Γράφει ο Μιχάλης Ι. Αργυρίδης
Βράδυ 28 του Φλεβάρη 2023. Σταμάτησε εκεί ο χρόνος. Από τότε άρχισε να γυρνά ανάποδα ο χρόνος. Γίνανε όλα άνω κάτω. Αλλάξανε τα σημάδια που μετράμε τον ήλιο, αλλάξανε και τα μέτρα που μετράμε το δίκιο. Μες στο σκοτάδι η… Κόλαση πλησιάζει στα Τέμπη, καβάλα σε δυο αμαξοστοιχίες, εμπορική η μια, επιβατική η άλλη. Ξαφνικά, μες στη γαλήνη της νύχτας ακούγεται ένας εκκωφαντικός κρότος κι αμέσως πιάνει φωτιά ο τόπος.
Οι αμαξοστοιχίες έχουν συγκρουστεί. Η γης τρέμει. Στύβει το χώμα και γεμίζει ο τόπος συντρίμμια, αποκαΐδια, πτώματα. Κραυγές ακούγονται από το κουφάρι της επιβατικής αμαξοστοιχίας. Κραυγές πόνου, απόγνωσης, αγωνίας. «Βοήθεια, δεν έχω οξυγόνο!». Κραυγές που μετρούν τον χρόνο και τη φρίκη. Και από κοντά και οι σειρήνες της πυροσβεστικής και των ασθενοφόρων που κουβαλούν τους δεκάδες τραυματίες και αλίμονο τους 57 νεκρούς.
Ξεχνιούνται όλα αυτά; Όχι, δεν πρέπει να ξεχάσουμε! Το «Δεν ξεχνώ» επιτυγχάνεται όταν η θύμηση δένει με τη γνώση, όταν η εμπειρία τρέφει τον παραδειγματισμό σαν παρακαταθήκη επιβίωσης μιας χώρας κι ενός λαού, αλλά και σαν σπονδή στους 57 νεκρούς του στυγερού εγκλήματος στα Τέμπη. 57 συνάνθρωποί μας δολοφονήθηκαν άδικα εκείνο το σημαδιακό βράδυ, στις 28 Φλεβάρη του 2023. Θυσιάστηκαν στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
Και ζητούν δικαίωση. Ζητούν να μην τους λησμονήσουμε, να μην λησμονήσουμε πως των αδικοχαμένων οι ψυχές δεν βρίσκουν ανάπαψη, ως την ώρα της δικαίωσης. Μην λοιπόν τα βάλουμε με τις ψυχές τους. Μην τους ταράξουμε τον εφησυχασμό της ελπίδας που στηρίζεται σε μας. Μην τους αποστερήσουμε το δικαίωμα να προσμένουν την ώρα της λύτρωσης. Μην διαλύσουμε την υπόσχεση της δικαίωσης – ύστατης προσφοράς – που οφείλουμε σε αυτούς. Γιατί θα το πικρομετανιώσουμε.
Μην λοιπόν τους απολησμονήσουμε. Οι ψυχές τους προσμένουν τη δικαίωση. Για να μπορέσουν μετά, αφού πρώτα πετάξουν σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας, να μας σφίξουν το χέρι νοερά και να πάνε πια γαλήνιες στη χώρα της αιώνιας ανάπαψης. Δεν είμαστε λοιπόν αθέατοι από αυτούς τους 57 νεκρούς. Μας παρακολουθούν το κατά που τραβάμε. Και περιμένουν. Για αυτό να κάνουμε ό,τι πρέπει. Και κάτι ακόμα: Όποιος ξεχνά, δεν αγαπά!
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
