Του Θεόδωρου Στάθη
Καλό είναι να θυμόμαστε άλλα προηγούμενα παρόμοια συμβάντα για να καταλαβαίνουμε προς τα πού πάμε και το διδακτικότερο παρόμοιο συμβάν με αυτό που άρχισε να συμβαίνει στις ΗΠΑ είναι ο τρόπος άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία, προϊόν και εκείνο μιας άλλης, δήθεν, δημοκρατίας, αυτή της Βαϊμάρης. Εκείνη την εποχή ο Χίτλερ προετοίμασε τα γνωστά ναζιστικά τάγματα εφόδου που διοργάνωσαν τη νύχτα των κρυστάλλων. Αυτό ακριβώς αντέγραψε και ο Τραμπ με την φημισμένη έφοδο των ταγμάτων του στο Καπιτώλιο. Οι ΗΠΑ, ήδη, έχουν μπει για τα καλά σε παρόμοια πορεία με αυτήν του Χίτλερ στη Γερμανία. Αυτό αποκαλύπτουν οι πρώτες ενέργειες αυτής της χώρας.
- Πρακτορείο ειδήσεων απεκλείσθη από τις ενημερώσεις του Λευκού Οίκου γιατί συνεχίζει να αποκαλεί τον κόλπο του Μεξικού ως κόλπο του Μεξικού και όχι της Αμερικής, παρά του ότι ο μεγαλύτερος όγκος υδάτων του κόλπου είναι μεξικάνικα.
- Οι καλύτεροι φίλοι του Τραμπ είναι στυγνοί δικτάτορες, όπως ο Πούτιν, και όλα τα φασιστοειδή κόμματα στην Ευρώπη τα οποία ανοιχτά προσπαθεί να τα ανεβάσει στην εξουσία για να έχει ελεύθερο πεδίο στην προσπάθειά του να κάνει, δήθεν, την Αμερική μεγάλη και την Ευρώπη μικροσκοπική. Έχει όλους τους μεγιστάνες του πλούτου μαζί του. Όσο η Γερμανία του Χίτλερ έγινε μεγάλη άλλο τόσο θα γίνει και η Αμερική. Μετά τον πόλεμο κανείς από τους Γερμανούς, ακόμα και αυτοί των ταγμάτων δεν γνώριζαν, δήθεν, ότι υπήρχαν κέντρα θανάτου και βασανισμού αθώων θυμάτων. Στο Γκουαντάναμο ήδη λειτουργεί ένα τέτοιο κέντρο και κατασκευάζονται ήδη και άλλα.
- Η πολιτική που ασκήθηκε μέχρι προ τινός, σε ό,τι αφορά την Ουκρανία, ήταν κυρίως της Αμερικής. Το ΝΑΤΟ ήταν προϊόν της αμερικανικής πολιτικής. Τη συνέχιση αυτής της συνεργασίας Αμερικής και Ευρώπης το νέο απολυταρχικό καθεστώς των ΗΠΑ την πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων, γιατί δεν βολεύει τα σχέδιά του. Αποκαλεί τον Ζελένσκι, που πίστεψε τους Αμερικανούς, δικτάτορα και συγχρόνως καλύπτει πλήρως την πολεμική εκστρατεία του Πούτιν στην Ουκρανία. Φυσικό, άλλωστε, φαίνεται, αφού και ο ίδιος τέτοιου είδους εκστρατείες ετοιμάζει προς τον Παναμά, τη Γροιλανδία κτλ., ενώ εσωτερικά ασκεί παρόμοια «δημοκρατική» πολιτική που ασκεί και ο Πούτιν δηλητηριάζοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους και έχει ήδη αρχίσει να ρυθμίζει τους αρμούς της εξουσίας με ταυτόσημο τρόπο που χρησιμοποιούν όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Ο Τραμπ θεωρεί πως προστατεύεται από τον μεγάλο Ωκεανό, μόνον πού σήμερα ολόκληρος ο Πλανήτης αποτελεί ένα μικρό χωριό και κανενός η προστασία δεν είναι δεδομένη. Η ίδια άποψη φαίνεται να επικρατεί και σε πολλά μέλη της αμερικανικής κοινωνίας, εάν κανείς κρίνει από τη στάση τους. Δεν βλέπω να κινείται φύλλο. Ενώ λίγο πριν ζήσαμε τα ξεσπάσματα των φοιτητών στα πανεπιστήμια της Ivy League για το παλαιστινιακό. Αλλά και αυτό φυσικό είναι να παρατηρείται αυτό το φαινόμενο σε απολυταρχικά καθεστώτα, γιατί πολλοί φοβούνται τις συνέπειες που μπορεί να ακολουθήσουν κάποια αντίδρασή τους. Η χούντα του «Παπαδόπουλου», το 1967, πάγωσε το πανελλήνιο και μόνον όταν τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο ξέσπασαν τα πρώτα σοβαρά δείγματα αντίδρασης από τους φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου στις αρχές του 1973 και ακολούθησε ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου στη συνέχεια. Είχε προηγηθεί η μαζική παρουσία του δημοκρατικού κόσμου στην κηδεία του Γέρου της Δημοκρατίας. Όμως, αυτή η ολιγωρία οδήγησε στον αφοπλισμό της Κύπρου και αυτός στην εισβολή της Τουρκίας και στην αρπαγή του 50% του Νησιού.
Όλη εκείνη την περίοδο, από το 1961, βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη και ως ήταν φυσικό αντιδράσαμε από την πρώτη μέρα στις 21 Απριλίου του 1967 έξω από το Γενικό Προξενείο στους 79 Δρόμους. Η εκκλησία άφαντη και πολύ εχθρική στην αντίδρασή μας. Κήρυττε τον λόγο του Χριστού μαζί με την «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» της οποίας χριστιανικό έργο ήταν τα βασανιστήρια που οδήγησαν σε θάνατο αθώους πολίτες, που μιλούσαν για τη δημοκρατία, και οι φυλακίσεις.
Θα μου πείτε θα φτάσει μέχρι εκεί η Αμερική; Well wait and see!
*Άρθρο στον Κήρυκα της Νέας Υόρκης
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
