να κάνεις. Αλλά μέχρι τα 16 μου τα σταμάτησα όλα»
Χρήστος Ζαμπούνης
Αίσθηση είχε προκαλέσει πριν λίγα χρόνια η αποκάλυψη του Χρήστου Ζαμπούνη για την εξάρτηση του από την κοκαΐνη. Ο γνωστός δημοσιογράφος, όπως ο ίδιος εξιστορεί στο βιβλίο του «Ιστορίες ενός παιδήλικα”, εξαιτίας του χωρισμού του και της απότομης απομάκρυνσης από την κόρη του, «έπεσε» στην κοκαΐνη, με αποτέλεσμα να φτάσει να παίρνει 15 γρ. σε μία μέρα.
Μελέτης Ηλίας
«Έχω κάνει χρήση ναρκωτικών πριν από σχεδόν 20 χρόνια, σε ηλικία 25 ετών. Στάθηκαν στο ότι «αυτός έχει κάνει ναρκωτικά», ενώ εγώ προσπάθησα να πω πόσο τυχερός ήμουν σε μία κατάσταση που, αν δεν έχεις τύχη, μπορεί να αποβεί μοιραία. Δεν βρήκα να πω ότι ήταν μαγκιά να κάνω ναρκωτικά, αλλά πόσο μεγάλος βλάκας ήμουν που μπήκα με άγνοια σε έναν κόσμο, ο οποίος θα μπορούσε να με σκοτώσει.
Είναι πολύ πιο εύκολο, όταν μπαίνεις σε μία διαδικασία, να φτάσεις στο χείλος του γκρεμού από το να γυρίσεις πίσω. Σε όποια κατάσταση και να βρίσκεσαι, αν μπεις σε αυτή τη συνθήκη, ότι δοκιμάζω κάτι και το συνεχίζω, είσαι πιο κοντά στο χείλος παρά στην επιστροφή.
Η επιστροφή μπορεί να είναι τρομερά δύσκολη για κάποιον, γι’ αυτό είπα ότι καλό θα ήταν, πριν περάσει από το μυαλό κάποιου, ενός παιδιού, ενός νέου, να δοκιμάσει για τη μαγκιά, να ξέρει αυτή την πληροφορία. Ότι αν δοκιμάσεις, είσαι πιο κοντά στο τέλος παρά στην επιστροφή.
Πήγα να τρακάρω, να σκοτωθώ με το αυτοκίνητο που οδηγούσα. Παίρνοντας τις ουσίες, τις οποίες δεν παίρνεις στον καναπέ του σπιτιού σου βλέποντας τηλεόραση, αλλά πηγαίνοντας σε ένα μαγαζί να διασκεδάσεις, έχοντας παρέα γύρω σου – που κι αυτή είναι μέσα σε μία «ιστορία» -, οπότε πηγαίνοντας ή ερχόμενους από κάπου, δεν θυμάμαι ακριβώς, ήρθα αντιμέτωπος με τον θάνατο, ήρθα τόσο κοντά.»
Ερρίκος Πετιλόν
«Ήμουν σίγουρα στις ναρκωτικές ουσίες για 20 – 25 χρόνια. Οι βασικές μου ουσίες ήταν η κοκαΐνη και η ηρωίνη. Ειδικά στην εποχή μου, στα τέλη του ’70, ήταν πολύ αποδεκτή κοινωνικά ουσία. Δηλαδή θυμάμαι στη Νέα Υόρκη που ταξίδευα ως νέος και σχετιζόμουν με μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους, για παράδειγμα, σε τραπέζι εστιατορίου έβγαλαν κάποιοι άνθρωποι τα μπουκαλάκια με την ουσία και έκαναν τη χρήση τους».
«Από τότε μέχρι σήμερα, ειδικά τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια, η Ελλάδα έχει ενημερωθεί για το τι σημαίνει εθισμός σε ψυχοτρόπες ουσίες… Από τα 25 και έπειτα, όταν καταστράφηκε η οικογένεια μου και ο πατέρας μου οικονομικά, βρέθηκα χωρίς σπίτι και χωρίς τίποτα. Συναισθηματικά ήθελα να πεθάνω. Δεν ήθελα γιατί θα είχα πηδήξει, αλλά ήθελα κιόλας. Η κοκαΐνη για μένα ήταν ένα πανάκριβο άθλημα και δεν μπορούσα να το υποστηρίξω. Όταν μπήκε η ηρωίνη, η οποία είχε άλλες αντιδράσεις, από την έντονη τρέλα που ένιωσα της κατάστασης γύρω μου βυθίστηκα παραπάνω σε αυτήν»
Σταμάτης Σπανουδάκης
«Οι αποτυχίες μέτρησαν με έκαναν καλύτερο. Ήμουν ροκάς στην Αγγλία νόμιζα ότι θα γίνω ροκ σταρ και έφαγα τα μούτρα μου. Όταν τελείωσε ο κύκλος του ροκ πήγα στη Γερμανία και σπούδασα σε αυστηρό κολέγιο μουσική. Εκεί έγινε η μεταστροφή μου στον Χριστό. Πριν από αυτό υπήρξε μια δύσκολη περίοδος με ουσίες. Σκεφτόμουν ακόμα και την αυτοκτονία με την γυναίκα μου».
Πηγή: youweekly.gr
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
