Μελχισεδέκ, κατά τας γραφάς, σημαίνει βασιλιάς της ειρήνης και σε επιστολή του αποστόλου Παύλου ο Μελχισεδέκ αναφέρεται ως, «απάτωρ αμήτωρ μήτε αρχήν ημερών μήτε ζωής τέλος έχων».
Οι γνώσεις μου περί των θρησκευτικών και θεολογικών θεμάτων είναι του δημοτικού…και αυτό το Μελχισεδέκ το έψαξα στο διαδίκτυο γιατί πρώτη μου φορά το άκουσα έστω σαν όνομα.
Τελικά είναι ωραίο να μεγαλώνεις και να μαθαίνεις, να ακούς άγνωστα ονόματα, να τα ψάχνεις, κάντε το, είναι θεραπευτικό…
Σήμερα για παράδειγμα κλείνει 51 χρόνια το ΠΑΣΟΚ, κι εκεί που σκέφτηκα πως ήμουν μικρή και γέρασα, ακούω το Μελχισεδέκ! Είναι ο αρχιμανδρίτης που συνδέεται με την μαφία της Κρήτης που πρόσφατα έπεσε στα δίχτυα του νόμου, μια ιστορία που κανείς δεν γνωρίζει που θα φτάσει, ίσως ξεπεράσει και τα «Ζωγιανά»…Τι να τα ξεπεράσει, τα άφησε ήδη πίσω…τέλος πάντων.
Ο σαράντα τα εκατό,-εντάξει 41 ήταν, απλά στα μολύβια αρέσει το 40, τι μπορώ να κάνω;-,μόνο μια επιλογή σωστή έκανε. Τον σερίφη! Τον Νέζμπο του ΠΑΣΟΚ, τον Πουαρό της πολιτικής σκηνής, τον αστυνόμο Σαϊνη, λέγε τον χρυσογυριστρούλη…
Ο ίδιος αυτός σαράντα χρόνια τώρα υπουργός…θα πάρει λέει όλα τα τα λεφτά πίσω από τους Οπεκεπέδες, – με τους ξεγάνωτους τους τενεκέδες δεν ξέρω τι θα κάνει, μάλλον τίποτα-, αυτός ο ίδιος, ενώ μπορεί να εξιχνιάζει, μέσω των υπηρεσιών πάντα, υποθέσεις τεράστιες, δεν μπορεί να βάλει τέλος στις γυναικοκτονίες και στα εγκλήματα που τον τελευταίο καιρό μας έχουν σαν κοινωνία αποτρελάνει…
Μη μου πείτε τι μπορεί να κάνει…Όλα τα μπορεί, εκ της θέσεώς του. Και σε κάθε περίπτωση μπορεί να σώσει ανθρώπινες ζωές, όχι ο ίδιος, αλλά ο Νόμος και οι υπηρεσίες που εποπτεύει.
Αλλά τι λέμε τώρα; Τι ελπίζουμε τώρα;
Ο Μελχισεδέκ, κάπως με οδήγησε στον Οπεκεδέκ ,εκεί που ο σερίφης είπε πως ψάχνουν, ψάξανε, θα ψάξουν, ξέρω κι εγώ, χίλια τόσα Α.Φ.Μ και είκοσι δυόμιση εκατομμύρια που χούφτωσαν τα ονοματεπώνυμα των Α.Φ.Μ.
Θρίαμβος! Τους άφησαν να τα εισπράξουν και τώρα λέει θα τα πάρουν πίσω!
Τι θα πάρουν πίσω; Τις Μαζεράτι; τα τζακούζι; τις βόλτες στα στενά τις Μυκόνου; Τα σπα και τα πρώτα τραπέζια πίστα; Τα υπερατλαντικά ταξίδια; Τις σαμπάνιες, το μαύρο χαβιάρι, το αυγοτάραχο, το φουσκωτό, τα σέα και τα μέα τους; Τι θα πάρουν πίσω και πού θα τα δώσουν, τι λένε την ώρα και τη στιγμή που κτηνοτρόφοι και αγροτοκαλλιεργητές πονάνε και δέρνονται οικονομικά και κανείς δεν τους συμπαραστέκεται μόνο τους χορταίνουν ευχολόγια;
Φάγανε τον άμπακο, φάγανε τα τριφύλλια που θα τρώγανε οι προβατίνες όλου του κόσμου και θα τους πάρουν λέει τα ακίνητα…
Ε, εδώ λες, αυτό με τον Τοτό το ξέρουμε ,πείτε κάνα άλλο…
Σε λίγη ώρα ξημερώνει. Τα μολύβια νύσταξαν, ο τετράποδος ήδη βλέπει όνειρα, η υπογράφουσα λέει να ακούσει ένα τραγούδι να ξεχαστεί λίγο περιμένοντας τα ΔΕΘ(Α) δώρα που έρχονται το Σαββατοκύριακο…
Ποιό; Λέω να ακούσω, μέρες υποσχέσεων που είναι, ένα παλιό, πολύ παλιό.
Ένα που λέει ,»κι αν κάποτε χωρίσουμε θυμήσου, Σεπτέμβρη…..κλπ………κλπ …..».
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
