Ρασπούτιν…
γεννήθηκε σε οικογένεια χωρικών της Σιβηρίας…
στράφηκε στον μυστικισμό…
το 1906 προσφέρει τις υπηρεσίες του…
θεραπευτής στον πρίγκιπα Αλεξέι…
που έπασχε από αιμορροφιλία…
αποκτά στενούς δεσμούς με την τσαρίνα Αλεξάνδρα…
στο πρόσωπό του…
βλέπει τον θεραπευτή του γιου της…
τον οραματιστή…
τον προφήτη…
η επιρροή του στην Αλεξάνδρα…
έκανε υποχείριο τον τσάρο…
στα χέρια του Ρασπούτιν…
όσο…
μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής ορθότητας…
αποδεχόμαστε…
ότι η ιδιωτική ζωή…
ενός ηγέτη…
αυτά που γίνονται πίσω από τις κλειστές πόρτες…
των ανακτόρων και μεγάρων…
αφορούν μόνο τους ίδιους…
όσο και να λέμε…
ότι ένας πολιτικός ηγέτης κρίνεται…
μόνο από την πολιτική του…
η αλήθεια είναι…
πως ένας τέτοιος διαχωρισμός…
μεταξύ της ιδιωτικής και της δημόσιας πολιτικής σφαίρας…
δεν είναι…
ποτέ διακριτός…
γιατί είναι αλλιώς να πιστεύω εγώ…
που ασκώ πολιτική…
μόνο στον εαυτό μου…
στα άστρα και στα ζώδια…
ή στο ότι η γη είναι επίπεδη…
και είναι αλλιώς…
ένας πολιτικός ηγέτης…
να ασκεί πολιτική…
ανάλογα με τον ανάδρομο Ερμή…
το χαστούκι της Μπριζίτ στο Μακρόν…
ήταν μία ιδιωτική στιγμή…
δεν έπρεπε…
και υπό άλλες συνθήκες…
δεν θα έβλεπε ποτέ…
τη δημόσια θέα…
το δευτερόλεπτο…
που η πόρτα του αεροπλάνου άνοιξε νωρίτερα…
έκανε μία άκομψη ιδιωτική στιγμή…
παγκόσμια δημόσια…
έχει δικαίωμα ο πρόεδρος Μακρόν να καβγαδίσει με τη γυναίκα του…
ακόμα και όταν ένας καβγάς ξεφεύγει από τα όρια του λεκτικού…
ωστόσο…
όταν μία τέτοια ιδιωτική στιγμή…
περνάει στη δημόσια σφαίρα…
τίθεται πάντα το ερώτημα…
το πόσο ένας ηγέτης…
έχει τη δυναμική και τον χαρακτήρα…
να παίρνει τις αποφάσεις μόνος του…
διάβασα…
ανάμεσα στα πολλά που γράφτηκαν…
ότι ο Μακρόν…
σε μία Ευρώπη που δεν έχει σαφή και ενιαίο βηματισμό…
είναι ο μόνος ηγέτης…
που έχει ξεκάθαρο όραμα για το που πρέπει να πάει η Ευρώπη…
όταν διεκδικείς αυτό το ρόλο…
παρότι πάντα πίστευα ότι ο Μακρόν…
είναι ένας τεχνοκράτης υπηρέτης του συστήματος που τον τοποθέτησε…
αντιγράφοντας με όποιον τρόπο μπορούσε…
τις πολιτικές του θατσερικού νεοφιλελευθερισμού…
όταν κουνάς το δάχτυλο στους πολίτες…
που εξαθλιωμένοι οικονομικά βγαίνουν στους δρόμους…
όταν στέλνεις ανηλεώς…
δυνάμεις αποκατάστασης τάξης…
να σαπίζουν στο ξύλο διαδηλωτές…
είναι λογικό…
ένα χαστούκι…
να τσαλακώσει την δική σου εικόνα…
να χλευαστείς…
να γίνεις σατιρικό νούμερο…
ακόμα και στη σφαίρα του απόλυτου σεξισμού…
ήταν σαν ένα χαστούκι…
να παρέδωσε στη χλεύη…
μία ολόκληρη πολιτική…
και να τσαλάκωσε μία εικόνα…
ενός ηγέτη που φιλοδοξούσε…
να ηγηθεί της Ευρώπης…
ο Μακρόν…
φυσικά και δεν θα καταρρεύσει πολιτικά από ένα χαστούκι…
ο Μακρόν θα φύγει…
δυστυχώς…
έχοντας συμπληρώσει δύο θητείες…
και έχοντας εξυπηρετήσει τον σκοπό για τον οποίο έγινε πρόεδρος…
είναι αργά για να τιμωρηθεί για τις πολιτικές του…
από τον γαλλικό λαό…
το χαστούκι δεν είναι τιμωρία…
είναι μία εικόνα της κλειδαρότρυπας…
την ώρα που όλες αυτές οι πολιτικές…
και το ύφος της εξουσίας…
που επέβαλε ο Μακρόν…
θα ακολουθούν τους Γάλλους πολίτες…
ο Μακρόν…
θα κάνει τη ζωή του…
ως συνταξιούχος της πολιτικής…
σε κάποιο ακριβό θέρετρο…
μόνος…
ή απολαμβάνοντας θωπείες και χαστούκια…
της αγαπημένης του Μπριζίτ…
αλήθεια…
μπορεί κανένας να φανταστεί…
την ώρα που ανοίγει η πόρτα του αεροπλάνου…
στη θέση του Μακρόν…
τον Πούτιν…
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
