του Βάιου Κουτριντζέ, συγγραφέα
ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ συμμετέχουν αρμονικά νους και όραση. Όμως σε αντίθεση με το μυαλό, που τέρπεται από την πληθώρα των νοηματικών γεύσεων, τι απολαμβάνουν τα μάτια εκτός από πυκνογραμμένες σελίδες, που τις περισσότερες φορές συντίθενται από ακαλαίσθητες γραμματοσειρές, ατελείωτα κείμενα(1) χωρίς υποδιαίρεση σε κεφάλαια, χωρίς αρχιγράμματα και στολιδάκια, χωρίς ένα θεματικό σκίτσο, μία, έστω, γκραβούρα;
Οι σύγχρονες εκδόσεις λογοτεχνικών βιβλίων, ιδιαιτέρως των πεζογραφημάτων, είναι γενικώς παραδεκτό ότι χαρακτηρίζονται από αισθητική ένδεια, αφού όλες οι προσπάθειες του επιμελητή εξαντλούνται στην εξωτερική εμφάνιση, όπου τοποθετούνται έτοιμες εικόνες, φωτογραφίες ή ζωγραφικά έργα(2) άσχετα ως επί το πλείστον με το περιεχόμενο του βιβλίου, που καταλαμβάνουν όλο το εξώφυλλο σε βάρος των λοιπών στοιχείων που πρέπει να τυπωθούν εκεί· δηλαδή τον τίτλο, το όνομα του συγγραφέα και του εκδότη.
Πολλοί συγγραφείς θα έδιναν και τη ψυχή τους ακόμη για ένα κόσμημα(3), που θα έκανε πιο όμορφο το βιβλίο και θα ξεκούραζε το βλέμμα του αναγνώστη. Όμως μια τέτοια απαίτηση θα ανέβαζε το κόστος εκτύπωσης και οι εκδότες δεν ξοδεύουν τα χρήματά τους. Οι εξαιρέσεις όμως υπάρχουν και κάποιοι ευτυχείς συγγραφείς έχουν κατορθώσει να επιβάλουν τον τρόπο παρουσίασης του έργου τους, ενώ και κάποιοι εκδότες(4) με μεράκι στολίζουν τα βιβλία που εκδίδουν με πανέμορφα σχεδιάκια, που χαροποιούν ιδιαίτερα τους φιλαναγνώστες. Τα βιβλία αυτά καταντούν συλλεκτικά και οι σχετικοί με τα εκδοτικά τα γνωρίζουν και τα αναζητούν απελπισμένα μέχρι να τα αποκτήσουν.
Ο Νίκος Χουλιαράς είναι από τους τυχερούς συγγραφείς. Ζωγράφος ων έχει γεμίσει τα βιβλία του με πολυάριθμες βινιέτες. Χαίρεσαι να διαβάζεις και να χαζεύεις τις παράξενες μαυριδερές φιγούρες, μέσα σε πλαίσια, βγαλμένες από την πλοκή του διηγήματος που συνοδεύουν. Ανθρώπινες φιγούρες σε χορευτικές κινήσεις μέσα σε περίκλειστα καρέ. Σε πολλά σκίτσα διακρίνουμε λογάκια, που έχουν σχέση με το εικονογραφημένο στιγμιότυπο. Ο Νίκος Χουλιαράς φλερτάρει με τα κόμιξ. Οι ζωγραφιές του θυμίζουν τα εικονο-γραφηγήματα. Τα σκιτσάκια του στη σειρά θα συνέθεταν υπέροχα κόμιξ! Όμως κι έτσι που μας τα προσφέρει μέσα στα βιβλία του είναι υπέροχα!
Σημειώσεις:
1. Η πιο άδικη μεταχείριση κειμένου, που έτυχε να διαπιστώσω, έγινε στο δίτομο έργο : «Το φιδόδενδρο» του Κώστα Καφαντάρη, εκδ. Οδυσσέας, 1988, μία συλλογή παραμυθιών δίχως ένα στολίδι !
2. Πολλοί εκδότες έχουν επιδοθεί σε μία άγρα έργων ζωγραφικής φημισμένων δημιουργών του χρωστήρος μόνο και μόνο για εντυπωσιασμό του αγοραστή.
3. Διάβασε το βιβλίο του Νίκου Καχτίτση: «Η περιπέτεια ενός βιβλίου», εκδ. Στιγμή, 1985.
4. Κείμενα, Στιγμή, Νεφέλη, κ.ά.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
