«Μεγάλο Πάντα», είπε ο Μικρός Δράκος
«μου αρέσει ο τρόπος που με ακούς, μου μιλάς
και ταξιδεύεις μαζί μου, αλλά περισσότερο απ΄όλα
μου αρέσει ο τρόπος που με κάνεις να νιώθω»
Δύο αγαπημένοι φίλοι, το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος, ξεκινούν μαζί ένα ταξίδι μέσα από τις εποχές του χρόνου.
Στον δρόμο τους, μέσα στη φύση, συχνά χάνονται και, ενώ δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται, συναντούν πολλά υπέροχα αξιοθέατα που δεν θα είχαν ανακαλύψει ποτέ, αν είχαν πάρει το σωστό δρόμο. Ο συγγραφέας και ζωγράφος James Norbury ξεκίνησε την εικονογράφηση των περιπετειών του Μεγάλου Πάντα και του Μικρού Δράκου αντλώντας έμπνευση από τη βουδιστική φιλοσοφία για να μοιραστεί τις ιδέες που τον βοήθησαν να ξεπεράσει προσωπικές δυσκολίες της ζωής του.
Το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος είναι απλό και συνάμα βαθύτατα φιλοσοφικό βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί από μικρούς και μεγάλους. Με εικονογράφηση λιτή σε ασπρόμαυρους τόνους με μικρές χρωματικές εκρήξεις μιλά απευθείας στην ψυχή συνθέτοντας ένα ύμνο στη φιλία και τις αξίες της ζωής.
Σε κάθε σελίδα του βιβλίου, διατυπώνεται με σαφήνεια, κειμενικά και εικονογραφικά μια μεγάλη αλήθεια. Η ομορφιά της απλότητας, η απόλαυση της στιγμής, η σημασία του ταξιδιού, η απομυθοποίηση του προορισμού, η αποδοχή του εαυτού μας, η συνάφεια της φύσης με τον άνθρωπο, η απενοχοποίησή μας από το λάθος, η ματαιότητα της τελειότητας, η χαρά της δοτικότητας, η ανάγκη για ξενοιασιά και χαλάρωση είναι μερικές μόνο από τις «στάσεις» που κάνουν το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος στο κοινό περιπετειώδες ταξίδι τους. Μέσα από τους απλούς και τρυφερούς διαλόγους των δυο ασύμβατων φαινομενικά πρωταγωνιστών (και γιατί πρέπει πάντα οι φίλοι να ταιριάζουν;) προβάλλεται η θετική στάση απέναντι στη ζωή και στις αντιξοότητές της, που κάνει άμεσα τους αναγνώστες οποιασδήποτε ηλικίας να νοιώσουν δυνατοί και να απωθήσουν κάθε αρνητική σκέψη πέρα μακριά. Γιατί η μικρότερη μέρα έχει μια μεγαλύτερη νύχτα. Και γιατί ακόμη μπορεί να βρεθείς στον ομορφότερο κήπο παίρνοντας λάθος δρόμο!
Πολύ θα ήθελα να έχω διαβάσει αυτό το βιβλίο όταν ήμουν μικρό παιδί. Αλλά δεν πειράζει γιατί ποτέ δεν είναι αργά. Άλλωστε, όπως λέει και το Μεγάλο Πάντα, «Όσο λιγοστό κι αν είναι το φως, είναι καλύτερο από το σκοτάδι»
Διαβάζοντας το βιβλίο του James Norbury, έβαλα στην άκρη όλες τις ενοχές που με ταλανίζουν όταν δεν τρέχω από το πρωί ως το βράδυ γιατί «Ο χρόνος που περνάς χωρίς να κάνεις τίποτα δεν είναι χαμένος» και αποφάσισα να προσπαθήσω να μην τα παίρνω όλα στα σοβαρά γιατί «Ώρες ώρες επιβάλλεται να κάνεις χαζομάρες». Σταμάτησα σε πολλές σελίδες. Άκουσα το ποτάμι να κυλά, τον άνεμο να φυσά και το φύλλο να πέφτει. Δεν βιάζομαι πια να προλάβω τα πάντα κυνηγώντας το χρόνο γεμάτη αγωνίες γιατί «Το ποτάμι δεν βιάζεται και, παρά τα μεγάλα εμπόδια φτάνει πάντα στον προορισμό του».
Το βιβλίο με έκανε να ξεχάσω κάθε αναβλητικότητα για τις μεγάλες και γενναίες αποφάσεις που έρχονται και ταλανίζουν το μυαλό μου – και όχι μόνο το δικό μου – με την αρχή της νέας χρονιάς. Λυτρωτικός ο διάλογος των δύο φίλων:
«Ξέχασα να ορίσω τις αποφάσεις μου για τη νέα χρονιά» αναστέναξε ο Μικρός Δράκος.
«Μην ανησυχείς, μικρέ μου» τον καθησύχασε το Μεγάλο Πάντα.
«Αν υπάρχει κάτι που θέλεις να αλλάξεις, μπορείς
να ξεκινήσεις να το κάνεις κι απ΄ αυτή τη στιγμή»
Όσο για το βάσανο της τελειομανίας και την αποδοχή της κόπωσης, το Μεγάλο Πάντα μου ψιθυρίζει κάθε βράδυ πως, κι αν ακόμη δεν έχω προλάβει να κάτι ολοκληρώσω, «Θα προσπαθήσουμε ξανά αύριο»!
Ο Μικρός Δράκος και το Μεγάλο Πάντα είναι από τα βιβλία που σε κάνουν να θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος γιατί «Όταν ανάβεις ένα φανάρι για κάποιον άλλο, φωτίζεις αναπόφευκτα και τον δικό σου δρόμο». Και γιατί ακόμη αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο «ξεκίνα από το επόμενο πλάσμα που θα δεις και χρειάζεται τη βοήθειά σου» Τόσο απλά
Χάρηκα κάθε λέξη και κάθε εικόνα του βιβλίου. Τίποτε περιττό, τίποτε ελλιπές. Ένα βιβλίο ικανό να διαβαστεί πολλές φορές και από διαφορετικές ηλικίες, λέξη λέξη σαν να πίνεις γουλιά γουλιά ένα φλιτζάνι ζεστό αρωματικό τσάι. Όπως αυτό που μοιράζονται το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος. Ένα βιβλίο που μπορούν να μοιραστούν μικροί και μεγάλοι μαζί.
Καθώς η πανδημία έχει αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της, το βιβλίο του James Norbury λειτουργεί χαϊδευτικά, παρηγορητικά και επουλωτικά κάνοντάς μας να νιώθουμε πως σε τούτη τη μεγάλη περιπέτεια δεν είμαστε ΜΟΝΟΙ.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
