Του π. Δημητρίου Τσιγάρα
Σύμφωνα με την ανάγλυφη επιγραφή, το τέμπλο του ναού της Ζωοδόχου Πηγής του Αργυροπουλίου φιλοτεχνήθηκε το 1884. Εκείνη την περίοδο εργάζονταν στη γύρω περιοχή ξυλογλύπτες από το Μέτσοβο, οι οποίοι ήταν γνωστοί για την καλή τεχνική τους και τον όμορφο διάκοσμο των ξύλινων τέμπλων σε ναούς του Τυρνάβου και των γύρω χωριών.
Η Ζωοδόχος Πηγή ανεγέρθηκε το 1881, αμέσως μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλία από τον οθωμανικό ζυγό, οπότε η περιοχή μας ήταν παραμεθόριος, τελευταίο τμήμα του ελληνικού κράτους. Μετά την ολοκλήρωση της ανέγερσης του ναού, ήρθε η στιγμή της εσωτερικής επένδυσής του, η οποία, σύμφωνα με τα μέσα της εποχής, θα ήταν σε σίδηρο, ή πέτρα ή ξύλο.
Την περίοδο εκείνη, ο ιερέας του χωριού μας, με τους επιτρόπους του ναού, ήρθαν σε συνεννόηση με τους ξυλογλύπτες, οι οποίοι, όπως γινόταν πάντα, παρουσίασαν το σχέδιο με τον διάκοσμο και τις λεπτομέρειες και προσδιόρισαν την αμοιβή τους. Μετά την οριστικοποίηση της συμφωνίας τους, ξεκίνησε η κατασκευή του τέμπλου από ξύλο καρυδιάς.
Οι διαστάσεις του τέμπλου είναι 10,80 μ. φάρδος και 4,40 μ. ύψος. Υπάρχουν 3 θύρες: η κεντρική (Ωραία Πύλη) έχει άνοιγμα 0,80 Χ 2 μ. ύψος, η δεξιά (Διακονικό) 0,68 Χ 1,95 μ. ύψος και η αριστερή 0,74 Χ 2,05 μ. ύψος. Στο κάτω διάζωμα υπάρχουν, εναλλάξ, 10 μοτίβα κορνίζας 0,65 Χ 0,80 μ. και ο εσωτερικός σκαλιστός διάκοσμος των ορθογώνιων μοτίβων (0,42 Χ 0,42 μ.) Το ένα σχέδιο έχει φύλλα σε σχήμα σταυρού και στις 4 γωνίες λουλούδια με πέταλα.
Στο άλλο σχέδιο υπάρχουν σκαλιστά φύλλα, από έξω προς τα μέσα, και στο κέντρο ένα μεγάλο λουλούδι με πέταλα περιμετρικά με βαθύ σκάλισμα. Το τρίτο διακοσμητικό είναι σε σχήμα Χ με φύλλα δένδρων έχοντας στο μέσο πάλι το λουλούδι με τα πέταλα, σε πιο μικρή κλίμακα. Το κάθε μοτίβο του κάτω διαζώματος χωρίζεται με σκαλιστά κολονάκια (ύψος 0,80 Χ 0,09 φάρδος), όπου φαίνεται στο κάτω μέρος να ξεκινάει ένα βάζο και μέχρι επάνω ένα απλό με 2 ροζέτες λουλουδιών με φύλλα. Μετά από μία εξωτερική συστάδα ξύλου, υπάρχει ένα μικρό κάθισμα για την μικρή εικόνα προς προσκύνηση και το παράλληλο μοτίβο με διαστάσεις 0,70 Χ 0,30 μ. και στο εσωτερικό μία παράσταση σκαλιστή 0,60 Χ 0,20 μ. Οι παραστάσεις είναι όλες σε κυκλικά σχήματα με λουλούδια από την μία πλευρά προς την άλλη.
Αμέσως από την επάνω πλευρά, μέσα σε πλαίσιο με κορνίζα, υπάρχουν οι κεντρικές εικόνες του τέμπλου με επένδυση (πουκάμισο). Οι διαστάσεις των εικόνων είναι 0,89 Χ 0,62 μ. ύψος και φάρδος. Όπως κοιτάζουμε το τέμπλο, από την δεξιά πλευρά και από την μέση του κέντρου, δεσπόζει η εικόνα του Ζωοδότη Χριστού, κρατώντας το Ευαγγέλιο και ευλογώντας με την δεξιά χείρα. Ακολουθούν ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ευλογώντας με την δεξιά, ενώ κρατάει την κεφαλή του με την αριστερή χείρα. Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας που φοράει το ωμοφόριο με εγκόλπιο και ποιμαντική ράβδο και ευλογώντας με την δεξιά. Η επόμενη εικόνα είναι των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Αντιπαραβάλλεται η θύρα του Διακονικού και μετά η εικόνα του έφιππου Αγίου Δημητρίου.
Από το κέντρο και προς τα αριστερά είναι η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου που κρατάει τον μικρό Χριστό στην αγκαλιά της και αμέσως μετά η εορτάζουσα και πολιούχος του χωριού μας εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής, όπως εικονίζεται πάντοτε από τους αγιογράφους. Ακολουθούν στη σειρά και προς αριστερά ο Άγιος Νικόλαος Μύρων της Λυκίας, κρατώντας το Ευαγγέλιο, φορώντας το ωμοφόριο και ευλογώντας με την δεξιά χείρα. Αμέσως μετά η εικόνα της Αγίας Τριάδος, με τον Πατέρα, τον Υιό και από επάνω το Άγιο Πνεύμα, με μορφή περιστεράς. Η αγιογραφία αυτή είχε καθιερωθεί παλαιότερα σε κάποια μέρη αντί της φιλοξενίας του Αβραάμ. Ακολουθεί η θύρα που εξέρχεται ο ιερέας με τα Άγια των Αγίων και η αγιογραφία του έφιππου Αγίου Γεωργίου.
Όλες οι εικόνες είναι της περιόδου 1899-1904. Οι κύριες κολόνες, από εικόνα σε εικόνα, είναι περίτεχνες με ωραίο λεπτεπίλεπτο άνθος και το επάνω μέρος κιονόκρανο με γυριστό βαθύ σκάλισμα.
Στην επάνω πλευρά των εικόνων υπάρχει ένα τετράγωνο μοτίβο με εσωτερικό ημικυκλικό διάκοσμο. Στους μεγαλομάρτυρες υπάρχει ένα σκαλιστό εξαπτέρυγο και στις θύρες ένας ωραίος σκαλιστός δικέφαλος αετός, έχοντας γύρω-γύρω άνθη. Όλες οι εικόνες έχουν διάφορα σχέδια με μπουκέτα λουλουδιών, με φορά είτε προς τα μέσα, είτε προς τα έξω, ανάλογα με το σχέδιο. Η Ωραία Πύλη φέρει ως διακοσμητικό 2 πουλιά που τρώγουν σταφύλια. Όλα τα ημικυκλικά μοτίβα είναι διαστάσεων 60 Χ 40 εκ.
Από την μία άκρη έως την άλλη υπάρχει σκαλιστή και περίτεχνη άμπελος 10,80 Χ 0,24 μ., έχοντας στο μέσο το έτος κατασκευής 1884, κάτω έναν άνθρωπο, είτε τον ιερέα του χωριού είτε κάποιον μάστορα που εκοιμήθη.
Στο επάνω μέρος του κέντρου δεσπόζει η εικόνα του Μυστικού Δείπνου (1,30 Χ 0,65 μ.), στο τέλος αριστερά ο προφήτης Ηλίας και στα δεξιά ο Μωυσής (53 Χ 30 εκ.), κρατώντας τις 10 εντολές, μεγάλες κυκλικές ροζέτες λουλουδιών, με εσωστρεφή διάταξη φύλλων να ακουμπούν σε πέταλα μαργαρίτας. Οι διστάσεις του κεντρικού μέρους είναι 5,70 Χ 1,04 μ.
Αριστέρα και δεξιά του τέμπλου υπάρχει σαν είδος διακοσμητικής καγκελαρίας (2,55 Χ 1,04 μ.) με εσωτερικά μοτίβα λουλουδιών και σχημάτων και να προεξέχουν κολονάκια, τα οποία στα τελειώματα έχουν φύλλα σε σχήμα φτέρης. Στην αριστερή πλευρά, σε μικρή κλίμακα και μεταγενέστερης ζωγραφικής, υπάρχουν οι εξής αγιογραφίες:
Το Γενέσιον της Θεοτόκου, Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, η Γέννηση του Ιησού Χριστού, η Υπαπαντή του Κυρίου, η Βάπτιση του Χριστού, η Έγερσις του Λαζάρου, η Βαϊοφόρος και ο Νυμφίος. Από την απέναντι δεξιά πλευρά οι εξής εικόνες:
Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού, η ψηλάφηση του Θωμά, οι Μυροφόρες, η Ανάληψη του Κυρίου, η Μεταμόρφωση του Χριστού, ο Ιησούς και η Σαμαρείτιδα, ο Ιησούς και ο Παραλυτικός και, τέλος, η Πεντηκοστή. Όλες οι μικρές εικόνες έχουν διάσταση 36 Χ 26 εκ.
Επάνω από την εικόνα του Μυστικού Δείπνου υπάρχει ακόμη μία σειρά έχοντας ως σκαλιστό διάκοσμο γυρλάντες με μικρά πέταλα και λουλούδια 5,60 Χ 0,25 μ. και από εκεί και πάνω στη σημερινή μορφή του τέμπλου βρίσκεται στο μέσον ο επιζωγραφισμένος και σκαλιστός, περιμετρικά, σταυρός (1,25 Χ 0,80 μ.) και αριστερά και δεξιά τα λυπητερά, 2 δράκοι (90 Χ 60 εκ.) με το κεφάλι και το σώμα κάτω ενώ επάνω τους πατούν η Θεοτόκος και ο Ιωάννης. Ο παλαιός σταυρός, μαζί με τους παλαιούς δράκους και τα λυπητερά χάθηκαν και αυτά, όπως και μέρος του τέμπλου κάτω στην βάση του σταυρού. Εκείνη την περίοδο χάθηκε και η ωραία αγιογραφία με το Άγιον Μανδήλιον.
Το Δεσποτικό, με την περίτεχνη διακόσμηση είναι, επίσης, του έτους 1884. Στο κάτω μέρος, αριστερά και δεξιά, είχε 2 μικρούς λέοντες αλλά χάθηκαν. Η βάση του είναι 1,24 Χ 0,40 μ. και το επάνω ξυλόγλυπτο μέρος 2,78 Χ 0,74 μ. συν το απλό σχέδιο της μήτρας (35 Χ 55 εκ) και τελειώνει σε σταυρό. Αριστερά και δεξιά υπάρχουν σκαλιστοί δράκοι, μία σειρά διακοσμητικών λουλουδιών και φύλλων και στο επάνω μέρος του ένα μεγάλο πέταλο άνθους σε σχήμα σταυρού. Στην εσωτερική μεριά υπάρχει η εικόνα του Χριστού Αρχιερέως.
Ακριβώς στον ίδιο ρυθμό είναι κατασκευασμένο, σε μεγαλύτερη κλίμακα και το σκαλιστό τέμπλο του μητροπολιτικού ναού της Παναγίας Φανερωμένης του Τυρνάβου (1874), και σε μικρότερη κλίμακα το σκαλιστό τέμπλο του ναού της Αγίας Τριάδας του Τυρνάβου (1877). Προφανώς, η ίδια συντεχνιακή ομάδα σκάλισε τα παραπάνω τέμπλα.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
