Ηταν δημιούργημα της Ελένης Βλάχου. Το τολμηρό εγχείρημα της «μεγάλης κυρίας» της ελληνικής δημοσιογραφίας εμφανίστηκε στα περίπτερα στις 31 Οκτωβρίου 1955.
Ήταν το πρώτο εικονογραφημένο περιοδικό στην Ελλάδα. Οι «Εικόνες» εγκαινίασαν μια νέα δημοσιογραφική εποχή και αποτέλεσαν, για 12 χρόνια, την αντανάκλαση της ελληνικής αστικής ζωής.
Στο πρώτο τεύχος των «Εικόνων» μπορούσες να το αγοράσεις με 5 δραχμές. Σε αυτή την παρθενική έκδοση, στο σημείωμα του εκδότη διαβάζουμε:
«Αγαπητοί αναγνώσται. Διαλέξαμε για τον τίτλο την λέξη ΕΙΚΟΝΕΣ επειδή εξηγεί το ειδικό περιεχόμενο του περιοδικού. Φυσικά θα υπάρχει πάντοτε το απαραίτητο κείμενο. Μαζί όμως με το διάβασμα του, ο αναγνώστης θα βλέπει αποτυπωμένη την φευγαλέα συγκίνησι του κάθε περιστατικού».
Το πετυχημένο περιοδικό έκλεισε ενώ πουλούσε 60.000 αντίτυπα (!) την εβδομάδα και… πουλούσε και εικόνα, και γυναίκα αλλά και… βασιλεία.
Γνωστή άλλως η Βλάχου για την προσήλωσή στον βασιλικό θεσμό και την οικογένεια των Γλύξμπουργκ, εξ ου και πάνω από 50 τεύχη των «Εικόνων» είχαν, ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο «βασιλικά» εξώφυλλα.
Με το που έγινε το πραξικόπημα του 1967 τόσο η «Καθημερινή», όσο και η «Μεσημβρινή» και οι «Εικόνες» σταματούν να τυπώνονται. Η εν λόγω απόφαση και στάση της Ελένης Βλάχου ήταν μια μια πράξη αντίστασης.
Στις αρχές του ’68, η Βλάχου πούλησε τα δικαιώματα των «Εικόνων» στον Γιάννη Πουρνάρα της Πάπυρος Πρες και επανακυκλοφόρησαν τον Μάρτη του ’68 με, εμφανώς, λογοκριμένη ύλη.
Αρχικά ως αθλητική συντάκτης
Η Βλάχου, κόρη του δημοσιογράφου και λογοτέχνη Γεωργίου Βλάχου, γιου του λογοτέχνη και πολιτικού Άγγελου Βλάχου και της Δημαρέτης Κόντου, κόρης του καθηγητή φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνου Κόντου, το 1935 δημοσίευσε το πρώτο της κείμενο στην «Καθημερινή»: ήταν… ταξιδιωτικές εντυπώσεις από την Άπω Ανατολή.
Την ίδια χρονιά αρχίζει να γράφει χρονογραφήματα, υπογράφοντας ως «Ε», στην ίδια εφημερίδα, διευθυντής της οποίας ήταν ο πατέρας της.
Το 1936 αποστέλλεται από την εφημερίδα ως αθλητική συντάκτης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Συναντάται μάλιστα με τον Αδόλφο Χίτλερ.
Τον Ιούλιο του 1950 εκδίδει το μηνιαίο περιοδικό «Εκλογή» και το 1951, μετά τον θάνατο του πατέρα της, ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας και στη συνέχεια άρχισε να εκδίδει το περιοδικό «Εικόνες» (1955) και την εφημερίδα «Μεσημβρινή» (1961) και το 1960 ίδρυσε τις Εκδόσεις Γαλαξίας. Το 1967 διέκοψε την έκδοση των εφημερίδων της, αντιδρώντας στη στρατιωτική δικτατορία.
Αφησε το στίγμα της
Η Χούντα της επέβαλε κατ’ οίκον περιορισμό αλλά στις 15 Δεκεμβρίου του 1967 δραπέτευσε πηδώντας από την ταράτσα του σπιτιού της στη ταράτσα του διπλανού σπιτιού, στο οποίο διέμενε η Ναταλία Μελά.
Στη συνέχεια διέφυγε στο εξωτερικό και εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο όπου παρέμεινε καθ’ όλη τη διάρκεια της δικτατορίας. Το διάστημα αυτό ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στην Αμερική και στην Αφρική και ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση.
Στην Ελλάδα επέστρεψε τον Αύγουστο του 1974 και τον επόμενο μήνα επανακυκλοφόρησε την «Καθημερινή». Την ίδια χρονιά εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με τη Νέα Δημοκρατία.
Υπηρέτησε το χρονογράφημα για περισσότερα από πενήντα χρόνια (με μια διακοπή επτά χρόνων στη διάρκεια της χούντας), κατορθώνοντας να καθιερώσει το δικό της προσωπικό ύφος.
Η Ελένη Βλάχου, με τα ιδιαίτερα χρονογραφήματά της που χαρακτηρίζονται τόσο από λεπτότητα, όσο και από αφηγηματική άνεση καθώς και από κοινωνικό προβληματισμό, άφησε το στίγμα της.
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
