Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο λαός ο πορευόμενος εν σκότει είδε φως μέγα…
Ένας μόνο πειρασμός αν μας νικήσει είναι σαν να μας νίκησαν όλοι οι πειρασμοί. Δεν οδηγούμαστε από το Πνεύμα αλλά από τη σάρκα.
Ο πειρασμός είναι όπως το έγκλημα. Και ένα μόνο έγκλημα , αν κάνουμε, πάμε φυλακή. Δεν είναι ανάγκη να κάνουμε όλα τα εγκλήματα για να είμαστε παραβάτες του ποινικού νόμου.
Το ίδιο ισχύει και με τον ηθικό νόμο. Ακόμα και από ένα πειρασμό να νικηθούμε, είμαστε παραβάτες όλου του ηθικού νόμου. Δεν ζούμε κατόπιν εν πνεύματι, αλλά κατά σάρκα.
«Εσείς’, γράφει ο Απόστολος Παύλος προς τους Γαλάτες, επ’ ελευθερία εκλήθητε και επιθυμίαν σαρκός να μην τελέσητε. Ο Θεός σας κάλεσε για να ζήσετε ελεύθεροι. Να μη γίνει η ελευθερία αφορμή για αμαρτωλή διαγωγή, αλλά με αγάπη να υπηρετείτε ο ένας τον άλλον.
Και για έναν άλλο σπουδαίο λόγο δεν αφήνουμε κανένα πειρασμό να μας νικήσει, ιδίως στις μέρες μας. Το κακό τώρα δρα απροκάλυπτα. Η ήττα έχει αντίκτυπο παντού. Ένας στίχος θα μπορούσε να σημαίνει ακριβώς αυτό. Εννοώ το στίχο του Σεφέρη από το ποίημα, «κι αν ο αγέρας φυσα». «Μας βαραίνουν οι φίλοι, που δεν ξέρουν πια πώς να πεθάνουν». Σαν απάντηση είναι ότι χάθηκαν οι αξίες της ευλάβειας της ζωής.
«Χίλιοι καλοί χωράνε», λέει η παροιμία του παραδοσιακού Έλληνα. Ο χώρος δεν είναι ο φυσικός χώρος. Είναι σύμβολο της καρδιάς μας. Και το νόημα παροιμίας είναι ότι στην καρδιά μας χωράνε χίλιοι καλοί, αλλά ένας αντικοινωνικός δε χωράει. Η αρετή είναι κοινωνική και δεν πεθαίνει ποτέ, λέει ο Ευριπίδης, επειδή δεν είναι υλική.
Στην εποχή αυτή λείπει η ευλάβεια της ζωής και της ελευθερίας των ανθρώπων. Οι ύμνοι της Εκκλησίας ενισχύουν το ηθικό των φτωχών και αξίζει σε κάθε ευκαιρία να μεταδίδονται. Η Εκκλησία προβλέπει την εποχή αυτή, ότι θα είναι το τελευταίο οχυρό των διωκομένων. Παραθέτουμε το μεθ’ ημών ο Θεός. Πρέπει να το διαβάζουμε κάθε μέρα για να παίρνουμε θάρρος. Είναι από το μεγάλο απόδειπνο της μεγάλης Τεσσαρακοστής:
«Μεθ’ ημών ο Θεός, γνώτε, έθνη, και ηττάσθε, ότι μεθ’ ημών ο Θεός.
Επακούσατε έως εσχάτου της γης.
Ισχυκότες ηττάσθε.
Εάν γαρ πάλι ισχύσητε, και πάλιν ηττηθήσησθε…
Και ην αν βουλήν βουλεύσησθε, διασκεδάσει Κύριος…
Και λόγον ον εάν λαλήσητε ου μη εμμείνη εν υμίν…
Τον δε φόβον υμών ου μη φοβηθώμεν, ουδ’ ου μη ταραχθώμεν…
Κύριον δε τον Θεόν ημών, αυτόν αγιάσωμεν, και αυτός έσται υμίν φόβος…
Και εάν επ’ αυτώ πεποιθώς έσομαι επ’ αυτώ και σωθήσομαι δι’ αυτού…
Ιδού εγώ και τα παιδία, α μοι έδωκεν ο Θεός…
Ο λαός ο πορευόμενος εν σκότει είδε φως μέγα…
Οι κατοικούντες εν χώρα και σκιά θανάτου, φως λάμψει εφ’ υμάς…
ότι παιδίον εγεννήθη ημίν , υιός, και εδόθη ημίν…
Ου η αρχή εγεννήθη επί του ώμου αυτού…
Και της ειρήνης αυτού ουκ έστιν όριον…
Και καλείται το όνομα αυτού Μεγάλης Βουλής Άγγελος…
Θαυμαστός σύμβουλος…
Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, …
Πατήρ του μέλλοντος αιώνος…»
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
