Δεύτερη η Ζωίτσα στις δημοσκοπήσεις και για το κόμμα της και για την πρωθυπουργία διαβάζω σήμερα κι όπως περνούν αστράκια απ΄ τα μάτια καμιά φορά, τώρα γέμισαν καρδούλες…
Είδατε; Τι θέλει ο κόσμος; Στοργή και Προδέρμ! Τώρα στοργική δεν την λες όταν αγριεύει, αλλά κι ερωτευμένη δηλώνει και την καρδιά έκανε σήμα κατατεθέν της και πάνω απ’ όλα η σεξιστική επίθεση που δέχτηκε την έκανε φιλενάδα και δικαίως, του γυναικείου φύλου καθ΄ ολοκληρίαν.
Τί να σας πω; Ότι όλοι οι αρχηγοί των πολύ αριστερών, των λιγότερο αριστερών και γενικώς όλου του κομματικού φάσματος θα τρώγανε κάποια στιγμή τη σκόνη της, δεν το φανταζόμουν ποτέ, αλλά στη ζωή ποτέ μη λες ποτέ…
Έκανε επανεκκίνηση ο Κυβερνήτης, το ξανάγραψα, με τη φόρα που πήρε ο Τραμπ πολιτεία των ΗΠΑ θα γίνουμε κι επίσημα, και οι άριστοι που του είπε η μαργαρίτα που μαδούσε για να διαλέξει ποιόν θα πάει πού, μόνο άριστοι δεν του βγήκανε, δεν πέρασε εβδομάδα και ένας από δω, άλλος από εκεί, το ζορίζουν το μαγαζί, ποιοι και πόσο ακόμη θα μείνουν μέσα κανείς δεν γνωρίζει.
Σαν άλλος Καραμήτρος δηλώνει ότι μέχρι το 27 θάχουμε γιαπωνέζικα τρένα, θα έχουμε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που θα τα ζηλεύει όλη η υφήλιος, και σε λιγότερο από μια ανάσα κυβερνητικού δρόμου, ο καινούργιος υπουργός για αυτά τα θέματα, παραδέχεται ότι κάτω από την Κατεχάκη,(οδικός κόμβος στην πρωτεύουσα από τους μεγαλύτερους σε όγκο οχημάτων), σκάβανε μήνες ολάκερους λάθος τούνελ για το μετρό. Αφού δε βούλιαξε ο δρόμος άγιο είχανε εκεί κάτω.
«Δεν υπάρχει κίνδυνος, μόνο καμιά μικρή καθίζηση θα μπορούσε να γίνει», λέει ο υπουργός, Ταχιάο τον λένε, μου θυμίζει το ταχιά το πουρνό, που λέμε εδώ γύρω…άντε να περνάς από εκεί ή να ζεις εκεί γύρω και να τον πιστέψεις.
Ε, όπως το πάνε θα συμφωνήσω κι εγώ με μια φίλη που λέει πως από τύχη ζούμε σ΄ αυτή τη χώρα, μια χώρα που μπήκε και ζει πιά στη «δεύτερη υπόγα», μια χώρα που έδιωξε τα παιδιά της , που έκαψε τα παιδιά της, που τα έστειλε σε ταξίδι χωρίς επιστροφή, χώρα που μπορεί ο μετροπόντικας να βγει στο σαλόνι σου, μια χώρα που κανένα restart και κανένα rotation δεν τη σώζει. Κύριε Μπαμπινιώτη μου συγγνώμη, δεν τα λέω εγώ τα ξενικά, ο Π/Θ τα λέει και δεν κλαίει, εμείς κλαίμε…
Λέει όμως και ελληνικότατες λέξεις, όπως π.χ Προανακριτική και φως παντού, και σε χρόνο μηδέν τις παίρνει πίσω, καλά όχι ο ίδιος, έχει τους σωματοφύλακές του για τέτοιες δουλειές, ο κόσμος παραδέρνει, οι δικοί του τον έχουν ως εξυπνότατο, οι απέναντι ως απαισιότατο, οι ενδιάμεσοι δεν έχουν πού την κεφαλή κλίναι, και τότε, τσουπ, γεμίζουν οι δημοσκοπήσεις καρδούλες…
Καρδούλες, κεραλοιφές, σπασμένους πίνακες, ρατσισμούς, σεξισμούς όλα τα «ωραία» τα ζούμε καθημερινά πια μέσω των τριακοσίων της Βουλής κι ένας θεός ξέρει τι άλλο μας περιμένει, ζωή νάχουμε…
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
