Αντώνης…
ηθοποιός…
όνομα…
που μαζί με το δύσκολο επώνυμό του…
μπορεί και να μη λένε πολλά…
δεν είναι από αυτούς που εύκολα θα τους δεις σε κάποια lifestyle εκπομπή της τηλεόρασης…
ο Αντώνης είναι ηθοποιός…
με απαξιωμένο πτυχίο…
φρόντισε η κυβέρνηση…
να υποβιβάσει τα πτυχία των ηθοποιών…
σε πτυχία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης…
όταν ο Αντώνης δεν παίζει στο θέατρο…
ή σε καμία ταινία…
γράφει θεατρικά έργα…
όπως τα ανεξάρτητα κράτη…
ένας γιατρός… ο Βασίλης Τσιρώνης…
ανακηρύσσει το διαμέρισμά του…
ανεξάρτητο κράτος…
τέσσερις μήνες μετά…
μέχρι την εντολή από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για επέμβαση…
λήξη της πολιορκίας και αυτοκτονία του γιατρού…
ή μήπως κρατική δολοφονία…
ο Αντώνης δεν θα βρεθεί σε δεξιώσεις…
δεν θα έχει παρατρεχάμενους…
να προσέχουν…
μην τυχόν…
κάποιος θελήσει να τον πειράξει…
ο Αντώνης είναι ηθοποιός…
δεν είναι δα…
υφυπουργός Πολιτισμού…
ο Αντώνης σπανίως θα συναντηθεί με τον κύριο υφυπουργό…
δεν συχνάζει σε διαδρόμους υπουργείων…
με την φάτσα που έχει…
δεν περνά ούτε το πρώτο επίπεδο ασφάλειας…
που να φτάσει…
στα πάνω διαζώματα της εξουσίας…
ο κύριος υφυπουργός Πολιτισμού…
δεν έχει καμία διάθεση να μάθει ποιος είναι ο Αντώνης…
δεν θα παρακολουθήσει παράστασή του…
δεν θα υπάρχουν κάμερες εκεί για δηλώσεις…
τι να πάει να κάνει…
να δει κανένα αναρχικό έργο που θα βρίζει…
αυτά που ο κύριος υφυπουργός εκπροσωπεί ; …
στη Δράμα…
στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους…
ο κύριος υφυπουργός…
ήταν αναγκασμένος να παρευρεθεί…
δεν είχε καμία διάθεση…
εξάλλου…
ο κύριος υφυπουργός…
ήταν για φεστιβάλ Καννών και πάνω…
η μοίρα…
τον έριξε με κάτι περίεργες φάτσες εκεί στην Δράμα…
το φεστιβάλ…
ένα από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα…
είχε επιχορηγηθεί…
ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ…
από το Υπουργείο Πολιτισμού…
ο κύριος υφυπουργός…
θεωρεί τον εαυτό του…
αφεντικό…
του φεστιβάλ…
των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτό…
όλων των συμμετεχόντων…
ο κύριος υφυπουργός…
μεταπηδώντας από κόμμα σε κόμμα…
ζούσε για τη στιγμή…
που στα χέρια του θα είχε λίγη εξουσία…
απαιτώντας ΣΚΑΣΜΟ όποτε ομιλεί…
και πολλά χειροκροτήματα για αυτά που λέει…
ανέβηκε στο βήμα ο κύριος υφυπουργός…
ήταν η στιγμή για την αποθέωσή του…
ο κύριος υφυπουργός δεν έζησε την αποθέωση που περίμενε…
έζησε γιούχα και αποδοκιμασία…
για την πολιτική και την εξουσία που είναι εκπρόσωπός της…
ήταν η στιγμή…
που ο κύριος υφυπουργός…
ως το μεγάλο αφεντικό που πληρώνει…
απευθυνόμενος στους απείθαρχους καλλιτέχνες που δεν τον αποθεώνουν…
είπε…
«Να έρχεσαι σ’ ένα φεστιβάλ που του δίνεις 300 τόσες χιλιάδες ευρώ τον χρόνο…
σε μια πόλη που θα της δώσεις εκατομμύρια…
για να ακούς «ουου» δεν είναι και το καλύτερο»…
ακραία χυδαιότητα…
αλαζονεία…
ιδιοκτησιακή σχέση με το κρατικό χρήμα…
όπου…
οι καλλιτέχνες ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ…
οφείλουν προφανώς να είναι και ευγνώμονες και καλά ήσυχα παιδιά…
στο λόγο του κυρίου υφυπουργού…
απάντησε ο Αντώνης…
«Δικά σου είναι ρε; Από την τσέπη σου τα ’βγαλες;»
με εκείνο το ΡΕ…
να αντηχεί στην αίθουσα…
να παίρνει…
300 χιλιάρικα…
εξουσία…
και τον ίδιο τον κύριο υφυπουργό…
και να τον στέλνει στην απόλυτη ανυπαρξία…
στο τίποτα…
ένα ΤΙΠΟΤΑ ήταν – έτσι και αλλιώς – ο κύριος υφυπουργός…
κρεμασμένος από ένα τίτλο για να γίνει κάτι…
να νιώσει κάτι…
μέχρι τον επόμενο ανασχηματισμό…
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
