«Αποτελεί άμεση προτεραιότητα για την πόλη η δημιουργία ενός πολυμορφικού συνεδριακού κέντρου. Η ιδέα αυτή αν και συζητιέται χρόνια τώρα, νομίζω ότι έχει επιτέλους καρποφορήσει με την απόφαση να δημιουργηθεί ένα συνεδριακό κέντρο στον χώρο των πρώην αποθηκών του ΕΘΙΑΓΕ»
Γράφει ο Γιώργος Σούλτης
Η Λάρισα σε όλες τις εποχές, όποια και αν ήταν η κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην οποία βρισκόταν, αποτελούσε έναν αγροτικό και εμπορευματικό κόμβο, και αυτό οφείλονταν στην γεωγραφική της θέση. Η σημερινή Λάρισα σε όλα τα επιχειρησιακά σχέδια και τις μελέτες, αναφέρεται σαν ένας πολυμορφικός κόμβος: Συγκοινωνιακός, ενεργειακός, τηλεπικοινωνιακός, εμπορικός, αγροτικός, διοικητικός και ότι άλλο ενδιαφέρει κάθε φορά τον μελετητή.
Κατά κάποιον τρόπο η Λάρισα είναι φυσιολογικό να αποτελεί ένα τέτοιο κόμβο: 1) Kυρίως λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αφού βρίσκεται στον «ομφαλό» της Ελλάδας. 2) Επειδή βρίσκεται στο κέντρο του Θεσσαλικού κάμπου (της μεγαλύτερης αγροτικής παραγωγής της Ελλάδας), αλλά και 3) επειδή η Λάρισα στην μακραίωνα ιστορία της, πάντα έπαιζε αυτόν το κομβικό ρόλο. Παρόλα αυτά η ελληνική πολιτεία άργησε να αναγνωρίσει αυτόν τον κομβικό ρόλο της πόλης μας. Θυμίζω ότι για πολλά χρόνια το διοικητικό κέντρο της Θεσσαλίας ήταν στο Βόλο! Πιστεύω ότι αν και πλέον η Λάρισα έχει κατακτήσει τον κομβικό της ρόλο στην ελληνική πραγματικότητα, οι Λαρισαίοι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει και δεν έχουμε αξιοποιήσει τα μεγάλα πλεονεκτήματα που προκύπτουν από αυτό το γεγονός. Πιστεύω ότι και αυτό το γεγονός αποτελεί ένα από τα «κρυφά» δυνατά σημεία της Λάρισας!
Την τελευταία δεκαετία στην Λάρισα διεξάγονται αρκετά συνέδρια και δε μιλάμε μόνο για εθνικά συνέδρια, αλλά κυρίως διεθνή. Δεν μιλάω για τις πάρα πολλές συναντήσεις Ευρωπαϊκών προγραμμάτων οι οποίες οργανώνονται στη Λάρισα από το Πανεπιστήμιο, τους Δήμους και πολλούς ιδιωτικούς φορείς. Τις περισσότερες φορές οι Λαρισαίοι δεν παίρνουν καν χαμπάρι αυτή τη δραστηριότητα και μόνο οι ξενοδόχοι τη γνωρίζουν, οι οποίοι πολλές φορές δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τη ζήτηση. Τα συνέδρια στην Λάρισα πραγματοποιούνται σε αίθουσες του Πανεπιστημίου (Ιατρική και πρώην ΤΕΙ), ή σε αίθουσες των ξενοδοχείων της πόλης. Δημόσιοι χώροι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για συνεδριακές συναντήσεις είναι: οι δημοτικές αίθουσες του Χατζηγιάννειου, του Δημοτικού Ωδείου και το πολύ όμορφο αμφιθέατρο της Πινακοθήκης, χώροι οι οποίοι είναι «κλεισμένοι» για εκδηλώσεις σχεδόν κάθε μέρα για όλο τον χρόνο. Όλες αυτές οι αίθουσες της Λάρισας δεν είναι κατασκευασμένες για διεξαγωγή συνεδρίων, άλλωστε η μεγαλύτερη σε χωρητικότητα αίθουσα φθάνει περίπου τα 400 άτομα. Αυτό σημαίνει ότι οι δυνατότητες της Λάρισας όσον αφορά τις συνεδριακές αίθουσες είναι περιορισμένες.
Κατά τη γνώμη μου αποτελεί άμεση προτεραιότητα για την πόλη η δημιουργία ενός πολυμορφικού συνεδριακού κέντρου. Η ιδέα αυτή αν και συζητιέται χρόνια τώρα, νομίζω ότι έχει επιτέλους καρποφορήσει με την απόφαση να δημιουργηθεί ένα συνεδριακό κέντρο στον χώρο των πρώην αποθηκών του ΕΘΙΑΓΕ. Το 2016 την δημοτική περίοδο Καλογιάννη και με διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο χώρος του ΕΘΙΑΓΕ περιήλθε στον δήμο Λαρισαίων για την αξιοποίησή του από την πόλη. Αμέσως διεξήχθη ένας Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για όλη την μεγάλη έκταση του ΕΘΙΑΓΕ.
Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε με επιτυχία και δόθηκαν τρία βραβεία κατανεμημένα ως εξής: ένα βραβείο για την αξιοποίηση των Αποθηκών, ένα για την δημιουργία ενός μεγάλου οικολογικού πάρκου και ένα για την δημιουργία βοτανικού κήπου και μουσείου εδαφών. Στην συνέχεια και με χρηματοδότηση από τις δημόσιες επενδύσεις προχωρήσαμε σε διαγωνισμό για την μελέτη εφαρμογής με πρώτη προτεραιότητα την αξιοποίηση των αποθηκών. Η μελέτη αυτή έχει ολοκληρωθεί και επικεντρώνεται στην δημιουργία ενός πολυμορφικού συνεδριακού-πολιτιστικού κέντρου, το οποίο περιλαμβάνει αίθουσες συνεδρίου (μεγάλες και μικρότερες), αίθουσες εκθέσεων, φουαγιέ, εστιατόριο και κοιτώνες διαμονής.
Πραγματικά μιλάμε για ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο με ένα μεγάλο προϋπολογισμό (μιλάμε για 5 μεγάλες αποθήκες). Η νέα δημοτική αρχή υιοθέτησε το σχέδιο αυτό και μαζί με τον περιφερειάρχη έχουν ανακοινώσει την δημιουργία του Συνεδριακού κέντρου. Υποθέτω ότι μιλάνε για την αποθήκη, η οποία θα περιλαμβάνει τις βασικές αίθουσες του Συνεδριακού Κέντρου. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική απόφαση η οποία εύχομαι να καρποφορήσει και να το δούμε να ξεκινάει σε αυτή την δημοτική θητεία. Το τεράστιο αυτό έργο πρέπει να γίνει όραμα και να το υποστηρίξει όλη η πόλη, και εννοείται ότι πρέπει να το συνεχίσουν όλες οι επόμενες δημοτικές αρχές.
Παράλληλα με την προσπάθεια για την δημιουργία των συνεδριακών υποδομών η Λάρισα πρέπει να αξιοποιήσει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μια μεγάλη κινητικότητα στο θέμα της οργάνωσης συνεδρίων στην πόλη μας. Πολλές φορές οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται δεν έχουν διαχρονική διάρκεια, παρουσιάζονται για κάποια εποχή και αν δεν τις αξιοποιήσεις εξαφανίζονται. Κατ΄αρχήν πρέπει ο δήμος, (μιλάω διαχρονικά για όλες οι δημοτικές αρχές) να συνειδητοποιήσουν το πολύ μεγάλο αυτό πλεονέκτημα της πόλης και να το βάλουν στην ατζέντα τους. Πρώτα από όλα πρέπει να ανταποκρίνεται ο δήμος στα αιτήματα των φορέων, οι οποίοι οργανώνουν συνέδριο στη Λάρισα, για οικονομική ενίσχυση. Η ανταπόκριση αυτή δεν πρέπει να γίνεται με κριτήρια πελατειακά (είναι δικός μας αυτός που το ζητάει; πόσους ψήφους έχει πίσω του;) αλλά αντικειμενικά και για όλα τα συνέδρια.
Πρέπει επίσης να οργανωθεί και να παραχθεί υλικό προβολής της πόλης το οποίο θα μοιράζεται σε όλους τους συνέδρους (και όχι μόνο στους ομιλητές). Πρέπει να οργανωθούν συζητήσεις με όλους τους παραγωγικούς φορείς της πόλης, αλλά και με τους συγκοινωνιακούς και πολιτιστικούς φορείς, ώστε να αρχίσουν όλοι να συμμετέχουν με τον έναν η τον άλλο τρόπο σε κάθε συνέδριο. Στο παιχνίδι αυτό πρέπει να μπει και η Περιφέρεια Θεσσαλίας για την προβολή όλης της περιφέρειας. Ο δήμος πρέπει ακόμα να συνεργαστεί με του ξενοδόχους της πόλης και με τα Airbnb έτσι ώστε να ενημερώνει επίσημα τους διοργανωτές του κάθε συνεδρίου.
Η κομβική θέση της Λάρισας «βολεύει» πάρα πολύ και για την διοργάνωση στην πόλη εμπορικών εκθέσεων, κάθε είδους. Ο δήμαρχος Τζανακούλης είχε εντοπίσει αυτό το πλεονέκτημα και δημιούργησε την «Αγροτική και Κτηνοτροφική Έκθεση της Λάρισας». Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια, να υπάρξουν οι συγκυρίες για να καταλάβει η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι συμφέρει να αναπτύξει στη Λάρισα έναν νέο «κόμβο εκθέσεων» στον Αγροτικό τομέα. Έτσι δημιουργήθηκε η «Agrothessaly» η οποία έχει αναβαθμίσει σημαντικά την «Αγροτοκτηνοτροφική έκθεση της Λάρισας».
Το θέμα της Agrothessaly έθεσε με απαιτητικό τρόπο επί τάπητος, το θέμα των εκθεσιακών εγκαταστάσεων στην πόλη. Η «Σκεπαστή Αγορά της Νεάπολης» ήταν επίσης μια από τις πολύ καλές ιδέες του δημάρχου Τζανακούλη. Η Σκεπαστή έχει πραγματικά αξιοποιηθεί τα μέγιστα, με την διενέργεια των εκθέσεων αλλά και με την στέγαση του ετήσιου παζαριού της Λάρισας. Επί της δημαρχίας Καλογιάννη έγινε μια σοβαρή προσπάθεια να δημιουργηθούν ειδικές εγκαταστάσεις στην σκεπαστή αγορά με τις οποίες θα μπορούσε να κλείνει και να ανοίγει πολύ εύκολα. Παρόλο που έγινε μια πολύ καλή αρχιτεκτονική μελέτη, όταν προχώρησε στη μελέτη εφαρμογής αποδείχτηκε ότι δεν συνέφερε η κατασκευή της, λόγω του μεγάλου κόστους. Το θέμα του εκθεσιακού κέντρου μαζί με αυτό του συνεδριακού κέντρου συνεχίζει να αποτελεί μια σημαντική πρόκληση για το δήμο της Λάρισας.
Πρέπει πρώτα από όλα να γίνουν μελέτες κόστους οφέλους γιατί υπάρχουν αρκετές εγκαταστάσεις σε όλη την Ελλάδα οι οποίες βλέπουμε να αραχνιάζουν για να περιμένουν να γίνει μια έκθεση κάθε 4 και 5 χρόνια. Οι υπεύθυνοι του δήμου ίσως πρέπει να κοιτάξουν προς δυο κατευθύνσεις: 1) Να βελτιώσουν περισσότερο τις υποδομές στην περιοχή της σκεπαστής έτσι ώστε να γίνεται πιο άνετο το κλείσιμο της σκεπαστής, και να διευκολύνεται το στήσιμο των μεγάλων τεντών, να υπάρχει ασφάλεια σε περίπτωση βροχής, να βελτιωθούν οι τουαλέτες κλπ 2) Να διερευνηθεί η περίπτωση δημιουργίας κάποιων οικολογικών υποδομών για την φιλοξενία εκθέσεων στο χώρο του ΕΘΙΑΓΕ.
Το Παζάρι της Λάρισας αποτελεί μια ζωντανή ιστορία για την πόλη και συνδέει την σημερινή Λάρισα με τη Λάρισα του χθες. Το παζάρι της Λάρισας προέρχεται από την οθωμανική εποχή και από ότι γνωρίζω στην τουρκοκρατία διοργανώνονταν δίπλα στο Μπεζεστένι, στο λόφο του Φρουρίου. Μετά την απελευθέρωση (1881) η εμποροπανήγυρη μεταφέρθηκε στον χώρο του Αλκαζάρ. Από το 1888 η εμποροπανήγυρη του Αλκαζάρ θεσμοθετήθηκε να διοργανώνεται από το δήμο Λάρισας και να έχει διάρκεια 8 ημέρες. Ήταν το μεγαλύτερο παζάρι της Θεσσαλίας και παρουσίαζε μεγάλο εμπορικό ενδιαφέρον για όλη τη Θεσσαλία. Το μεγαλύτερο κομμάτι του παζαριού τότε ήταν το κομμάτι του «ζωοπάζαρου». Κατά τη διάρκεια του παζαριού διοργανώνονταν Ιππικοί Αγώνες και εμπορικές εκθέσεις.
Στους νεώτερους χρόνους ίσως το σημαντικότερο κομμάτι του παζαριού αποτελούσε η διασκέδαση, είτε με τα μεγάλα Λούνα Πάρκ, είτε με το φαγητό και τις λαϊκές ορχήστρες, τα χαλβατζίδικα, τις μπυραρίες κλπ. Το παζάρι έφτασε μέχρι τις μέρες μας και πραγματικά είναι ζωντανό ακόμα και σήμερα. Μεγάλοι και παιδιά, νέοι και γέροι με χαρά κατακλύζουν το παζάρι για να διασκεδάσουν ή να απολαύσουν τα «παζάρια» στις αγορές τους. Κατά τη γνώμη μου το παζάρι της Λάρισας αποτελεί ένα ακόμα κρυφό χαρτί για τη Λάρισα αν και οι γνώμες για την διοργάνωση του διχάζονται σοβαρά
Οι μεγάλες αντιρρήσεις για το παζάρι προέρχονται από τους εμπόρους της Λάρισας, οι οποίοι έχουν απόλυτο δίκαιο, αφού για 10 μέρες δέχονται έναν αθέμιτο ανταγωνισμό από εμπόρους που έρχονται στην πλειοψηφία τους εκτός της πόλης. Από την άλλη πλευρά η διοργάνωση του παζαριού μετά την δεκαετία του ’80, άρχισε να παρουσιάζει παθογένειες, οι οποίες συνεχώς μεγάλωναν και τις οποίες γνωρίζει όλη η Λάρισα. Ήταν ο λόγος που οδήγησαν τον δήμαρχο Χριστόδουλο Καφέ (1994-1998) να καταργήσει το παζάρι. Η κατάργηση αυτή αναπληρώθηκε αμέσως, γιατί το παζάρι άρχισε να διοργανώνεται στο γειτονικό δήμο Γιάννουλης – Φαλάνης, και πραγματικά να έχει τον ίδιο πολύ κόσμο της Λάρισας. Έτσι μόλις ανέλαβε το δήμο ο Κώστας Τζανακούλης επανάφερε την διοργάνωση του Παζαριού στον χώρο πια της σκεπαστής αγοράς της Νεάπολης. Σε όποιο χώρο και αν έγινε το παζάρι και όσα προβλήματα και να είχε το πλήθος πολιτών που συνέρρεε ήταν πάρα πολύ μεγάλο. Αυτό κάτι σημαίνει!
Το 2014 όταν αναλάβαμε τον δήμο σαν Συμπαράταξη, ανέλαβα την ευθύνη της διοργάνωσης του παζαριού του 2015 προσωπικά. Η προσπάθεια μας τότε ήταν: 1) Να κάνουμε τις εγκαταστάσεις του παζαριού σύγχρονες και ασφαλείς (προτείναμε τέντες αντί για «τσίγκια», έλεγχο ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, ευρείς διαδρόμους, οργανωμένο πάρκιν, και έλεγχο της πιστοποίησης του Λούνα Πάρκ) 2) Προσπαθήσαμε να πείσουμε τους Λαρισαίους εμπόρους, μέσω του συλλόγου τους, να συμμετέχουν με δωρεάν «παράγκες», χωρίς βέβαια να τους πείσουμε. 3) Δώσαμε «παράγκες» δωρεάν σε κεντρικό χώρο του παζαριού, σε συλλόγους και φορείς κάθε μορφής. Για παράδειγμα το Λαογραφικό Μουσείο έκανε εξαιρετική δουλειά με τα εργαστήρια παιδιών. 4) Προσπαθήσαμε κάθε μέρα να υπάρχει μια πολιτιστική εκδήλωση (Συναυλίες κλπ) στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στο κέντρο του παζαριού. Βγάλαμε αφίσα και εκδώσαμε το καθημερινό πρόγραμμα εκδηλώσεων. 5) Οργανώθηκαν εκδηλώσεις για το παζάρι στην κεντρική πλατεία (παράσταση Καραγκιόζη, Κατασκευή Χαλβά Φαρσάλων, έκθεση φωτογραφία με θέμα το παλιό παζάρι). 6) Με τη συνεργασία του ΤΕΙ Λάρισας διοργανώσαμε έρευνα για το παζάρι με ερωτηματολόγια προς τους πολίτες και τους εμπόρους.
Θα πει κάποιος σιγά μην έγιναν όλα αυτά! Και γιατί δεν είχαν συνέχεια; Έγιναν σε ποσοστό 80% , αν και οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε ήταν τεράστιες. Αντιμετωπίσαμε δυσκολίες κάθε είδους και κυρίως στην κατασκευή των υποδομών με τις τέντες, γιατί με αυτό τον τρόπο ταράζαμε τα νερά ενός «κατεστημένου». Πάντως όλη αυτή η προσπάθεια δεν είχε συνέχεια γιατί οι ενέργειες αυτές δεν υιοθετήθηκαν από εμάς τους ίδιους της Συμπαράταξης, λόγω των μεγάλων δυσκολιών.
Το παζάρι της Λάρισας μπορεί να μετασχηματιστεί σε κάτι που θα δώσει μεγάλη προστιθέμενη αξία στη Λάρισα, αλλά θέλει μεγάλο και δύσκολο αγώνα. Το πρώτο που προϋποθέτει ο αγώνας αυτός είναι η συμφωνία και η συμμετοχή των Λαρισαίων εμπόρων με οποιοδήποτε τρόπο και με οποιοδήποτε κόστος για το δήμο. Χωρίς αυτούς το παζάρι θα παραπαίει στην σημερινή του μορφή, μέχρι να γίνει (χτύπα ξύλο) κάποιο μεγάλο ατύχημα και να καταργηθεί. Χρειάζεται πολιτική βούληση και αγώνας και όχι εύκολες λύσεις όπως αυτή στην οποία προχώρησε η δημοτική Αρχή Μαμάκου!
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
