Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Στο χωριό μου, στην κωμόπολη της Δεσκάτης, άκουγα συχνά τη φράση «για την ψυχή του πατέρα μου», ενώ στην πόλη δεν την ξανάκουσα ποτέ. Τα λόγια αυτά λέγονταν, όταν έκανες κάτι, χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση. Η Γραφή κάπου λέει να δανείζουμε χωρίς να ζητάμε να μας επιστρέψουν το δάνειο. Εδώ ταιριάζει η φράση «για την ψυχή του πατέρα μου».
Ο εκ μητρός παππούς μου, ο μακαρίτης Αγγελάκης, όταν επέστρεψε από την Αμερική, άνοιξε υποδηματοποιείο, αλλά γρήγορα το έκλεισε. Όλοι αγόραζαν με δόσεις κι ο παππούς μου δεν ζητούσε να τον πληρώσουν. Οι περισσότεροι , αν όχι όλοι, ήταν συγγενείς. Δεν τον πείραζε που δεν τον πλήρωναν, διότι δεν το έκαναν από κακία, ήταν φτωχοί. Έτσι δε χαλούσε την καρδιά του με κανέναν.
Ο παππούς μου αγαπούσε όχι μόνο τους συγγενείς αλλά και τους συγχωριανούς του και του άρεσε να τους εξυπηρετεί. Η μητέρα μου έλεγε ότι ο παππούς μου χαιρόταν να προσφέρει στους άλλους χωρίς ανταμοιβή.
Ο κόσμος τον αγαπούσε κι όταν έφυγε για να πάει στη Λάρισα, να μείνει με την κόρη του -ήταν άρρωστος από ημιπληγία- πολύς κόσμος πήγε στην πλατεία της κωμόπολης, για να τον χαιρετήσει και μερικοί έκλαιγαν.
Ποιό ήταν άραγε το μυστικό του, που τον έκανε να χαμογελάει μπροστά στη δυστυχία; ‘Ηταν επιστάτης στο σχολείο και θυμάμαι, όταν μοίραζε η επιτροπή τα δέματα από την Αμερική, ο παππούς μου στάθηκε τελευταίος στη σειρά. Έίμασταν οι μόνοι, ο παππούς μου κι εγώ, που φύγαμε χωρίς να πάρουμε τίποτε. Ο παππούς μου με κρατούσε απ΄ το χέρι. Ήμουν εφτά ή οχτώ χρονών.
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Αλλά δεν ξέχασα ποτέ τον παππού μου, τον μακαρίτη Αγγελάκη, απ’ τη Δεσκάτη Γρεβενών. Τον άλλο παππού μου, το Μόσχο, τον Κρητικό, από το Μυλοπόταμο Ρεθύμνης Κρήτης. δεν τον γνώρισα. Πέθανε πριν γεννηθώ. Όταν ο παπα Ηλίας είδε την αγάπη που είχα για τους παππούδες, (ο παπα Ηλίας λάτρευε τη γνώση), είπε την παροιμία: «Έχεις γέρο; (εννοούσε σοφό), αγόρασε έναν).
Τώρα καταλαβαίνω το μυστικό του παππού μου. Ο Απόστολος γράφει για το μυστικό να χαμογελάμε μπροστά στη δυστυχία. «Ο Θεός ο ειπών εκ σκότους φως λάμψαι, ος έλαμψε εν ταις καρδιαις ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού (…) Εν παντί θλιβόμενοι αλλ’ ου στενοχωρούμενοι. Πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι περιφέροντες, ίνα και η ζωή του Ιησού εν τω σώματι ημών φανερωθεί.»Η χαρά του παππού μου ήταν ότι ο Θεός τον βλέπει. Και ότι αυτά που παθαίνει είναι συμμετοχή στα πάθη του Χριστού.
Ο παππούς μου ένιωθε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, που έγραψε «για το μυστήριο το αποκεκρυμμένο από των αιώνων και από των γενεών. Τώρα φανερώθηκε στους αγίους. Ο Θεός θέλησε να γνωρίσουν, ποιός είναι ο πλούτος του μυστηρίου τούτου, που είναι ο Χριστός εντός ημών, η ελπίς της δόξης.»
mlvardospot.blogspot.com
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
