Με μαζική συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων κάθε ηλικίας ολοκληρώθηκε χθες Σάββατο, το «ταξίδι» του 51ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στη Λάρισα. Εργαζόμενοι, βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες της υπαίθρου του νομού, μαθητές και φοιτητές βρέθηκαν για δύο μέρες στο γνώριμο χώρο της Κοίτης του Πηνειού όπου με την εθελοντική δουλειά των μελών και φίλων της ΚΝΕ και του ΚΚΕ είχε μετατραπεί σε μια όμορφη, «κόκκινη πολιτεία», που υποδέχτηκε χιλιάδες επισκέπτες.
Για ακόμη μία μέρα μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον των επισκεπτών για τα στέκια και όλους τους θεματικούς χώρους που λειτουργούν στο χώρο, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζει η κεντρική έκθεση με θέμα «Με το ΚΚΕ στο δρόμο της ανατροπής βάζουμε τέλος στον κόσμο των πολέμων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας – για τον Σοσιαλισμό!». Χώροι με πολύμορφες δραστηριότητες και πλούσιο υλικό, ταμπλό με εικόνες και στοιχεία αλλά και βίντεο συγκέντρωσαν την προσοχή των επισκεπτών που και τις δύο μέρες περιηγήθηκε σε αυτούς για να συζητήσει με μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ για το ανατρεπτικό και επίκαιρο μήνυμα του φετινού Φεστιβάλ. Τους χιλιάδες επισκέπτες του Φεστιβάλ «μαγνήτισε» η έκθεση βιβλίου από την οποία προμηθεύτηκαν δεκάδες νέους και παλιότερους τίτλους των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής».
Οι εκδηλώσεις της χθεσινής ημέρας κορυφώθηκαν με την μεγάλη πολιτική συγκέντρωση με ομιλητή τον Θέμη Γκιώνη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε: Η αμφισβήτηση της νεολαίας, να πάρει σάρκα και οστά και να γίνει δύναμη σύγκρουσης, ανατροπής για να ανοίξει ο δρόμος για το νέο, το σοσιαλισμό, τη μόνη διέξοδο από το σημερινό σύστημα της φτώχειας, της ανασφάλειας, των πολέμων και της προσφυγιάς. Ο σοσιαλισμός, η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, προβάλει αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε, είναι η μοναδική απάντηση στην βαρβαρότητα, στις αυταπάτες και απογοητεύσεις, τις φρούδες ελπίδες και τα ψεύτικα όνειρα.
Γιατί όποιο στιγμιότυπο της ζωής του αν σκεφτεί κανείς, όπου και να κοιτάξει στο βάθος αυτό που είναι κοινό είναι «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», και για να νικήσει η ζωή, το δίκιο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και η νίκη της εργατικής εξουσίας του σοσιαλισμό. Αυτή η αναγκαιότητα, κάθε μέρα κάθε στιγμή αποτελεί για το ΚΚΕ και τη ΚΝΕ πεδίο άμεσης παρέμβασης για να ανταποκρινόμαστε στον αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου υπέρ της εργατικής τάξης.
Αναφερόμενος στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους τόνισε, δεν δεχόμαστε η Θεσσαλία να είναι ορμητήριο πολέμου. Εδώ στη Θεσσαλία, είναι μεγάλο και το αποτύπωμα της εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Εδώ φαίνεται καθαρά αυτό που ονομάζουμε σχηματικά μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό «ορμητήριο». Ειδικότερα στη Λάρισα, προχωρά η «αναβάθμιση» των στρατιωτικών εγκαταστάσεων με επίκεντρο την 110 Πτέρυγα Μάχης, για να φιλοξενούν τις δολοφονικές μηχανές των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν πλέον σε έγγραφά τους την 110 Πτέρυγα Μάχης «Προωθημένη Βάση Επιχειρήσεων» ή αλλιώς «δεύτερη Σούδα», σε επίπεδο αεροπορικών επιχειρήσεων. Τα τελευταία 2 χρόνια, η εμπλοκή της Λάρισας φτάνει μέχρι και την Ερυθρά Θάλασσα, 3.500 χιλιόμετρα μακριά, καθώς εδώ, στην 1η Στρατιά, βρίσκεται το επιχειρησιακό στρατηγείο της ευρωενωσιακής πολεμικής αποστολής «Aspides».
Είναι επίσης γνωστό ότι και η Θεσσαλία μετατρέπεται σε κόμβο μεταφοράς πολεμικού υλικού, αφού μέσα από κατοικημένες πόλεις και χωριά περιδιαβαίνουν φορτηγά γεμάτα πολεμικό φορτίο με προορισμό την Ουκρανία. Αυτό έγινε και στον Τύρναβο πριν περίπου έναν χρόνο όταν |οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές του εργατικού – λαϊκού κινήματος μπλόκαραν συμβολικά το φορτίο και εξέφρασαν την εναντίωση τους στην εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά σχέδια των ΙΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Για αυτήν τους την πράξη διώκονται από την κυβέρνηση, που αξιοποιώντας την καταστολή επιχειρεί να επιβάλει «σιωπητήριο» σε μία περίοδο που, με ευθύνη της, βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας στα εγκληματικά σχέδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Αναφέρθηκε στην εγκληματική πολιτική που πνίγει τις ανάγκες του λαού. Με αφορμή τη συμπλήρωση 2 χρόνια από τη φονική κακοκαιρία «Daniel». όπου άφησε πίσω 17 νεκρούς, δεκάδες χιλιάδες σπίτια, καταστήματα, σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα με καλλιέργειες, κτηνοτροφικές μονάδες και σταβλικές εγκαταστάσεις, μελίσσια, βουλιαγμένα για μέρες στις λάσπες και στα νερά, τεράστιες καταστροφές σε υποδομές, Κέντρα Υγείας, σχολεία, πανεπιστήμια, οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, καθώς και επικίνδυνες υγειονομικές συνθήκες από τα λιμνάζοντα νερά,, τα νεκρά ζώα, τη μόλυνση του δικτύου ύδρευσης. Αυτές υπήρξαν οι τραγικές συνέπειες της εγκληματικής πολιτικής (κυβέρνησης και ΕΕ, που για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή.
2 χρόνια μετά, το ερώτημα που προβάλλει από παντού είναι «Ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας για ποιόν;» Σήμερα ο λαός μπορεί να δει πιο καθαρά ότι αξιοποιούν την καταστροφή που προκάλεσε η πολιτική τους για να διαπράξουν νέα μεγαλύτερα εγκλήματα. Πίσω απ’ τις νέες κυβερνητικές διακηρύξεις για καινοτόμες λύσεις αποκατάστασης και ανασυγκρότησης της περιοχής κρύβονται τα αντιδραστικά σχέδια για συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στο μεγάλο κεφάλαιο, για ξεκλήρισμα των αγροτών και κατάργηση αναγκαίων καλλιεργειών, και μετατροπή της Θεσσαλίας σε διαμετακομιστικό κέντρο εμπορευμάτων. Πίσω απ’ τις διακηρύξεις για αντιμετώπιση της λειψυδρίας κρύβονται τα σχέδια μετατροπής του νερού σε πανάκριβο εμπόρευμα. Πίσω από τη διαμάχη των κομμάτων του συστήματος σχετικά με το πόσο ευθύνεται το καθένα για τις τεράστιες ελλείψεις κρατικών υποδομών, κρύβεται η συμφωνία τους στην πολιτική που θυσιάζει τις ανάγκες μας και τις ζωές μας στον βωμό των κερδών του κεφαλαίου.
Καταλήγοντας ότι διέξοδος υπάρχει,στη σύγκρουση με τη βάρβαρη πολιτική του κέρδους .Το σύγχρονο και πραγματικά προοδευτικό σήμερα είναι να δυναμώσει ο αγώνας για ριζικές ανατροπές, η μαζική λαϊκή δράση να κάνει στην άκρη και να σαρώσει αυταπάτες και δήθεν εναλλακτικές εντός των τειχών.Υπάρχει πια μεγάλη πείρα παλιότερη και νεότερη για δήθεν εναλλακτικές χωρίς σύγκρουση με το κέρδος και το σύστημα, για τα αντιλαϊκά αποτελέσματά τους. Και ας μοχθούν τώρα ξανά να αναπαλαιώσουν φθαρμένα υλικά της τελευταίας 15ετίας για την επανάληψη της ίδιας εξαπάτησης του ελληνικού λαού για να εξασφαλίσουν τη «σταθερότητα» του συστήματος της εκμετάλλευσης από τη λαϊκή δυσαρέσκεια που μεγαλώνει.
Δοκιμάστηκαν, διαψεύστηκαν παταγωδώς και πληρώθηκαν πανάκριβα οι ψεύτικες ελπίδες που έσπειρε η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι αυτό το σφαγείο της ΕΕ και της εξουσίας των επιχειρηματικών ομίλων δεν μετατρέπεται σε απάνεμο λιμάνι για τους λαούς, ότι γίνεται μόνο χειρότερο, ακόμα πιο βάρβαρο και αντιδραστικό.
Για να μη μετράει ο λαός άλλες χαμένες διετίες, είναι μονόδρομος η οργάνωση της πάλης, η διεκδίκηση με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του, απέναντι σε ένα σύστημα που τις θεωρεί «κόστος». Διέξοδος υπάρχει στη σύγκρουση με τη βάρβαρη πολιτική του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων, με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της. Στην πολιτική αλλαγή με ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου που ορθώνει εμπόδια για μια ζωή χωρίς (εκμετάλλευση, κρίσεις και πολέμους.
Εκεί καταθέτει το ΚΚΕ όλες του τις δυνάμεις. Εκεί καταθέσει την μαχητικότητα, την αγωνιστικότητα, την τιμιότητα που διακρίνουν ευρύτερα εργατικά – λαϊκά στρώματα που ενδεχόμενα νά μην συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ. Στο δρόμο της πάλης που μετατρέπεται η ματιά μας σε ευρυγώνιο φακό από μέσα προς τα έξω, όλο πιο πλατιά, όλο και πιο μακριά, ξεπερνώντας τα όρια του προσωπικού ορίζοντα, κατακτιέται η ελευθερία με το πραγματικό της νόημα, της δυνατότητας δηλαδή να γνωρίσουμε τον κόσμο και να τον αλλάξουμε. Σ’ αυτό το δρόμο σας καλούμε όλους και όλες να βαδίσουμε με το ΚΚΕ. Σ’ αυτό το δρόμο της οργάνωσης στην ΚΝΕ κάθε νέα και νέος θα βρει νόημα για τη ζωή του και σκοπό στράτευσης στον αγώνα για τα μεγάλα γεγονότα που θα γράψουν οι επόμενες γενιές στη πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση. Γιατί όπως έλεγε και ο Τσε Γκεβαρα «η ελευθερία δεν κερδίζεται με ένα χέρι που ζητιανεύει αλλά με ένα χέρι σε υψωμένη γροθιά» .
Νωρίτερα, ιδιαίτερη ήταν η στιγμή όταν το ξεχωριστό αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη, με τίτλο «Και κοκκινίζουν τα όνειρα…» που είναι δανεισμένος από το «Αξιον Εστί» παρουσιάστηκε στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ. Ακούστηκαν τραγούδια αγαπημένα που έχουν συνδεθεί με τους αγώνες του λαού και όσοι παρακολουθούσαν σιγοτραγουδώντας είχαν την ευκαιρία να εμπνευστούν από τη μουσική και τα ιδανικά του συνθέτη που σημάδεψε την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Παίξαν οι μουσικοί: Γιάννης Κατσανούλης, Γιώργος Κατσάρας, Γιάννης Μακρυγιάννης, Ηλίας Νικολαϊδης, Βασίλης Μητσιάκης, Δημήτρης Πατούλιας, Στέλιος Τσόχατζης. Ερμηνεύσαν οι: Πάνος Κράιας, Λίνα Νούτσου. Στο πιάνο και την καλλιτεχνική επιμέλεια ήταν ο Θέμης Σαμαντζής.
Αγαπημένα ελληνικά ροκ και έντεχνα αλλά και τραγούδια από την δική τους δισκογραφία μοιράστηκαν με τους επισκέπτες του Φεστιβάλ οι «Γιώργος Βαλιάκας και οι Ιδανικοί» στην Νεανική Σκηνή που λίγο αργότερα γέμισε ασφυκτικά με κόσμο αλλά και με άφθονο γέλιο από τον μοναδικό Χριστόφορο Ζαραλίκο που χάρισε μια σατιρική, με έντονο κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, παράσταση. Την σκυτάλη πήραν οι «ΑLADALA BAND» ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα της σκηνής με ένα νοσταλγικό πάρτυ με αγαπημένες διασκευασμένες επιτυχίες που ξεσήκωσαν τον κόσμο. Ταυτόχρονα στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ τις εντυπώσεις του κοινού κέρδισε η συναυλία του Δημήτρη Μυστακίδη και το μουσικό του σχήμα που πάντρεψαν λαϊκά και κυρίως ρεμπέτικα τραγούδια με τον έντονο ηλεκτρικό ήχο χαρίζοντας μοναδικές ερμηνείες. Το πρόγραμμα των επιτυχημένων εκδηλώσεων ολοκληρώθηκε με μουσικές επιλογές από τον Dj Tsavi.
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
