Γράφει ο Ιωάννης Νικολάου
Πιστοποιημένος Εκπαιδευτής Πρώτων Βοηθειών
Rescue Training International
Εισηγητής ΛΑΕΚ (ΟΑΕΔ)
Ο πνιγμός είναι ο θάνατος από ασφυξία μέσα σε 24 ώρες από τη βύθιση στο νερό, και προκαλείται από την εισρόφηση του νερού από τη μύτη ή από το στόμα. Παρ ολίγον πνιγμός είναι η επιβίωση (έστω και προσωρινά) πέραν των 24 ωρών μετά από ένα επεισόδιο βύθισης. Ο πνιγμός αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου (μετά τα τροχαία) από ατύχημα στην Ελλάδα και βρίσκεται στην κορυφή των αιτιών θανάτων που αφορούν στην παιδική ηλικία, συνήθως μέχρι την ηλικία των 14 ετών. Η πλειοψηφία των πνιγμών συμβαίνουν σε πισίνες, τεχνητές λιμνούλες, φουσκωτές παιδικές πισίνες και σε μικρό βάθος νερού. Το οποίο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την λανθασμένη αντίληψη που επικρατεί ότι ο πνιγμός λαμβάνει χώρα σε μεγάλο βάθος, όταν επικρατεί κακοκαιρία, όταν υπάρχει κυματισμός, και η απόσταση είναι μεγάλη από τη ακτή.
Οι ώρες κατά τις οποίες συμβαίνουν οι περισσότεροι πνιγμοί είναι οι μεσημεριανές, ενώ η ηλικιακή ομάδα με την μεγαλύτερη θνησιμότητα είναι οι άνδρες ηλικίας 20-24 ετών. Υψηλού κινδύνου θεωρούνται ακόμα τα μικρά παιδιά (ηλικίες 0-5 ετών) και οι ηλικιωμένοι. Επίσης, ομάδες υψηλού κινδύνου θεωρούνται όσοι συμπεριφέρονται χωρίς σύνεση τόσο εντός όσο και εκτός του νερού, όσοι δεν ξέρουν κολύμπι, όσοι γνωρίζουν κολύμπι και υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους, και τέλος όσοι καταναλώνουν αλκοόλ ή άλλες ουσίες.
Το καλοκαίρι το μπάνιο στη θάλασσα είναι η χαρά, κυρίως, των παιδιών, αλλά ταυτόχρονα προκαλούν ανησυχία στους γονείς εξαιτίας των ατυχημάτων που μπορούν να συμβούν στην παραλία. Η επιτήρηση των παιδιών θα προλάμβανε μεγάλο ποσοστό αυτών των θανάτων. Ιδιαίτερα τα βρέφη χρήζουν μεγάλης προσοχής αφού ο πνιγμός τους είναι σιωπηλός.
Η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση
Οδηγίες για ασφαλή κολύμβηση – ενήλικες:
- Δεν απομακρυνόμαστε από την ακτή όταν μάλιστα δεν γνωρίζουμε καλό κολύμπι. Πρέπει να έχουμε υπόψη την επιστροφή που είναι περισσότερο κουραστική.
- Δεν κολυμπάμε μόνοι ή τη νύχτα, διότι δεν έχουμε κάποιον να μας βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης και στο σκοτάδι δεν έχουμε καλή οπτική επαφή.
- Δεν κολυμπάμε ΠΟΤΕ με γεμάτο στομάχι. Δεν μπαίνουμε στο νερό αν δεν έχουν περάσει τουλάχιστον 3 ώρες απ’ το τελευταίο γεύμα.
- Επίσης, αποφεύγουμε να μπαίνουμε στο νερό τελείως νηστικοί, διότι θα ταλαιπωρήσουμε τον οργανισμό μας, και θα εξαντληθεί πιο γρήγορα.
- Δεν καταναλώνουμε αλκοόλ ή άλλες ουσίες.
6. Αποφεύγουμε τις βουτιές σε περιοχές που δεν γνωρίζουμε το βάθος ή τη διαμόρφωση του πυθμένα. - Λαμβάνουμε υπόψη μας τις υποδείξεις των προειδοποιητικών πινακίδων.
- Ακολουθούμε τις υποδείξεις των ναυαγοσωστών και του Λιμενικού.
- Δεν αφήνουμε μικρά παιδιά στη θάλασσα χωρίς τη δέουσα προσοχή μας.
- Μειώνουμε την έκθεση μας στον ήλιο, υπάρχει κίνδυνος για εγκαύματα και θερμοπληξία.
11. Αν κουραστούμε κολυμπώντας ή πάθουμε κράμπα δεν πανικοβαλλόμαστε, μένουμε στην επιφάνεια σε οριζόντια θέση και συνεχίζουμε ήρεμα ή φωνάζουμε σε βοήθεια έτσι ώστε να προσελκύσουμε την προσοχή των ναυαγοσωστών. - Αν αισθανθούμε ρίγος ή ζαλάδα βγαίνουμε αμέσως από τη θάλασσα.
- Σε περίπτωση που αντιληφθούμε κολυμβητή να ζητάει βοήθεια, αν δεν γνωρίζουμε κολύμπι καλούμε σε βοήθεια,
και πετάμε ένα σωσίβιο, ένα σχοινί, κουπί αν δεν είναι απολύτως αναγκαίο να πέσουμε στο νερό.
[Ad]
Οδηγίες για ασφαλή κολύμβηση – παιδιά:
- Όταν έχουμε μαζί μας μικρά παιδιά, δεν τα αφήνουμε ποτέ μόνα δίπλα ή μέσα στο νερό. Αυτό ισχύει ακόμα κι αν ξέρουν κολύμπι. Οι ειδικοί συνιστούν να μαθαίνουν τα παιδιά κολύμπι από τα 4 έτη. Επιπλέον, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο πνιγμός στην βρεφική ηλικία είναι σιωπηλός.
- Τα μπρατσάκια, η κουλούρα και γενικά τα φουσκωτά αντικείμενα θαλάσσης δεν αποτελούν σωστικά μέσα είναι απλώς βοηθητικά επίπλευσης. Είμαστε πάντα δίπλα στο παιδί για την ασφάλεια του.
- Ορίζουμε έναν ενήλικα που θα επιτηρεί διαρκώς τα μικρά παιδιά, χωρίς να κάνει πράγματα που αποσπούν την προσοχή του. Αυτό μπορεί να γίνει σε συνεννόηση μεταξύ των ενηλίκων (γονείς, φίλοι), ώστε να εναλλάσσονται για να αποφευχθεί η κόπωση, η ηλίαση κτλ.
- Η απόσταση ασφαλείας μεταξύ ενός ενήλικα και παιδιού θα πρέπει να είναι ένα χέρι μακριά. Δηλαδή, έχοντας τεντωμένο το χέρι μας να μπορούμε να πιάσουμε το παιδί.
- Ενημερώνουμε και αποτρέπουμε τα παιδιά από επικίνδυνα παιχνίδια στο νερό, όπως η «πατητή», οι αγώνες κολύμβησης κάτω από το νερό κ.λπ.
- Μαθαίνουμε στα παιδιά να μην βουτούν στο νερό, εάν δεν ελέγξουμε πρώτα το βάθος του και τη μορφολογία του πυθμένα.
Αναγνώριση πνιγμού
Ο πνιγμός είναι ένα ήσυχο συμβάν, σχεδόν ποτέ (πλην σπάνιων περιπτώσεων) δεν θα διακρίνουμε τα σινιάλα που έχουμε μάθει από τις ταινίες όπως φωνές, κάλεσμα σε βοήθεια, πιτσιλίσματα κτλ. Ο πνιγμός δεν φαίνεται σαν πνιγμός, πρέπει να είναι κάποιος έμπειρος ή ναυαγοσώστης για να καταλάβει ότι κάποιος πνίγεται.
Η αναγνώριση ενός θύματος που πνίγεται μπορεί να γίνει από την ανεξέλεγκτη κίνηση χεριών του, στην προσπάθεια του να παραμείνει το κεφάλι πάνω από την επιφάνεια του νερού. Επιπλέον, όταν παρατηρήσουμε ότι το κεφάλι πέφτει προς τα πίσω. Συνήθως αυτό συμβαίνει διότι ο οργανισμός στην προσπάθεια να κρατήσει την αεροφόρο οδό ανοικτή στρέφει την κεφαλή προς τα πίσω. Τέλος, άλλη μια ένδειξη πνιγμού είναι όταν η θέση του θύματος είναι μπρούμυτα με το πρόσωπο μέσα στο νερό.
Πνιγμός- ορθή αντιμετώπιση:
- 1. Αναγνώριση
Το πρώτο στάδιο στην ορθή αντιμετώπιση ενός περιστατικού πνιγμού είναι η έγκαιρη αναγνώριση του, όπως αναφέρεται πιο πάνω (ανεξέλεγκτη κίνηση χεριών, το κεφάλι πέφτει πίσω, μπρούμυτα με το πρόσωπο μέσα στο νερό).
- Διάσωση
α. Δεν πλησιάζουμε ένα θύμα σε κατάσταση πανικού, αν δεν είμαστε εκπαιδευμένος ναυαγοσώστης. Προστατεύουμε πρώτα τον εαυτό μας για να μπορέσουμε να προσφέρουμε πρώτες βοήθειες στο θύμα.
β. Αν χρειαστεί να αναλάβουμε δράση πετάμε ή δίνουμε στον άνθρωπο που κινδυνεύει ένα σωσίβιο ή κάποιο άλλο αντικείμενο που επιπλέει (πχ. ένα ξύλο, κουπί κτλ) για να κρατηθεί.
γ. Μόλις τον βγάλουμε στην ακτή, καλούμε άμεσα βοήθεια και προχωρούμε στην παροχή πρώτων βοηθειών.
δ. Ελέγχουμε άμεσα εάν το θύμα έχει συνείδηση και αν αναπνέει.
ε. Ελέγχουμε για αισθήσεις. Αν υπάρχουν διατηρούμε ζεστό το θύμα ρίχνοντας πάνω του στεγνές πετσέτες θαλάσσης ή στεγνά ρούχα.
στ. Εφόσον αναπνέει τοποθετούμε τον πάσχοντα στη θέση ανάνηψης (πλάγια θέση ασφαλείας) προς αποφυγή εισπνοής νερού.
Αναζωογόνηση:
Εάν το θύμα δεν αναπνέει, προβαίνουμε άμεσα σε ΚΑΡ.Π.Α. παρέχοντας στην αρχή 5 διασωστικές αναπνοές (αφορά όλες τις ηλικιακές ομάδες βρέφος, παιδί, ενήλικας). Στη συνέχεια διατηρούμε την αναλογία 30:2 για 1‘ πριν ζητήσουμε βοήθεια. Συνεχίζουμε και εκτελούμε ΚΑΡ.Π.Α. μέχρι να ανανήψει το θύμα, ή μέχρι την άφιξη των επαγγελματιών υγείας.
Προσοχή…Ακόμα κι αν φαίνεται το θύμα να έχει μείνει ανεπηρέαστο, πιθανόν να έχει εισπνεύσει μικρές ποσότητες νερού. Μπορεί να οδηγηθεί σε πολύ σοβαρά προβλήματα αναπνοής έως 24 ώρες αργότερα, ή ακόμα και το θάνατο. Γι’ αυτό το λόγο μεταφέρουμε το θύμα στο πλησιέστερο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις.
Το παρόν άρθρο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά τη βιωματική εκπαίδευση. Πριν από οποιαδήποτε παρέμβασή μας ως πρώτοι βοηθοί, θα πρέπει να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι και εκπαιδευμένοι. Κύριος σκοπός του άρθρου είναι η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση και η παρακίνηση των αναγνωστών να συμμετάσχουν σε εγκεκριμένα προγράμματα εκπαίδευσης πρώτων βοηθειών.
πηγή: Rescue Training International, paidiatriki.gr, mamatsio.gr, newsbeast.gr, tvxs.gr, hellomama.com.cy, iatropedia.gr,
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
