Λίγοι γνωρίζουν πως αρκετά λαμπερά πρόσωπα της ελληνικής showbiz έχουν μεγαλώσει μέσα από την αγάπη της υιοθεσίας. Καλλιτέχνες που σήμερα απολαμβάνουν επιτυχία και φήμη, κουβαλούν μια συγκινητική προσωπική ιστορία, καθώς βρήκαν οικογένεια και φροντίδα όχι στη βιολογική τους, αλλά σε εκείνη που τους άνοιξε την αγκαλιά της.
Οι ίδιοι δεν δίστασαν να μιλήσουν δημόσια για αυτήν την πτυχή της ζωής τους, τονίζοντας πόσο καθοριστική ήταν στο να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα τους.
Οι ιστορίες τους συγκινούν και εμπνέουν, αποδεικνύοντας πως οι οικογενειακοί δεσμοί δεν καθορίζονται μόνο από το αίμα, αλλά κυρίως από την αγάπη, τη στήριξη και την αποδοχή….
Άννα Χατζησοφιά
Η Άννα Χατζησοφιά έχει αποκαλύψει πως όταν ήταν μωρό, υιοθετήθηκε από την αδερφή της μητέρα της. Ωστόσο, όταν πέθανε και πέθανε και ο θετός πατέρας της, τότε γύρισε στους βιολογικούς της γονείς.
«Είχα υιοθετηθεί από την αδελφή του πατέρα μου. Δέχτηκα πάρα πολλή αγάπη απλώς ήταν τραυματικό όλο το συμβάν γιατί υπήρχαν πολλοί θάνατοι στην οικογένεια. Αυτό ήταν το βασικό ζήτημα στην οικογένεια. Η αδελφή του πατέρα μου που με είχε υιοθετήσει πέθανε όταν ήμουν 4-5 χρονών και όταν ήμουν έκτη Δημοτικού πέθανε και ο θετός μου πατέρας. Τότε επέστρεψα στους φυσικούς που μου γονείς και έμαθα ότι είμαι υιοθετημένη. Το λάθος που είχε γίνει ήταν ότι δεν το ήξερα. Αν μου το λέγανε, θα ήταν πιο αντιμετωπίσιμο με την έννοια του ότι υπήρχε και το τραύμα του θανάτου του ανθρώπου που με μεγάλωσε. Θα το βίωνα λίγο πιο ομαλά.
Ήταν λίγο δύσκολο μέχρι να εγκληματιστώ. Αισθανόμουν ξένη, ήμουν ξένη. Οι γονείς μου, μού έδωσαν πολύ μεγάλη ελευθερία. Ήμουν και θρασύς. Κάπνιζα από 15 χρονών, και το έκοψα στα 30, και έστελνα τον πατέρα μου να μου πάρει τσιγάρα. Είχα τρία αδέρφια τα οποία μέχρι κάποια στιγμή γνώριζα ως ξαδέρφια. Και οι δυο πατέρας μου, μού είχαν τεράστια αδυναμία».
Χρύσα Ρώπα
Η Χρύσα Ρώπα μιλώντας για την υιοθεσία της, αποκάλυψε πως το έμαθε σε ηλικία 12 ετών, γεγονός που την «σημάδεψε».
«Δύσκολες συνθήκες. Δε μπορείς να υπάρξεις. Πρέπει να τρέξεις να φύγεις. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Φεύγεις και γράφεις την καινούρια σελίδα. Έχω μιλήσει τόσες πολλές φορές για αυτό, το ξεφορτώθηκα. Δεν έχει πια νόημα να μιλάω για αυτό. Τότε ο κόσμος πίστευε ότι μια υιοθεσία έπρεπε να μείνει κρυφή, να μη μάθει ποτέ κανείς. Δεν είχαν συνυπολογίσει όμως ότι και ο άνθρωπος ήθελε την αλήθεια του. Το ψέμα αυτό υπήρξε καθοριστικό για τη μετέπειτα ζωή πολλών ανθρώπων. Γενικότερα εγώ, έκτοτε, με το ψέμα έχω ένα θέμα. Η ιστορία αυτή με έκανε ένα συναισθηματικό πρεζόνι», έχει εξομολογηθεί.
Πέτρος Τατσόπουλος
Ο Πέτρος Τατσόπουλος έμαθε πως είναι υιοθετημένος στην ηλικία των 19 ετών.
«Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου ήμουνα στο ΠΙΚΠΑ. Τις πρώτες μνήμες τις είχα από μια ανάδοχη οικογένεια στον Κορυδαλλό, που είχε και άλλα παιδιά. Αυτή η οικογένεια ήταν σαν εξωτερικοί συνεργάτες του ΠΙΚΠΑ, πληρωνόταν δηλαδή από το ίδρυμα για να μεγαλώνει παιδιά εκτός ιδρύματος. Με την ιδρυματοποίηση δεν αναπτύσσεις το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, δεν έχεις μια μαμά και έναν μπαμπά για να συνδεθείς και είσαι φλατ συναισθηματικά και μετά είσαι και χειραγωγήσιμος.
Όταν ήρθαν να με πάρουν οι θετοί γονείς, μου λένε πρώτον, ότι δεν έχουν καμία φωτογραφία πριν από τα οκτώ μου χρόνια, χάθηκαν όλες σε ένα μπαούλο. Δεύτερον, ότι είναι μεγάλοι σε ηλικία. Όλα αυτά μου τα σέρβιραν με πολλά δώρα και πολλή αγάπη οι θετοί μου γονείς, ότι αυτοί είναι οι πραγματικοί μου γονείς και με είχαν δώσει στην ανάδοχη οικογένεια επειδή ήταν δημόσιοι υπάλληλοι μέχρι να βρεθούν μαζί και το ‘χαψα. Συνέχεια είχα αμφιβολίες, αλλά δεν είχα αποδείξεις», έχει αποκαλύψει ο Πέτρος Τατσόπουλος.
«Είχα ψάξει να βρω τη βιολογική μου μητέρα, που τη συνάντησα τελικά. Τον πατέρα μου δεν τον ξέρω μέχρι σήμερα. Αλλά όταν έγραψα την “Καλοσύνη των ξένων”, μετά το βιβλίο πολλοί θετοί γονείς με πήραν και μου είπαν, φοβάμαι ότι το παιδί μου θα φύγει. Τους είπα, ένα παιδί, είτε είναι βιολογικό είτε υιοθετημένο, αν περνάει άσχημα θα φύγει. Αν περνάει καλά, μπορεί να ψάξει να βρει τους βιολογικούς του γονείς, πάλι σε εσάς θα γυρίσει», έχει εξομολογηθεί επίσης, ενώ όπως ανακάλυψε, έχει ακόμα 4 ετεροθαλή αδέρφια. Τα τρία είχαν υιοθετηθεί, ενώ το πιο μικρό το κράτησε η μητέρα του.
Άση Μπήλιου
Η Άση Μπήλιου έμαθε πως είναι υιοθετημένη σε ηλικία 16 ετών, ωστόσο, όπως δήλωσε είναι από εκείνους που δεν ήθελαν να ψάξουν τους βιολογικούς τους γονείς.
«Μπήκα για τον λάθος λόγο στην αστρολογία, ήθελα να ελέγξω τη ζωή μου επειδή όταν ήμουν μικρή είχαν συμβεί πράγματα που ήταν εκτός ελέγχου. Υιοθετήθηκα 3 ημερών και το έμαθα στα 16. Το κορυφαίο κι αυτό που με καθόρισε είναι ότι έχασα τους θετούς μου γονείς, τους οποίους τους είχα και μου είχαν απεριόριστη αγάπη. Ο μπαμπάς πέθανε όταν ήμουν μικρή. Ειδικά ο θάνατος της μαμάς μου είναι αυτό που ονομάζω τα “πέτρινα χρόνια”. Το ότι έμαθα ότι υιοθετήθηκα, με ζόρισε επειδή ήμουν μικρή. Είμαι από αυτούς που δεν έψαξε τους βιολογικούς γονείς. Στην δική μου περίπτωση, επειδή ένιωθα τόση αγάπη από τους γονείς μου, δεν υπήρχε κάποιο κενό που να ήθελα να γεμίσει. Με έψαξαν αργότερα εκείνοι. Βέβαια, η μητέρα μου, επειδή καταλάβαινε ότι θα “φύγει” κι ήμουν μικρή, μου έλεγε αν θες για να μην μείνεις μόνη σου να πας και της είχα πει “τι είναι αυτά που λες; Για εμένα είσαι η μοναδική μητέρα”.
Όταν έχασα στα 18 την μητέρα μου, ήξερα μόνο να διαβάζω. Έπρεπε να μάθω να δουλεύω για να σπουδάσω, να πληρώνω λογαριασμούς γιατί δεν ήμουν κι από πλούσια οικογένεια. Έγινα ενήλικας πολύ γρήγορα. Έχω κάνει δουλειά (σσ ψυχολογικά) και το κομμάτι της απόρριψης, όταν ξέρεις ότι σε δίνουν (σσ υιοθεσία), δέχεσαι μια απόρριψη μόλις έχεις έρθει στον πλανήτη. Πρέπει να το διαχειριστείς μόνος σου, αλλά με βοήθεια γίνεται ακόμα καλύτερα. Εγώ ζήτησα αυτήν την βοήθεια και την έλαβα και τους έχω συγχωρήσει απόλυτα. Ίσα ίσα ευχαριστώ που με έδωσαν σε αυτήν την οικογένεια. Μολονότι τους έχασα νωρίς, πήρα όλα αυτά τα εφόδια», εξομολογήθηκε η Άση Μπήλιου.
Mike
«Είναι φανταστικό να είσαι υιοθετημένος. Με υιοθέτησαν 12 μηνών. Το ήξερα πάντα. Είμαι πολύ κατά στο να μάθει κάποιος 15 χρονών, ότι είναι υιοθετημένος. Η άλλη γυναίκα, η βιολογική μητέρα, αποφάσισε να με δώσει. Μέχρι 12 μηνών ήμουν μαζί της. Δεν έμαθα τους λόγους που με έδωσε. Ήξερα ότι ήταν άρρωστη αλλά μετά άλλαξε κατοικία και εξαφανίστηκε. Όταν ήμουν μικρός ήθελα να την αναζητήσω, οι γονείς μου, μού είπαν ότι θα είναι δίπλα μου ό,τι και να επιλέξω και τότε μου έφυγε.
Ότι είμαι υιοθετημένος το έμαθα, όταν βλέπαμε μια εκπομπή στην τηλεόραση και λέω στη μαμά μου “εσύ με γέννησες;” και μου είπε δεν σε έβγαλα από την κοιλιά μου αλλά από την καρδούλα μου. Τότε μου εξήγησε και πάντα ήξερα. Όλα μου τα εξηγούσαν. Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το να μάθεις ότι είσαι υιοθετημένος μπορεί να σου γκρεμίζει τα θεμέλια. Είναι οι γονείς σου. Δεν έχω έρθει σε αυτή τη θέση, δεν μπορώ να κρίνω. Εγώ ίσως σοκαριζόμουν, αλλά μέχρι εκεί. Την βιολογική μου οικογένεια την έχω συγχωρέσει και την ευχαριστώ κιόλας.
Είναι τρομερό δώρο οι γονείς μου. Είναι τέλειοι και είμαι χαρούμενος που με μεγάλωσαν με τόση προσοχή και τόσο δοτικότητα. Μου έχουν δώσει παραπάνω από τα πάντα. Οι γονείς από την πολύ τους αγάπη γίνονται υπερπροστατευτικοί και αυτό χτυπάει πολλές φορές άσχημα στο παιδί», έχει πει ο Mike.
Πηγή: youweekly.gr
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
