Οι ώρες που έχουν μεσολαβήσει από την σπουδαία πρόκριση επί του ΠΑΣ Γιάννινα ίσως δεν είναι αρκετές για να πιστοποιηθεί στον μέγιστο βαθμό το επίτευγμα της ΑΕΛ στον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας.
Η ΑΕΛ είναι στους «4» του θεσμού, μετά από 11 ολόκληρα χρόνια και αυτό όπως και να το κάνουμε θέλεις το χρόνο σου για να το… εμπεδώσεις. Μία πορεία που έχει αρκετά κοινά στοιχεία με εκείνη του 2007 που οδήγησε στην κατάκτηση του τροπαίου, της οποίας όμως το… τέλος κανείς δεν το ξέρει.
Όμως, όποιο κι αν είναι αυτό, η έως τώρα πορεία της ΑΕΛ στο Κύπελλο Ελλάδας θα πρέπει να… εξαργυρωθεί. Θα πρέπει να διαχειριστεί με τον ιδανικό τρόπο για να ενισχύσει κι άλλο το «όνομα» της «Βασίλισσας», που μόλις δύο χρόνια μετά την επιστροφή της στη Σούπερ Λίγκα βγάζει στην επιφάνεια την υπερηφάνεια της και τον εγωισμό της.
Είναι η όγδοη φορά στην ιστορία της ΑΕΛ που η ομάδα φτάνει στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου και δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη ομάδα πλην των… γνωστών ισχυρών να το έχει καταφέρει αυτό και σαφέστατα αυτό καταδεικνύει πολλά.
Περιμένω λοιπόν να δω πλέον τους ανθρώπους της λαρισινής ομάδας να διαχειρίζονται με τον τέλειο σχεδόν τρόπο αυτή την πορεία, να «επενδύσουν» πάνω της για να κάνουν το μέλλον της ομάδας ακόμη καλύτερο. Γνωρίζω ότι το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει, είναι όμως πλέον η κατάλληλη στιγμή να μπει η λεγόμενη «κόκκινη γραμμή», να αναλυθούν οι αιτίες και φυσικά τα αποτελέσματα και να επιτευχθεί κάτι που μοιάζει ουτοπικό τούτη εδώ την ώρα.
Ούτως η άλλως ο παρανομαστής είναι κοινός, κι όσο αυτός μεγαλώνει τόσο τα προβλήματα του «κλάσματος» θα πρέπει να μειώνονται…
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
