Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου – συγγραφέα
ΓΕΝΙΚΑ: Ο Δράκων [Λατινικά: Draco, συντ. Dra] είναι ένας μεγάλος αστερισμός που βρίσκεται ολόκληρος στο βόρειο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας και συνορεύει με τους αστερισμούς: Μικρή και Μεγάλη Άρκτο, Κηφέα, Κύκνο, Λύρα, Ηρακλή, Βοώτη και Καμηλοπάρδαλη. Η έκταση του είναι 1083 τετ. μοίρες, ενώ είναι ο όγδοος μεγαλύτερος αστερισμός. Ο Δράκων βρίσκεται αρκετά βόρεια και είναι αειφανής στο σύνολό του από ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη και φυσικά από την Ελλάδα. Γενικά, είναι ορατός στα γεωγραφικά πλάτη από 90ο Βόρεια έως 4ο Νότια. Μεσουρανεί στον ουρανό μας γενικά τους θερινούς μήνες, ενώ φαίνεται να “αγκαλιάζει” τη Μικρή Άρκτο. Μέχρι το 1800 π.Χ. μέσα στον Δράκοντα βρισκόταν ο Βόρειος Ουράνιος Πόλος. Σήμερα αυτό δε συμβαίνει λόγω της μετάπτωσης του γήινου άξονα.
ΜΥΘΙΚΑ – ΙΣΤΟΡΙΚΑ – ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ: Οι περισσότεροι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και αστρονόμοι τον αποκαλούσαν Δράκοντα. Όμως ο Ίππαρχος και ο Ερατοσθένης τον αποκαλούσαν Όφιν, λέξη συνώνυμη στα αρχαία ελληνικά με τη λέξη Δράκων. Παριστανόταν κουλουριασμένος στο κέντρο της ασπίδας του Ηρακλέους, και κατά τη μυθολογία ήταν το μεγάλο φίδι που άρπαξε η Αθηνά από τους Γίγαντες κατά τη Γιγαντομαχία εκσφενδονίζοντάς το στο διάστημα. Άλλη εκδοχή παρουσίαζε τον αστερισμό ως το τέρας που σκότωσε ο Κάδμος και εν συνεχεία έσπειρε τα δόντια του από τα οποία φύτρωσε πάνοπλος στρατός. Άλλες συσχετίσεις νεότερων συγγραφέων δε σχετίζονται με τις προηγούμενες μυθικές απόψεις. Έτσι, ο Ιούλιος Σίλερ φαντάσθηκε ότι οι αστέρες του Δράκοντα παρίσταναν τα υπό του Ηρώδου αναιρεθέντα Άγια Βρέφη της Βηθλεέμ, ενώ άλλοι θεωρούσαν τον αρχαίο αστερισμό ως τον «`Οφιν τον αρχαίον» που παραπλάνησε την Εύα στον Παράδεισο. Ο Καίσιος παραλλήλησε τον αστερισμό με τον μεγάλο δράκοντα που λάτρευαν οι Βαβυλώνιοι ως Βηλ. Ο Σουηδός φυσιοδίφης Olaus Rudbeck υπεστήριξε στις αρχές του 18ου αιώνα, ότι οι πρώτοι Σουηδοί θεωρούσαν τον αστερισμό Δράκοντα ως σύμβολο της Βαλτικής Θάλασσας. Οι Εβραίοι θεωρούσαν τον αστερισμό ως κάποιο δράκο ή κάποιο θαλάσσιου τέρας [εβραϊκά και αραμαϊκά: Tannim]. Στην Περσία, ο Δράκων ήταν το Azhdeha, ένα ανθρωποφάγο ερπετό, ενώ οι Ινδοί, αποκαλούσαν τον αστερισμό Shi-shu-mara (αλιγάτορα). Άλλοι μελετητές ταυτίζουν τον Δράκοντα με τον δράκο Tiamat, την προσωποποίηση του αρχέγονου χάους στη βαβυλωνιακή μυθολογία που ηττήθηκε από τον ηλιακό θεό Ιζντουμπάρ [αντίστοιχος του Ηρακλη]. Οι Χαλδαίοι στον αστερισμό “έβλεπαν” ένα Δράκοντα μεγαλύτερου μήκους, που τύλιγε και τις δύο Άρκτους στις κουλούρες του, πράγμα που επιβίωσε σε χειρόγραφα και βιβλία μέχρι τον 17ο αιώνα μ.Χ., με το συνδυαστικό τίτλο Arctoe et Draco [Άρκτοι και Δράκων]. Ονομασίες του Δράκοντος στα λατινικά είναι ακόμη οι Monstrum Mirabile, Monstrum Audax, Maximus Anguis [Βιργίλιος] και Custos Hesperidum, [φύλακας των χρυσών μήλων των Εσπερίδων]. Οι αστέρες του Δράκοντος, είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους αρχαίους Αιγυπτίους, αλλά τους απέδιδαν άλλες μορφές: μερικοί αποτελούσαν τμήμα του Ιπποποτάμου ή του Κροκοδείλου [τοιχογραφίες στις Θήβες]. Ο αστερισμός πιστευόταν ότι ήταν σύμβολο της Ίσιδας ή της Αθώρ [αντίστοιχη της Αφροδίτης]. Το αραβικό όνομα του Δράκοντα ήταν το Al Tinnin και το Al Thuban [«Δράκων»]. Οι αρχαίοι αστρολόγοι της Ανατολής πίστευαν ότι όταν κάποιος κομήτης περνούσε από τον Δράκοντα σκορπούσε δηλητήριο πάνω από τον κόσμο! Στην Κίνα αναφέρεται πως το 1337 μέσα από τον αστερισμό πέρασε ένας μεγάλος κομήτης.
ΟΙ ΦΩΤΕΙΝΟΤΕΡΟΙ ΑΣΤΕΡΕΣ: Ο αστερισμός συμπεριλαμβάνει 211 μεγάλους αστέρες [ φαιν. μέγεθος ≤ 6,5]. Οι κυριότεροι αστέρες του Δράκοντος, ως μεγάλου και βόρειου αστερισμού, λογικό είναι να έχουν και δικά τους ιδιαίτερα ονόματα. Ο αστέρας α Δράκοντος, μάλλον αμυδρός, ονομάζεται Θουμπάν. Ο αστέρας β Δράκοντος [φ.μ. 2,79] ονομάζεται Rastaban. Ο αστέρας γ, φωτεινότερος ολόκληρου του αστερισμού [φ.μ. 2,23] φέρει το ιδιαίτερο όνομα Eltanin. Οι αστέρες ζ και η ήταν γνωστοί στην Αραβία ως Al Dhibain, [οι Ύαινες], λέξη που αποδόθηκε στην Ευρώπη ως Duo Lupi [δύο λύκοι]. Ο θ Δράκοντος, είναι ο Shang Tsae των Κινέζων [Μικρότερος Υπηρέτης)]. Ο ι είναι ο Ed Asich. Ο λ, στην άκρη της ουράς, είναι ο Τζιανσάρ [Giansar ή Giauzar]. Ο διπλός μ Δράκοντος ….
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: https://oakhellas. blogspot.com/2025/08/blog- post_20.html
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
