Θεσσαλικό Θέατρο: Επιστρέφει από αύριο «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»

Επιστρέφει «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» στο Θέατρο «Κώστας Τσιάνος» με τις παραστάσεις να ξεκινούν κανονικά από την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου…

Αναλυτικά, σε σχετική ανακοίνωση επισημαίνονται τα εξής:

«Το Θεσσαλικό Θέατρο με την επιλογή να είναι πάντα παρόν στη ζωή της πόλης, μετέχει της κοινής μοίρας, αναλαμβάνοντας ρίσκο (το εκ του ασφαλούς δεν μας ταιριάζει). Με υψηλό αίσθημα ευθύνης για την ασφάλεια όλων, σταματήσαμε μόλις υπήρξαν περιστατικά Covid, πέρασαν όχι πέντε αλλά δέκα μέρες και συνεχίζουμε, πάντα με την τήρηση όλων των υγειονομικών μέτρων.

Από Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2022 πάλι στο Θέατρο «Κώστας Τσιάνος».

Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν του Μπέρτολτ Μπρέχτ το αριστούργημα της παγκόσμιας δραματουργίας, σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού, που αγαπήθηκε ιδιαίτερα συνεχίζει το κανονικό πρόγραμμα των παραστάσεων του από Τετάρτη έως και Κυριακή ολόκληρο τον Φεβρουάριο.

Πρόγραμμα παραστάσεων: Τετάρτη – Παρασκευή – Σάββατο στις 9μ.μ., Πέμπτη και Κυριακή στις 7μ.μ.

Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr

Πληροφορίες – κρατήσεις θέσεων τις ημέρες των παραστάσεων στο 2410533417

10:00-14:00 και 18:00-21:00.

Τιμές εισιτηρίων: 12 γενική είσοδος, προπώληση 10 ευρώ, 8 ευρώ (φοιτητικό-ομαδικό- άνω των 65) 5 ευρώ Άνεργοι- ΑΜΕΑ.

Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν,κωμωδία και δράμα μαζί, ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Θεσσαλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού. Το έργο γράφτηκε στα χρόνια 1935-1941 και απηχεί την αγωνία του συγγραφέα για τα μεγάλα διλήμματα που έθετε μια τρομαχτική πραγματικότητα – είμαστε στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου- για το άτομο που θέλει να επιβιώσει με οποιοδήποτε τρόπο. Συνάμα διερευνά την έννοια της ατομικής ευθύνης όταν όλα γύρω είναι τόσο αδυσώπητα. Η ηρωίδα του έργου αναρωτιέται «πώς να είσαι καλός όταν όλα είναι τόσο ακριβά?». Τί σημαίνει να είναι κάποιος καλός και γενναιόδωρος στο σύγχρονο νεοφιλελεύθερο κόσμο?

Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν έχει τη μορφή μιας παραβολής για τα διλήμματα και το διχασμό του ανθρώπου και των σύγχρονων κοινωνιών.

«Κι αν σου μιλώ με παραβολές, είναι γιατί τ ακούς γλυκύτερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή…» γράφει ο Σεφέρης. Με αφετηρία την ποίηση του έργου στήνεται μια αρένα ανθρωποφαγίας, ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα. Ένα ριγκ αλληλοεξόντωσης ανθρώπων απελπισμένων σ΄ ένα κόσμο αφιλόξενο που σε στραγγαλίζει οικονομικά κα ηθικά. Σε τί να ελπίζει ο άνθρωπος? Ερωτήματα που η σκληρότητα της πανδημικής εποχής τα φέρνει μπροστά μας με επείγοντα ρυθμό.