Τάσος Σουφλιάς: Έτσι έφερα το τένις στη Λάρισα

Η Larissanet αποφάσισε να αναζητήσει την ιστορία του τένις στο νομό Λάρισας. Οι δρόμοι αυτής της αναζήτησης οδήγησαν σε έναν άνθρωπο του αθλητισμού, έναν άνθρωπο που είναι άμεσα συνδεδεμένος και αγαπάει την ΑΕΛ, έναν άνθρωπο που έχει καταγράψει μια ξεχωριστή πολιτιστική ιστορία και διαδρομή με τους Σαρακατσάνους.

Ο λόγος για τον κύριο Τάσο Σουφλιά, με τον οποίο συναντηθήκαμε και ξετυλίξαμε το κουβάρι των αναμνήσεων σχετικά με την ιστορία του Ομίλου Αντισφαίρισης Λάρισας.

Στις πρώτες του κουβέντες ο κ. Σουφλιάς επισήμανε: «Παρότι άνθρωπος του ποδοσφαίρου από γεννησιμιού μου μέχρι σήμερα, έχω παίξει μπάσκετ, βόλεϊ, και ασχολήθηκα και με τον στίβο. Το άθλημα του τένις δεν το γνώριζα. Ως φοιτητής διέμενα κοντά στο πεδίο του Άρεως που είναι οι εγκαταστάσεις του Πανελληνίου γυμναστικού συλλόγου, όπου πήγαινα και γυμναζόμουνα με έναν φίλο μου. Ο Πανελλήνιος είχε και τμήμα τένις, το οποίο μας κίνησε το ενδιαφέρον. Μια μέρα έρχεται ο φίλος μου και μου λέει «βρήκα δυο ρακέτες, δεν πάμε να δοκιμάσουμε;». Νέοι και γυμνασμένοι όπως ήμασταν τρέχαμε πολύ, αλλά τη μπάλα δεν την πετυχαίναμε. Αυτό προκάλεσε την περιέργεια του συντηρητή των εγκαταστάσεων ο οποίος ήταν και προπονητής, ονόματι Μαργώνης. Αργότερα συνάντησα σε κάποιο σεμινάριο τον γιο του που ήταν προπονητής. Αυτός προσφέρθηκε να μας δείξει κάποια βασικά πράγματα».

Η πρώτη σκέψη

Μετά το πέρας των σπουδών μου και με την επιστροφή μου στη Λάρισα το 1967, αρχίζει η ενασχόλησή μου με την ΑΕΛ. Το 1974, όταν αποχώρησα από την ΑΕΛ, έχοντας μείνει η ιδέα σε κάποια άκρη του μυαλού, αναρωτήθηκα γιατί να μη δημιουργηθεί στη Λάρισα ένας σύλλογος τένις. Κατεβαίνοντας στην Αθήνα άρχισα να συγκεντρώνω στοιχεία (καταστατικά, επίσκεψη συλλόγων, παρακολούθηση αγώνων), γνωρίστηκα με τον πρόεδρο της ΕΦΟΑ (Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Αντισφαίρισης), Μίμη Στεφανίδη και τον γραμματέα Διονύση Γάγκα και – μέσω του Διονύση Τόμπορη – τον ΓΓΑ Κώστα Παπαναστασίου, μέλος του Πανελληνίου από το 1959.

Στη συνέχεια αναζήτησα ιδρυτικά μέλη και απευθύνθηκα στους φίλους του ποδοσφαίρου, που ήταν γνωστά μέλη της κοινωνίας της Λάρισας. Υπήρξαν προτάσεις για τη δημιουργία ιδιωτικού ομίλου με σκοπό το κέρδος, οι οποίες απορρίφθηκαν λόγω πεποιθήσεων αντίθετων με την ορολογία του κέρδους.

Ιδρυτικά Μέλη Ομίλου Αντισφαιρίσεως Λαρίσης

(Η σειρά των ονομάτων καταγράφεται όπως αυτή εμφανίζεται στο καταστατικό ίδρυσης του ομίλου, από αριστερά προς δεξιά)

Έχοντας τη σύμφωνη γνώμη τους αρχίζει η διαδικασία ίδρυσης του Ομίλου Αντισφαίρισης Λαρίσης. Παίρνοντας σαν αφορμή μια πληροφορία ότι η Τράπεζα Πίστεως πρόκειται να κάνει κάτι σχετικά με το τένις, επισκέπτομαι τον τότε διευθυντή της, Στέφανο Καραθανάση, ο οποίος δεν ήταν σχετικός με το άθλημα. Μπορεί η πληροφορία να ήταν λανθασμένη, αλλά άδραξα την ευκαιρία να του εξηγήσω τις προθέσεις μου, να του δείξω τον κατάλογο των μελών, όπου υπήρχαν ονόματα ατόμων με τα οποία ο ίδιος συνεργάζονταν. Η πρώτη κίνησή του ήταν η διάθεση αίθουσας στη διάθεση της διοικούσας επιτροπής, στον πρώτο όροφο του καταστήματος επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας (μετέπειτα Παπαναστασίου).

Η πρώτη επαφή

Στην πρώτη συνάντηση των ιδρυτικών μελών προτάθηκε να ηγηθεί της προσπάθειας αυτής ο Στέφανος Καραθανάσης, ο οποίος με ευχαρίστηση την αποδέχθηκε. Συγκροτήθηκε η πρώτη διοικούσα επιτροπή με πρόεδρο τον Καραθανάση, γραμματέα τον δικηγόρο Χάρη Γκανούρη και έφορο τον Τάσο Σουφλιά.

Στις 14 Οκτωβρίου 1975, εγκρίνεται από τα ιδρυτικά μέλη το καταστατικό του ομίλου και στις 25 Νοεμβρίου 1975 από το Πρωτοδικείο Λαρίσης, με την απόφαση 193/75. Άμεσα συγκροτείται το πρώτο Δ.Σ. και πραγματοποιείται η εγγραφή του ομίλου στην ΕΦΟΑ.

Σύμφωνα με το καταστατικό, τα μέλη καταβάλουν για την εγγραφή τους το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) δραχμών, ενώ η ετήσια εισφορά ανέρχεται στο ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) δραχμών.

Ακολουθεί η αναζήτηση χώρου για τις εγκαταστάσεις του ομίλου (γήπεδα, γραφεία). Βρίσκεται ο ανενεργός θερινός κινηματογράφος «Χαραυγή», επί της οδού Φαρσάλων, ιδιοκτησίας Κων. Σπανού, ο οποίος ενοικιάζεται έναντι συμβολικού ετησίου τιμήματος και δημιουργούνται δύο γήπεδα (ένα διπλό, ένα μονό), αποδυτήρια, γραφεία και εντευκτήριο, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, χάρη στη συμβολή εργολάβων, με την αμέριστη βοήθεια του μέλους Στέφανου Μπαλατσού.

Στην εκμάθηση του αθλήματος ήταν ευτυχής συγκυρία ο επαναπατρισμός στη χώρα δύο νέων παιδιών, του Γιώργου Παζάρα και του Ηλία Τάχα, που ήταν άριστοι γνώστες της τεχνικής του αθλήματος.

Σταδιακά το ενδιαφέρον μεγαλώνει, το άθλημα αρχίζει να γίνεται ευρύτερα γνωστό και αρχίζει να αποβάλλεται η νοοτροπία του σνομπισμού.

Με σκοπό την ενημέρωση του προέδρου του ομίλου περί του αθλήματος, Καραθανάσης, Σουφλιάς, Μπαλατσός και Παζάρας επισκέπτονται τα γραφεία της ομοσπονδίας και τις εγκαταστάσεις του Πανελληνίου Γ.Σ. Ο Παζάρας λαμβάνει μέρος σε μίνι τουρνουά και αφήνει άριστες εντυπώσεις με την εξαιρετική τεχνική του.

Οι συνεχείς επαφές με τους Στεφανίδη και Γάγκα είχαν ως αποτέλεσμα ο ΟΑΛ να γίνει το αγαπημένο παιδί της ομοσπονδίας, η οποία δωρίζει στον όμιλο κανονάκι εξάσκησης.

Η επόμενη κίνηση αφορά μια έντονη δραστηριότητα με υποτυπώδες αγωνιστικό τμήμα, συμμετοχή σε σεμινάρια, παρακολούθηση αγώνων, συμμετοχή αθλητών σε διοργανώσεις όπως ο Βασίλης Σούκος και ο Ξανθή Μπαμπάνη, με επικεφαλής πάντα τον Γιώργο Παζάρα.

Όλες αυτές οι εξελίξεις καθιστούν απαραίτητη την εξεύρεση χώρου για τη δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων. Με το χτένισμα της περιοχής εντοπίζεται χώρος στα όρια Γίαννουλης-Φαλάνης, ο οποίος εκμεταλλεύεται από κάποιον ιδιώτη, κάτοικο της τελευταίας. Οι πρώτες διαπροσωπικές συναντήσεις μαζί του ήταν αρνητικές. Με τη συνδρομή του Καραθανάση, πατώντας κάποιο «κουμπί» του ιδιώτη, αυτός πείθεται για την παραχώρηση έκτασης δώδεκα (12) στρεμμάτων, έναντι τιμήματος τριακοσίων πενήντα χιλιάδων (350.000) δραχμών.

Μετά από γενική συνέλευση, και την ομολογουμένως άμεση ανταπόκριση των μελών συγκεντρώνεται το απαιτούμενο ποσό και εντός δεκαπέντε (15) ημερών ολοκληρώνεται η μεταβίβαση της έκτασης στον όμιλο.

Αρχίζει ο προσωπικός Γολγοθάς της περίφραξης και δενδροφύτευσης, η κατασκευή των πρώτων δύο γηπέδων, η εξασφάλιση νερού και ρεύματος και η κατασκευή ενός ημιυπόγειου οικήματος για την εξυπηρέτηση των γραφείων και του εντευκτηρίου, που αποτέλεσαν τις βάσεις του σημερινού οικοδομήματος.

Το 1979, αρχίζει η λειτουργία του ομίλου στις νέες εγκαταστάσεις. Ο αριθμός των μελών αυξάνεται, ενώ αρχίζει η δημιουργία παιδικών και αγωνιστικών τμημάτων. Ως εκπρόσωπος του ομίλου συμμετέχω σε πανεπαρχιακό συνέδριο ομίλων αντισφαίρισης, υπό την αιγίδα της ΕΦΟΑ, στην Πάτρα, όπου ο Όμιλος θέτει υποψηφιότητα για τη διεξαγωγή πανεπαρχιακού πρωταθλήματος για την επόμενη χρόνια (1981), διαθέτοντας δύο γήπεδα και έχοντας ως στόχο την κατασκευή άλλων δύο (2) τα οποία ετοιμάστηκαν έγκαιρα και οι αγώνες διεξήχθησαν με επιτυχία.

Συνεχίζεται η προσωπική ανησυχία για παρακολούθηση αγώνων, διοργάνωση σεμιναρίων τόσο στις εγκαταστάσεις του Ομίλου όσο και στις εγκαταστάσεις του κάμπινγκ της Σκοτίνας.

Σε κάποια συμμετοχή μου, με τέσσερις αθλητές του ομίλου, σε τουρνουά που διοργανώθηκε στη Φιλιππιάδα Πρέβεζας, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον Παναγιώτη Παπαχρήστο, ο οποίος φιλοξενούσε τον Άντζελ Πέντσεφ, καθηγητή πανεπιστημίου της Σόφιας, πρόεδρο προπονητών αντισφαίρισης Βουλγαρίας, τέως προπονητή εθνικής ομάδας αντισφαίρισης Βουλγαρίας και επικεφαλής της έδρας τένις του Ανωτάτου ινστιτούτου φυσικής αγωγής Σόφιας, ο οποίος είχε προσέλθει με αθλητές του στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Το 1987, οι δυο προαναφερόμενοι συνέγραψαν πόνημα με τίτλο «Προγραμματισμός και Διοίκηση της Εκπαίδευσης».

Με αφορμή τη γνωριμία αυτή, ο Πέντσεφ προσκαλείται στη Λάρισα, αποδέχεται την πρόσκληση και το 1990 έρχεται στην πόλη, με εικοσαμελή αποστολή προπονητών και αθλητών. Μετά από τένις κλίνικ που διεξήχθη τον Ιούνιο 1990 με επικεφαλής τον Χρήστο Τσιτσόπουλο, ακολουθεί νέο με επικεφαλής τον Πέντσεφ από 20 Αυγούστου έως 6 Σεπτεμβρίου 1990. Το τένις κλίνικ είναι η ομαδική προπόνηση 4-6 ατόμων, εφάμιλλων δυνατοτήτων, με στόχο τη βελτίωση των δεξιοτήτων και γνώσεων του παίκτη μέσα από διασκεδαστικά και συναρπαστικά παιχνίδια και φιλικό ανταγωνισμό.

Ο.Α.Λ., Αύγουστος 1990: Προπονητές και αθλητές, Έλληνες και Βούλγαροι κατά τη διάρκεια του τένις κλίνικ στις εγκαταστάσεις του Ομίλου.

Ο.Α.Λ., Αύγουστος 1990 (από αριστερά): Άντζελ Πέντσεφ, Τάσος Σουφλιάς, Βοηθός Πέντσεφ.

Αρχές Σεπτεμβρίου 1990, διοργανώνεται το «OPEN Λάρισα ‘90», με τη συμμετοχή αρκετών κορυφαίων παικτών της εποχής και με χρηματικό έπαθλο από την τράπεζα Πίστεως.

Ίσως πρόκειται για την κορύφωση του Ομίλου στον οποίο συμμετέχουν εκατόν πενήντα (150) παιδιά, υπό την καθοδήγηση και εξάσκηση τριών (3) προπονητών, με προπονήσεις κυρίως Σαββατοκύριακα.

Σε ανταπόδοση αυτής της επίσκεψης, τίθεμαι επικεφαλής της αποστολής είκοσι (20) παιδιών στις εγκαταστάσεις της γυμναστικής Ακαδημίας της Σόφιας, επί δεκαπέντε (15) ημέρες, ακολουθώντας ένα πρόγραμμα εφάμιλλο αυτού που είχε εφαρμοστεί στη Λάρισα.

Παράλληλα, συνεχίζονται οι εργασίες και προστίθενται άλλα δύο (2) γήπεδα με τον συνολικό αριθμό να ανέρχεται σε έξι (6).

Οι εκδηλώσεις του ομίλου αυξάνονται με εκδρομές και γιορτές, καθώς και συμμετοχή σε αγώνες πανελληνίων αθλημάτων. Η ενασχόλησή μου είναι συνεχής και ακατάπαυστη για διάστημα δεκαεπτά (17) ετών σε όλα τα επίπεδα. Προπονητής, έφορος εγκαταστάσεων, έφορος αγωνιστικού τμήματος), συμπεριλαμβανομένης της φροντίδας για καθημερινή μετάβαση του έμμισθου επιμελητή του χώρου στις εγκαταστάσεις του ομίλου. Τα απογεύματα ο όμιλος απασχολούσε επιπλέον έμμισθο υπάλληλο, υπεύθυνο για το κυλικείο και την τήρηση της σειράς προτεραιότητας των γηπέδων.

Φυσικά δεν έλειπε η παρακολούθηση επιμορφωτικών σεμιναρίων, με παρουσιαστές σπουδαίες προσωπικότητες, με  φορέα διοργάνωσης τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Επιμόρφωσης Προπονητών Τένις (Π.Σ.Ε.Π.Τ.), υπό την προεδρία του Χρήστου Τσιτσόπουλου.

Πιστοποιητικό συμμετοχής σε σεμινάριο του παγκοσμίου φήμης ψυχολόγου και συγγραφέα δεκαέξι βιβλίων, Dr. James Loehr, με θέμα «Προπόνηση Πνευματικής Αντοχής» (Αθήνα, 1/11/1990).

Πιστοποιητικό συμμετοχής σε σεμινάριο του Γάλλου τενίστα Jean–Paul Loth, με θέμα «Προπόνηση Υψηλών Προδιαγραφών» (Αθήνα, 26/10/1991).

Αυτονόητο είναι ότι συνεχίζεται ανελλιπώς η παρακολούθηση κάθε εκδήλωσης σχετικά με την ΑΕΛ.

Όλα αυτά τα χρόνια η προσωπική προσφορά στον όμιλο ήταν καθαρά ανιδιοτελής, με σκοπό τη μετάδοση του τένις σε τοπικό επίπεδο.

Η πικρία

Στη συνέχεια ο κ. Σουφλιάς εκφράζοντας την προσωπική του πικρία μας αναφέρει:

Αντιλαμβανόμενος ότι η πολύχρονη παρουσία μου ενοχλούσε, αποφασίζω να αποχωρήσω από τον Όμιλο και σήμερα έχω φθάσει στο σημείο να μην θέλω να παρακολουθήσω τένις ούτε τηλεοπτικά.

Ο Όμιλος συνέχισε την πορεία του, αλλά – κατά την προσωπική μου άποψη – όχι την ενδεδειγμένη, αφού λειτουργεί ως κλειστή λέσχη, χωρίς αθλητικά και παιδικά τμήματα, φθάνοντας στο σημείο να έχει διαγραφεί από μέλος της ομοσπονδίας αντισφαίρισης.

Χάρη στην συμβολή του μεγάλου ευεργέτη του ομίλου, αείμνηστου Στέφανου Καραθανάση, κατασκευάστηκε το υπέροχο οίκημα που κοσμεί σήμερα τις εγκαταστάσεις του Ομίλου. Προσωπική μου άποψη είναι ότι στο κτίριο πρέπει να δοθεί η ονομασία του ευεργέτη και πρώτου προέδρου Στέφανου Καραθανάση.

Τέλος, από την πλευρά μου, για όλα αυτά τα χρόνια, θα ήθελα να ευχαριστήσω γενικά όλα τα ιδρυτικά μέλη εν ζωή και μη, καθώς και αριθμό μετέπειτα μελών για τη στήριξη και την πολύτιμη βοήθειά τους προς το πρόσωπό μου.

Μετά την αποχώρησή σας υπήρξε κάποια κίνηση εκ μέρους του ομίλου για αναγνώριση της πολύχρονης προσφοράς σας;

«Όχι, και δεν είναι κάτι που με ενδιέφερε. Ότι πρόσφερα ήταν εγκάρδιο, χωρίς προσδοκία αναγνώρισης».

Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.