Οι εικόνες που προκύπτουν τρέφονται από διάφορες πηγές: παιδικές μνήμες, την αίσθηση στιγμών μοναξιάς της παιδικής μου ηλικίας αλλά και καταφυγίου στα ζώα, ενώ συχνά εμπλουτίζονται και από εξωτερικά ερεθίσματα όπως είναι η μουσική, διάφορα αναγνώσματα (λογοτεχνικά ή θεωρητικά) και ο κινηματογράφος.
Συνέντευξη στον Λάμπρο Αναγνωστόπουλο
Η γκαλερί σύγχρονης τέχνης Braggart Contemporary Gallery εγκαινίασε πριν λίγες μέρες την ατομική έκθεση της εικαστικού Ιουλίττας Καραμαύρου «Phantasma-gorias», σε επιμέλεια Μάνου Στεφανίδη και η οποία θα διαρκέσει έως 10 Οκτωβρίου 2025, στο art box Παπακυριαζή 55 & Σκαρλάτου Σούτσου στη Λάρισα. Μάλιστα, την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2025, έγινε μια ειδική ξενάγηση στην έκθεση από τον κ. Μάνο Στεφανίδη. Για την έμπνευσή της, αλλά και για την έκθεση στη Braggart, το larissanet.gr συνομίλησε με την εικαστικό Ιουλίττα Καραμαύρου.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Τι σας ενέπνευσε για τα έργα που παρουσιάζετε σε αυτή την έκθεση;
Η έμπνευσή μου προέρχεται από το ανοίκειο και το παράδοξο, από εκείνες τις στιγμές που το οικείο σταματά να είναι γνώριμο και αποκτά μια σχεδόν μεταφυσική διάσταση. Με συγκινούν οι σιωπηλές μορφές ζώων –σκυλιά, πουλιά, ακόμα και μυθικές ή παγανιστικές εικόνες ζώων– που γίνονται σύμβολα προειδοποίησης, απειλής, προστασίας αλλά και εσωτερικού καταφυγίου. Στα έργα μου, ασπρόμαυρα ή χρωματιστά, προσπαθώ να αποτυπώσω αυτήν την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στη μνήμη, το όνειρο και το ανοίκειο. Σε μεγάλο βαθμό, πρόκειται για μια προσωπική γλώσσα με αναφορές στην παιδική και εφηβική μου ηλικία όπου τα ζώα αποτελούσαν μεγάλο μέρος του κόσμου μου και ήταν χώρος παρατήρησης της φύσης, απομόνωσης, συντροφιάς και φαντασίας. Για τον Ρίλκε «Το ζώο βλέπει το Άνοιγμα. Το Άγνωστο. Εμείς έχουμε στραμμένα τα μάτια μας στο παρελθόν, το ζώο κοιτάει το Είναι». Αυτού του είδους η μεταφυσική διάσταση με μαγεύει και προσπαθώ να την αποτυπώσω σ’ αυτή τη σειρά έργων.
Πώς λειτουργεί σε εσάς η δημιουργική διαδικασία; Ξεκινάτε με μια ιδέα, ένα συναίσθημα και μετά το δουλεύετε ή κάτι άλλο;
Η δημιουργική διαδικασία για μένα ξεκινά συνήθως από ένα σύμπλεγμα συναισθημάτων, μια μνήμη, μια εικόνα που ξαφνικά καταλαμβάνει τη σκέψη μου και όχι τόσο από μια ξεκάθαρη ιδέα. Αφήνω το χέρι να ακολουθήσει το ένστικτο και σχεδιάζοντας γραμμές και μορφές αποκαλύπτονται τα πλάσματα που κρύβονται στις σκέψεις μου. Οι εικόνες που προκύπτουν τρέφονται από διάφορες πηγές: παιδικές μνήμες, την αίσθηση στιγμών μοναξιάς της παιδικής μου ηλικίας αλλά και καταφυγίου στα ζώα, ενώ συχνά εμπλουτίζονται και από εξωτερικά ερεθίσματα όπως είναι η μουσική, διάφορα αναγνώσματα (λογοτεχνικά ή θεωρητικά) και ο κινηματογράφος. Στη συνέχεια δουλεύω πιο συνειδητά, προσθέτοντας λεπτομέρειες αλλά η αφετηρία είναι πάντα μια εσωτερική ανάγκη που βρίσκει τον δρόμο της μέσα από θραύσματα μνήμης και εμπειρίας.
Υπάρχει κάποιο έργο που ξεχωρίζετε; Και ποια είναι τα επόμενα βήματά σας μετά την έκθεση αυτή;
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω ένα έργο, γιατί όλα κουβαλούν ένα κομμάτι από εμένα. Παρ’ όλα αυτά, συχνά αισθάνομαι πιο κοντά σ’ εκείνα που γεννήθηκαν από τις πιο έντονες παιδικές μου μνήμες και αυτά που μοιάζουν να κουβαλούν την προσωπική μου σιωπή και ταυτόχρονα μια φωνή που με υπερβαίνει. Μετά από αυτή την έκθεση, στόχος μου είναι να συνεχίσω να ζωγραφίζω εξελίσσοντας τη δουλειά μου και να πειραματιστώ και με άλλα υλικά.
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
