«Ο θάνατος του εμποράκου»… Ένα εμβληματικό και πολυβραβευμένο θεατρικό έργο του Άρθουρ Μίλερ, το οποίο έχει γράψει τη δική του ιστορία… Στην Ελλάδα, κυρίως στα χρόνια των αλλεπάλληλων μνημονίων, αυτές οι τέσσερις λέξεις αποτελούσαν ένα δημοσιογραφικό κλισέ, το οποίο καταδείκνυε την ταχύτατη επιδείνωση των οικονομικών στα μικρομεσαία στρώματα που οδηγούσε πέραν όλων των άλλων και στο ασταμάτητο κλείσιμο επιχειρήσεων.
Αυτά συνέβαιναν τότε και θα περίμενε κανείς πως στο διάβα των ετών που ακολούθησαν τη μνημονιακή περίοδο – πέρα από τους δείκτες – να ευημερούν κατά το δυνατόν και οι άνθρωποι.
Προφανώς, μεταξύ άλλων, αυτό σημαίνει να κινηθούν ανοδικά τόσο το λιανεμπόριο, όσο και η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα… Αλλά φευ… Τόσο οι αριθμοί, όσο και μια βόλτα στο πάλαι ποτέ ακμάζον εμπορικό κέντρο της Λάρισας, είναι αρκετά για να πείσουν και τον πιο δύσπιστο πως η ανάπτυξη βρίσκεται… κάπου αλλού, αφορά… κάποιους άλλους και καμία σχέση δεν έχει ο όρος «ανάπτυξη» με την καθημερινότητα της πλειονότητας των πολιτικών.
Βέβαια, δεν είναι μόνο τα πενιχρά οικονομικά, τα οποία προσπαθούν να καλύψουν – χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία – τα απολύτως απαραίτητα, γεγονός που οδηγεί στην ελαχιστοποίηση των δυνατοτήτων για κατανάλωση στα εμπορικά καταστήματα. Είναι, επίσης, η αλλαγή των συνηθειών που οδήγησε – κυρίως τους νεότερους – στις πολυεθνικές αλυσίδες, όπως επίσης η ξέφρενη χρήση του διαδικτύου που απογειώθηκε την περίοδο των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας.
Κάπως έτσι «ο θάνατος του εμποράκου»… συνεχίζεται!
Γ.Α.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
