Λογοτεχνικό δοκίμιο του Βάιου Κουτριντζέ, συγγραφέα
Εραστές, ευτυχισμένοι εραστές
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΤΙΤΛΟΣ: Εραστές, ευτυχισμένοι εραστές…
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: AMANTS, HEUREUX AMANTS…
ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Γαλλική
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: VALERY LARBAUD
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Βάνα Χατζάκη
ΕΚΔΟΤΗΣ: ΑΓΡΑ
ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2005
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: Πρώτη
ISBN:960-325-606-4
ΣΧΗΜΑ: 10,50×19,50
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Κοινωνικό
Είναι το τρίτο μυθιστόρημα του Βαλερύ Λαρμπώ. Το πρώτο ήταν η «Φερμίνα Μάρκες» (1911) και δεύτερο το: «A.O. Barnabooth, Le pauvre chemisier, son journal intime» (1913), που δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Ο Λαρμπώ εκτός απ’ τα πιο πάνω βιβλία έγραψε ποίηση, δοκίμιο και πραγματοποίησε πολλές μεταφράσεις απ’ τις οποίες έγινε ευρύτερα γνωστός. Για ν’ αντιληφθούμε το λόγο για τον οποίο ο Λαρμπώ έγραψε τους «Εραστές» πρέπει να γνωρίσουμε μερικές πτυχές της ζωής του.
Ο Β.Λ. κληρονόμησε, σε μικρή ηλικία, την πατρική περιουσία κι επομένως δεν αντιμετώπισε ποτέ του οικονομικά προβλήματα. Σπούδασε στη Σορβόννη φιλόλογος και γνώριζε αρχαία ελληνικά και λατινικά. Τα τρία αυτά στοιχεία αρκούν, για να μπούμε στο πνεύμα της μικρής ιστορίας των «Εραστών«. Αρχίζοντας μας μιλά για ένα ταξίδι του στην Ελλάδα: Αθήνα, Μέγαρα, Κύθηρα, Σούδα, ομολογώντας την αγάπη του για τον τόπο μας και την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Αυτό το στοιχείο είναι διάσπαρτο σ’ όλη την έκταση του βιβλίου. Όμηρος, Λουκιανός, Αριστοφάνης, Αλεξανδρινοί, Αθηνά, Άρτεμις, Αφροδίτη. «Ωστόσο, οι ωραιότερες θαλασσινές πόλεις είναι εκείνες που από ραθυμία ποτέ δεν απλώθηκαν ως τη γειτονική τους ακτή: η Αθήνα, η Βαλέντσια…» γράφει.
Στη μικρή πόλη που ζει έρχεται να τον επισκεφτεί η πρώην ερωμένη του, αλλά η συνάντησή τους δεν είναι όπως τη φαντάστηκε. Η Ίνγκα έχει ερωμένη: την Τσέρι και δεν υπάρχει περίπτωση επανασύνδεσης. Η Τσέρι μάλιστα του φέρεται ψυχρά. Ο ήρωας, όμως, της ιστορίας θα τις καταφέρει και τις δυο, αφού πρώτα τις ποτίσει σαμπάνια και τις μεθύσει. Η Ίνγκα που έχει περάσει ρομαντικά μαζί του, μια βδομάδα σε μια σουηδική πόλη, του δίνεται εύκολα. Η Τσέρι, όμως, θα του κάνει απλώς τη χάρη και μετά θα πέσει στην αγκαλιά της Ίνγκας. Δεν τον επιθυμεί σαν άντρα. Τώρα πια μήτε και η Ίνγκα.
Ο ήρωας το καταλαβαίνει πολύ καλά κι αποχωρεί, τη νύχτα, στο δωμάτιό του, για να επιστρέψει το πρωί πριν χαράξει. «Οι καμπύλες τους μπερδεμένες κάτω απ’ τα σκεπάσματα· μπλεγμένες» θα γράψει, βλέποντάς τες να κοιμούνται πιασμένες χέρι χέρι. Απ’ αυτή τη στιγμή και μέχρι το τέλος του αφηγήματος, ο ήρωας σκέπτεται με παραληρηματικό τρόπο, ευρισκόμενος σε σύγχυση.
Δεν έχει ακόμη κατασταλάξει αν αποτίναξε από πάνω του την αγάπη του για την Ίνγκα ή συνεχίζει να την αγαπά. Απ’ τη μια θέλει να φύγουν και να μείνει μόνος του στην ησυχία του, απ’ την άλλη θα μπορούσε να ζήσει και με τις δύο. Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πως ο ήρωας ταυτίζεται με το συγγραφέα όχι τόσο επειδή το κείμενο είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο -αυτό το στιλ το συνηθίζουν πολλοί συγγραφείς- αλλά γιατί οι περιγραφές τόπων με το μάτι ενός ταξιδιώτη ταιριάζουν γάντι στη ζωή που έκανε ο Λαμπρώ.
Ο Βαλερύ έφευγε διαρκώς και φυσικά όχι μόνος του. Θα ήταν περιζήτητος στο γυναικείο φύλο της πατρίδας του, το Βισύ, μα και του Παρισιού σαν διαπρεπής συγγραφέας, μορφωμένος και πλούσιος. Άλλωστε ο αριθμός των γυναικών που ανακαλεί στη μνήμη του μαρτυρούν ότι ο Βαλερύ ήταν ένας γόης της εποχής του. Ακόμη και καθ’ ον χρόνο συμβαίνουν τα γεγονότα προσέχει μια άλλη κοπέλα την Πωλίν και συνεχώς αναφέρεται σε κάποια τρίτη γυναίκα. Μα και η Ίνγκα, που τον ξέρει λίγο παραπάνω, γυρίζει και λέει στην Τσέρι: «Ξέρεις, Ρομάνα, ο Φράντσια μας είναι καλλιτέχνης, και όπως όλοι οι καλλιτέχνες, δεν μπορεί να ζήσει πλήρως, εκτός κι αν υπάρχει μια γυναίκα δίπλα του».
_________________________
Σημειώσεις:
- Ο Γαλλικός ομότιτλος τόμος περιέχει δύο ακόμη νουβέλες.
- Ο τίτλος της νουβέλας είναι από τα«Δύο περιστέρια«,Les deux Pigeons: Απ’ τον ΙΧ μύθο του La Fontaine
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
