Γράφει ο Ευάγγελος Μπαλντούνης, Καθηγητής φιλόλογος – συγγραφέας – ιστορικός ερευνητής
Μετά την αποχώρηση από την Αίγυπτο, ο Αλέξανδρος επέστρεψε στην Τύρο. Τον απασχόλησαν οι τάσεις ανεξαρτησίας που είχαν εκδηλώσει οι επαρχίες Συρίας και Παλαιστίνης, ενόσω αυτός απουσίαζε.
ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΤΥΡΟ: Προχώρησε σε αλλαγές στους επικεφαλής των σατραπειών της Μ. Ασίας και της Συρίας. Πριν την αναχώρηση για το εσωτερικό της Ασίας τέλεσε θυσίες που συνόδευαν διάφοροι αγώνες. Ο Δαρείος έστειλε απεσταλμένους με σκοπό να πείσουν τον Αλέξανδρο να αφήσει ελεύθερη τη βασιλική οικογένεια (είχαν συλληφθεί μετά τη μάχη της Ισσού). Ο Αλέξανδρος του υπενθύμισε ότι είχε έλθει για να τους τιμωρήσει για τα αδικήματα που είχαν διαπράξει οι πρόγονοί τους κατά των Ελλήνων.
ΤΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΣΗ ΒΑΣΙΛΙΑ: Ο Δαρείος απέστειλε νέα πρεσβεία. Του προσφέρει 10.000 τάλαντα για την απελευθέρωση της οικογένειας και του παραχωρεί την έκταση από τον Ευφράτη ως τα μεσογειακά παράλια. Αναφέρεται ότι του είπε ο Παρμενίων: «Εγώ θα δεχόμουν αν ήμουν ο Αλέξανδρος». «Και γω θα δεχόμουν αν ήμουν ο Παρμενίων». Στη Μεσοποταμία ο Δαρείος Γ’ συγκέντρωνε στρατό κατά το διάστημα που οι Μακεδόνες ήταν απασχολημένοι σε Φοινίκη και Αίγυπτο. Πρώτα ο Αλέξανδρος έστειλε τον Παρμενίωνα στον Ευφράτη να προετοιμάσει 2 γέφυρες κατασκευασμένες με βάρκες. Η γεφύρωση ολοκληρώθηκε κι ο στρατός διέσχισε τον μεγάλο ποταμό.
Η ΕΛΕΥΣΗ ΣΤΑ ΓΑΥΓΑΜΗΛΑ: Λόγω καλοκαιριού κινήθηκε βόρεια προς το άκρο του σημερινού Ιράκ, με τους δροσερούς λόφους, την άφθονη βοσκή για τα άλογα, τις κατοικημένες περιοχές για προμήθεια τροφίμων και περισσότερη δροσεράδα για τους πεζούς. Έφθασε κοντά στη σημερινή Μοσούλη, στα Γαυγάμηλα (=»οίκος καμήλου», γιατί εκεί διέμενε ο φροντιστής της βασιλικής καμήλας). Εκεί έγινε η τελευταία, μεγαλύτερη και πιο αποφασιστική μάχη κατά του Δαρείου Γ’. Αλέξανδρος: 40 χιλ. πεζοί, 7 χιλ. ιππείς. Δαρείος: από 52 – 120 χιλ. «Εις (ένας) μάγειρας, ου φοβείται πολλά πρόβατα», είπε ο Αλέξανδρος όταν είδε απέναντί του τον εχθρό. Κατασκόπευσε το στράτευμα και την περιοχή και αποφάσισε να επιτεθεί το άλλο πρωί. Έπεσε και κοιμήθηκε τόσο βαριά, που φέρεται ότι χρειάστηκε 3 φορές να του μιλήσει ο Παρμενίων για να σηκωθεί.
ΤΑ ΔΡΕΠΑΝΗΦΟΡΑ ΑΡΜΑΤΑ και ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ: Ο Δαρείος αυτή τη φορά ήταν καλύτερα προετοιμασμένος. Προμηθεύτηκε ξίφη και δόρατα πολύ μεγαλύτερα και κατασκεύασε 200 δρεπανηφόρα άρματα. Το καθένα διέθετε και ένα είδος μυτερού καμακιού που εξείχε μπροστά από τους ίππους. Από τις εξωτερικές πλευρές των αξόνων προέβαλαν θανατηφόρα δρέπανα. Είχε και 15 οπλισμένους ελέφαντες. Ο Αλέξανδρος παρέταξε τις δυνάμεις του έτσι ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα υπερφαλάγγισής τους. Επιτέθηκαν οι Πέρσες από την αριστερή τους πτέρυγα στη δεξιά των Ελλήνων. Την ενισχύει ο Αλέξανδρος και ο Δαρείος αποσπά δυνάμεις από το δεξιά του πτέρυγα για να βοηθήσει. Τότε ο Αλέξανδρος επιτέθηκε σ’ αυτήν την αποδυναμωμένο πτέρυγα, προσπαθώντας μετά να στραφεί προς το κέντρο τού περσικού στρατεύματος.
Η ΝΕΑ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ: Η φρουρά του Δαρείου ηττάται και τρέπεται σε φυγή και ο ίδιος αναγκάστηκε μετά να διαφύγει. Η φυγή γενικεύτηκε και ακολούθησε καταδίωξη. Νωρίτερα εξαπολύθηκαν από τον Δαρείο τα δρεπανηφόρα άρματα, αλλά τα άλογά τους αναχαιτίζονταν εύκολα ή τα τραυμάτιζαν οι τοξότες. Παραδίδεται ότι σκοτώθηκαν 30 χιλ. Πέρσες. Αμέτρητα ήταν και τα λάφυρα των νικητών: τα όπλα και το άρμα του Δαρείου, οι 15 ινδικοί ελέφαντες που δεν χρησιμοποιήθηκαν, χιλιάδες υποζύγια, χρήματα (4 χιλ τάλαντα), τρόφιμα εφόδια. Έτσι έληξε η μεγαλύτερη μάχη της εκστρατείας. Μια μάχη που πλήγωσε βαθιά και ανεπανόρθωτα το γόητρο του περσικού κράτους και του Μεγάλου Βασιλέως. Ο Αλέξανδρος δεν κυνήγησε τον Δαρείο, αλλά τράβηξε για τη Βαβυλώνα.
Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΣΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ και ΤΑ ΣΟΥΣΑ: Μπήκε θριαμβευτικά στη Βαβυλώνα και ανακηρύχθηκε «Μέγας Βασιλεύς». Προήλασε μετά στα Σούσα, πρωτεύουσα του κράτους, που παραδόθηκε χωρίς αντίσταση. Εκεί βρήκε χρυσό, άργυρο και νομίσματα αξίας 50.000 ταλάντων. Στόχος το τώρα ήταν η καταδίωξη του Δαρείου. Έφτασε (330 πΧ) σε ένα φυσικό στενό: τις «Περσίδες Πύλες». Συνάντησε ισχυρή αντίσταση από τον σατράπη της περιοχής. Η κατά μέτωπο επίθεση στοίχισε πολλές απώλειες. Όμως Πέρσες αιχμάλωτοι οδήγησαν μέρος του στρατού, μέσα από δύσβατο μονοπάτι και αντίξοες συνθήκες, στα νώτα του σατράπη. Έτσι κατόρθωσε να τον εξολοθρεύσει και κατευθύνθηκε μετά στην Περσέπολη.
ΟΙ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΕΠΟΛΗ: Mετά τη διάβαση των «Περσίδων Πυλών», ο Αλέξανδρος έσπευσε ταχύτατα προς την Περσέπολη, για να μην προλάβει η φρουρά της να φυγαδεύσει τους βασιλικούς θησαυρούς. Εισήλθε στην πλούσια πόλη και την άφησε στη διάθεση των στρατιωτών του για μία ολόκληρη μέρα. Σημειώθηκε λεηλασία, καταστροφή των ιερών και ανήκουστη σφαγή. Η συμπεριφορά αυτή έχει μείνει ανεξήγητη από τους νεότερους ιστορικούς. Έγινε προσπάθεια να ερμηνευτεί ως απόφαση στρατιωτικού συμβουλίου: να λεηλατηθεί η πόλη, όχι τα ανάκτορά της. Τελικά και τα επιβλητικά παλάτια των Αχαιμενιδών πυρπολήθηκαν μέσα στη νύχτα…
Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ: Γενικά η καταστροφή της Περσέπολης και των ανακτόρων της, έχει χαρακτηριστεί πράξη σκληρή, άστοχη και αδικαιολόγητη. Μία ιστορικός αναφέρει πως αυτή ήταν η πρώτη από μια σειρά απάνθρωπων πράξεων στις οποίες προέβη ο Αλέξανδρος αν και ως τότε είχε δείξει σε διάφορες περιπτώσεις μεγαλοψυχία και ευαισθησία. Στην Περσέπολη βρέθηκε ο βασιλικός θησαυρός (περ. 120.000 τάλαντα σε χρυσό και ασήμι). Ένα μέρος το κράτησε για τη συνέχιση τού πολέμου και το υπόλοιπο το έστειλε στα Σούσα για ασφαλέστερη φρούρηση. Χρειάστηκαν 20 χιλ. μουλάρια και 5 χιλ. καμήλες….
ΑΦΙΞΗ ΣΤΙΣ ΠΑΣΑΡΓΑΔΕΣ: Φεύγοντας από την Περσέπολη έφτασε στις Πασαργάδες, οι οποίες παραδόθηκαν χωρίς αντίσταση. Υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα του περσικού κράτους. Η κατασκευή της είχε ξεκινήσει από τον Κύρο τον Μέγα. Ο Δαρείος Α’ μετέφερε από εκεί την πρωτεύουσα στη Περσέπολη. Επισκέφθηκε τον τάφο του Κύρου και έδωσε εντολή να διακοσμηθεί εσωτερικά ως δείγμα θαυμασμού προς τον Κύρο, για τον οποίο είχε μάθει όταν μικρός διάβασε το έργο του Ξενοφώντα «Κύρου Παιδεία». Εκεί αναπαύτηκε κι ο στρατός του για 2 μήνες…
Ο ΜΥΘΩΔΗΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΣΤΑ ΕΚΒΑΤΑΝΑ: Μετά προχώρησε και έφτασε στα Εκβάτανα (330 πΧ) τα οποία και κατέλαβε. Σε αυτό το σημείο, ο σκοπός της εκστρατείας είχε ουσιαστικά τελειώσει. Η υποχρέωση των Ελλήνων συμμάχων είχε περατωθεί κι έτσι έστειλε πίσω όσους επιθυμούσαν να μην τον ακολουθήσουν σε επόμενη εκστρατεία. Ανέθεσε στον Παρμενίωνα τη μεταφορά των περσικών θησαυρών στην ακρόπολη των Εκβάτανων, όπου θα τους φρουρούσε ο παιδικός του φίλος Άρπαλος με 6 χιλ. άνδρες. Ο αμύθητος θησαυρός έφθανε τα 180 – 190 χιλ. τάλαντα! Στο ανάκτορο της ακρόπολης, οι δοκοί, οι κίονες, τα κιονόκρανα και τα υπέρθυρα, ήταν επενδυμένα με φύλλα χρυσού και αργύρου.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
