Φωτ. Θανάσης Καλιακούδας
Ήταν στο μακρινό 1928, σχεδόν έναν αιώνα πριν, όταν στη Λάρισα ξεπρόβαλε αγέρωχα ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια της εποχής: Ο Υδατόπυργος της ΔΕΥΑΛ!
Στην πραγματικότητα ήταν ένα κτίσμα – εγγύηση για την σταθερή, ποιοτική και καθολική υδροδότηση της πόλης.
Με τη δύναμη του Πηνειού ποταμού, ο υδατόπυργος εξυπηρέτησε τις υδρευτικές ανάγκες της Λάρισας για πάνω από 70 χρόνια. Αγόγγυστα τροφοδότησε με νερό κάθε σπίτι, κάθε οικογένεια, κάθε επιχείρηση της πόλης, μεταφέροντας το ζωοφόρο Πηνειό σε κάθε οικογένεια. Ξεδίψασε, καθάρισε και δρόσισε γενιές και γενιές.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο «πληγωμένος» από τη ρύπανση Πηνειός στράφηκε μόνο στις καλλιέργειες.
Η Λάρισα ξεκίνησε να υδροδοτείται από τις γεωτρήσεις και το Μεζούρλο φιλοξένησε τις νέες δεξαμενές υδροδότησης της πόλης, στο νέο εξωτερικό υδραγωγείο.
Ωστόσο, ο «αγέρωχος» Υδατόπυργος εξακολουθεί να στέκεται στις όχθες του Πηνειού, ως ένα ζωντανό κομμάτι της μνήμης της πόλης.
Ως ένα σύμβολο της αέναης ανάπτυξης και της ευημερίας της. Η ίδια η ΔΕΥΑΛ τον έκανε σύμβολο της, τον συντηρεί και τον «προσέχει» σαν μια πολύτιμη κληρονομιά. Σαν ένα στολίδι της Λάρισας που συνέβαλε αποφασιστικά στην εξέλιξη της, στην ευημερία και την ανάπτυξη της πιο δυναμικής πόλης μεσαίου μεγέθους της χώρας.
Οι μνήμες – λένε – είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της ύπαρξής μας. Και σίγουρα για τη Λάρισα oι μνήμες που «χωράνε» στις δεξαμενές του υδατόπυργου είναι ταυτόσημες με τις μνήμες της πόλης…
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
