Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Στο τρίτο κεφάλαιο της Αποκάλυψης περιγράφεται η ζωή της εγρήγορσης: «Γίνου γρηγορών (…) Μνημόνευε ούν πώς είληφας και ήκουσας και τήρει και μετανόησον, εάν ουν μη γρηγορήσεις ήξω επί σε ως κλέπτης και ου μη γνώσει ποίαν ώραν ήξω επί σε (…) ότι λέγεις ότι πλούσιος ειμί (…) Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούων (…) Ο έχων ους ακουσάτω τί το ΠΝεύμα λέγει ταις Εκκλησίαις.»
Κάνε ένα καινούριο τραγούδι για τον Κύριο. Τον Κύριο υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας.
Με αυτούς τους στίχους των Ψαλμών ξυπνώ το πρωί. Μ εκπλήττει η ενέργεια αυτή που έρχεται στο νου μου το πρωί. Μακάρι να έρχεται πάντα για να είμαι πάντα σε εγρήγορση.
Με λυπεί να σκέφτομαι ότι νέοι άνθρωποι περιμένουν παθητικά από κάτι έξω από αυτούς να τους φτειάξει τη διάθεση, αντί να κάνουν κάτι δημιουργικό οι ίδιοι. Να γίνουμε γρηγορούντες, λέει η Γραφή. Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, λένε τα αψευδή χείλη του Κυρίου.
Μη συσχηματίζεσθε στον αιώνα αυτόν. Να «ντυθούμε σπλάχνα οικτιρμών, όπως έκανε ο Κύριος, το ίδιο να κάνουμε κι εμείς. Ο άνθρωπος που δεν πονάει τους άλλους δεν είναι άνθρωπος.
«Όσο κοινωνούμε με τα παθήματα του Ιησού, να χαιρόμαστε, λέει ο Απόστολος Πέτρος. Θα αγαλιάσουμε όταν αποκαλυφθεί σε μας ότι ο Κύριος είναι ο Ιησούς και είναι μέσα μας. Πέθανε για μας και αναστήθηκε και είναι μέσα μας. Πεθαίνουμε κι εμείς για την αμαρτία και ζούμε μαζί Του.
Έτσι ανανεώνουμε το νου μας, δοκιμάζοντας τί είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν, το ευάρεστο, το τέλειο. Όταν ακούω κάποιους να λένε πως η κάθε μέρα είναι ίδια με την άλλη, καταλαβαίνω ότι αυτοί αφήνουν τον κόσμο να τους επηρεάζει και να τους διαμορφώνει με ό,τι προσωρινό υπάρχει και φεύγει μέρα με τη μέρα. Αυτόν τον κόσμο λέει ο άγιος ή να τον εμπαίζετε ή να τον αποφεύγετε: ‘Η εμπαίζων έμπαιζε ή φεύγων φεύγε τον μάταιο και πονηρό αυτόν κόσμο.
Να μην αφήνουμε να μας διαμορφώνει αυτός ο κόσμος που παρέρχεται κι αυτός ο ίδιος και η επιθυμία του, για να μη νιώθουμε το κενό: «Μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθαι τη ανακαινώσει του νοός εις το δοκιμάζειν υμάς το θέλημα του Θεού. Το μυστήριο το αποκεκρυμμένον από των αιώνων και των γενεών, νυνί δε εφανερώθη τοις αγίοις αυτού, οις ηθέλησεν το Θεός γνωρίσαι τίς ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τουτου εν τοις έθνεσιν, ός έστι Χριστός εν υμίν, η ελπίς της δόξης.»
Ευχαριστήσωμεν τω Κυρίω, ότι έδωκεν ημίν νίκην και αύτη έστιν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών. Τίς εστιν ο νικών τον κόσμον; ει μη ο πιστεύων ότι Ιησούς εστιν ο υιός του Θεού,. (Α’ Ιω. Ε΄4). Η εν Χριστώ ζωή είναι πάντοτε μια διαρκής αυτοεξέταση, για να γνωρίζουμε αν η ζωή μας αναφέρεται στη ζωή του Χριστού, αν είμαστε «αναφέροντες» και αν έχουμε επίγνωση ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας: Ο οίκος μου είναι οίκος προσευχής, λέει ο Κύριος.
mlvardospot.blogspot.com
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
