Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Χθες το πρωί διάβασα ξανά το μυθιστόρημα του Φεοντόρ Ντοστογιέφσκι, «Οι δαιμονισμένοι». στο κεφάλαιο για τον Σατώφ. Ο Σατώφ είναι ένας από τους αγαθούς τύπους του Ντοστογιέφσκι, μαζί με τον Πρίγκιπα Μύσκιν, που είναι η μεταφορά του Ιησού στη σύγχρονη εποχή.
Τα λόγια του Σατώφ τυπώθηκαν στη μνήμη μου. Νιώθω χαρά κάθε φορά τα θυμάμαι. Ο Σατώφ λέει: «Ποτε, ποτέ δε θ’ απαρνηθώ τις υπέρτατες ελπίδες.»
Τα λόγια αυτά είναι μια απάντηση στο συμφοιτητή μου που μερικές ώρες αργότερα παραπονιόταν για την απελπισία του. Δεν πιστεύω Μόσχου, σε τίποτε, είπε. Είναι άθλιο το ότι η εικόνα του ανοιχτού τάφου δε φεύγει ποτέ απ΄ το μυαλό μου. Εσύ έχεις το πλεοέκτημα ότι πιστεύεις . Εγώ δεν πιστεύω.
-Δεν πιστεύεις επειδή δε θέλεις να πιστέψεις.
-Δεν μπορώ πια να πιστέψω. Πέρασα ολόκληρη τη ζωή μου χωρίς πίστη. Τώρα που η ζωή φτάνει στο τέλος της δε θέλω να πιστέψω.
Τα λόγια αυτά του συμφοιτητή μου δείχνουν ότι πράγματι η πίστη δεν είναι γι’ αυτούς που δεν τη θέλουν. Η πίστη δεν είναι υποχρεωτική. «Ου πάντων η πίστις», λέει η Γραφή. Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας για την πίστη λέει, «Ενδυθείτε σπλάχνα οικτιρμών», για να γίνετε εκλεκτά παιδιά του Θεού.»
«Ενδύσασθε ουν, ως εκλεκτοί άγιοι και ηγαπημένοι, σπσλάχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπειοφροσύνην, πραότητα , μακροθυμίαν, ανχόμενοι αλλήλων και χαριζόμενοι εαυτοίς εάν τις πρός τινα ΄χημομφήν κακθώς και ο Χριστός εαρίσατο υμίν, ούτω και υμείς. πί πάσι δε τούτοις την αγάπην, ήτις εστί σύνδεσμος της τελειότητος. «
Ότι η πίστη είναι ελεύθερη από καταναγκασμό αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αιτιάται κανείς τον εαυτό του για την απαιστία του.
Κατά της υποχρεωτικότητας
Πάμε μια βόλτα στις ελεύθερες γειτονιές . Θα μάθεις; απ΄ την ήδια τη ζωή, τί ζημιά είναι στην ευτυχία του ανθρώπου;η υποχρεωτικότητα .Πώς δηλητηριάζει τη ζωή κι αυτό που άλλοτε αγαπούσες, τώρα το μισείς. Κάνε την πρώτη δοκιμή με τις ευχές στ’ αγαπημένα σου πρόσωπα. Να τους ευχηθείς πολύ πριν τη γιορτή, για να μη γίνονται βαρετές οι ευχές, τις μέρες που είναι υποχρεωτικές. Εγώ μάλιστα κερνάω τους φίλους για την ονομαστική μου εορτή, ακόμα και μήνες πριν να έρθε η ημέρα της γιορτής.
Με λένε Μόσχο και γιορτάζω την ονομαστική μου εορτή την πρώτη Σεπτεμβρίου, αρχή της Ινδίκτου. Μια φορά με ρώτησε ένας φίλος μου στην ταβέρνα γιατί πλήρωσα μετά χαράς το λογαριασμό.
-Γιατί κερνάς ρώτησε.
Κερνάω για τη γιορτή μου.
-Πότε είναι η γιορτή σου;
-Το Σεπτέμβριο.
-Και κερνάς από το Μάϊο.
-Για να μην είμαι υποχρεωμένος. Συνιστώ στους φίλους μου να κάνουν όσο το δυνατόν λιγότερα από υποχρέωση.Δεν μ’ αρέσει να κάνω κάτι από υποχρέωση. Όπου γίνεται κάτι από υποχρέωση, δε γίνεται με την καρδιά μας. Δεν μ’ αρέσει να ζώ χωρίς καρδιά.
Ο άγιος Κύριλλος επιμένει στο ότι μονάχα το εσωτερικό χρίσμα του Αγίου Πνεύματος μας κάνει χριστιανούς. Όταν το Άγιο Πνεύμα «ξεχύνεται» στις καρδιές μας, τότε μονάχα γινόμαστε αληθινά «Χριστοί», δηλαδή «χρισμένοι».
Ο άγιος Κύριλλος συνεχίζει λέγοντας ότι η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος στις ψυχές μας συμπληρώνει τη μυστηριακή συμμετοχή μας στο θάνατο και την ανάσταση του Ιησού.Ότι το Άγιο Πνεύμα είναι αληθινά παρόν στις ψυχές μας όταν τα σώματά μας χρίωνται με το άγιο μύρο. Εξηγεί πώς η παρουσία και η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος μας μυύν στον καινούριο κόσμο, που αντιλαμβάνονται μονάχα οι πνευματικές αισθήσεις μας. (…)
Η ελεύθερη θέλησή μας δέχεται το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος για να μπορεί η ελεθερία μας, ενωμένη με την ελευθερία του Πνεύματος του Θεού, να δοξάζη το Θεό με τη δημιουργία μιας και μοναδικής ταυτότητάς μας, της οποίας Αυτός μόνος κατέχει το μυστικό.» (Μέρτον)
Πηγή: mlvardospot.blogspot.com
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
